Ιλιγγιώδεις αυξήσεις των πωλήσεων και ρεκόρ κερδών ανακοινώνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα η μία μετά την άλλη οι εταιρείες του ευρύτερου πετρελαïκού κλάδου. Είτε πρόκειται για τους κολοσσιαίους αμερικανικούς ομίλους Exxon Mobil και Chevron είτε για τους ευρωπαϊκούς αντίστοιχους Royal Dutch Shell, BP και TotalEnergy είτε για τις μεγάλες ελληνικές εταιρείες διύλισης ΕΛΠΕ και Motor Oil. Οι ελληνικοί όμιλοι επιπλέον των ευνοϊκών για τον κλάδο συγκυριών (παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη μετά την πανδημία και εκτίναξη των διεθνών τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία) ευνοούνται και από τις συναλλαγματικές εξελίξεις. Από τη θεαματική ενίσχυση δηλαδή της ισοτιμίας του αμερικανικού νομίσματος έναντι του ευρώ, δεδομένου ότι οι εισπράξεις τους γίνονται σε δολάρια.
Υψηλές αποδόσεις στα χρηματιστήρια
Τα αποτελέσματα δευτέρου τριμήνου που ανακοίνωσαν οι Exxon Mobil και Chevron έδωσαν το στίγμα της ξέφρενης αναπτυξιακής πορείας που ακολουθεί ο ευρύτερος κλάδος πετρελαίου και ενέργειας παγκοσμίως. Κάτι που αποτυπώνεται εξάλλου και στους χρηματιστηριακούς δείκτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ΗΠΑ οι 10 εταιρείες του δείκτη S&P 500 με τις καλύτερες οικονομικές αποδόσεις είναι όλες ενεργειακές. Ετσι ο κλάδος συνεισφέρει πλέον στο 4,5% της συνολικής κεφαλαιοποίησης του δείκτη, ποσοστό υπερδιπλάσιο συγκριτικά με εκείνο προτού ξεσπάσει η πανδημία.
Η Exxon Mobil συγκεκριμένα ανακοίνωσε για το τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου 2022 κέρδη 17,9 δισ. δολαρίων, υπερτριπλάσια του αντίστοιχου τριμήνου πέρυσι. Ο τζίρος της κορυφαίας αμερικανικής πετρελαϊκής εκτινάχθηκε από τα 67,7 στα 115,6 δισ. δολάρια. Ανάλογες ήταν και οι επιδόσεις της Chevron, με τα κέρδη της να τριπλασιάζονται και να φθάνουν στα 11,6 δισ. δολάρια και οι πωλήσεις της σχεδόν να διπλασιάζονται από τα 36 στα 65 δισ. δολάρια. Εξυπακούεται ότι οι πανδημικές συνθήκες το δεύτερο τρίμηνο του 2021 ήταν ακόμα εξαιρετικά δύσκολες, καθώς οι εμβολιασμοί βρίσκονταν στο αρχικό τους στάδιο, τα κρούσματα και οι θάνατοι στα ύψη, οι εγκλεισμοί και οι απαγορεύσεις ήταν αλλεπάλληλες ανά την υφήλιο και η ζήτηση και οι τιμές του πετρελαίου είχαν βυθιστεί στο ναδίρ.
Ξεπέρασαν όλες τις προβλέψεις
Οι ειδικοί είχαν ασφαλώς προβλέψει την εκτόξευση των οικονομικών αποτελεσμάτων των Exxon και Chevron. Αλλά αμφότερες οι εταιρείες κατάφεραν να εμφανίσουν κέρδη ακόμα υψηλότερα από τα αναμενόμενα. Αναλόγως αστρονομικά ήταν και τα οικονομικά αποτελέσματα που ανακοίνωσαν η κορυφαία ευρωπαϊκή πετρελαϊκή εταιρεία Royal Dutch Shell και οι ΒΡ και TotalEnergies που ακολουθούν. Ετσι τα κέρδη των πέντε κορυφαίων πετρελαϊκών της Δύσης να ξεπερνούν συνολικά τα 60 δισ. δολάρια το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Παρεμπιπτόντως η Saudi Aramco, η κορυφαία εταιρεία εξαγωγών πετρελαίου στον κόσμο, η κεφαλαιοποίηση της οποίας έχει αυξηθεί πάνω από 25% από την αρχή του έτους και πλησιάζει τα… 2,5 τρισ. δολάρια, είχε ενθυλακώσει κέρδη σχεδόν 40 δισ. δολαρίων το πρώτο τρίμηνο του έτους.
Εν προκειμένω, η ολλανδοβρετανική Shell ανακοίνωσε για το δεύτερο τρίμηνο του έτους κέρδη-ρεκόρ 11,5 δισ. δολαρίων, τριπλάσια της αντίστοιχης περιόδου πέρυσι. Η βρετανική BP εμφάνισε επίσης κέρδη-ρεκόρ ύψους 8,5 δισ. δολαρίων, ενώ η γαλλική TotalEnergies κατάφερε να κάνει ακόμα μεγαλύτερο ρεκόρ με κέρδη 9,8 δισ. δολαρίων. Ολες ανά τον πλανήτη οι εταιρείες εξόρυξης και διύλισης πετρελαίου εκμεταλλεύθηκαν την εκτίναξη των τιμών του «μαύρου χρυσού» στα 109 δολάρια το βαρέλι (μέση τιμή) την τριμηνία Απριλίου-Ιουνίου – μιλάμε για αύξηση της τάξεως του 64% συγκριτικά με τη μέση τιμή β’ τριμήνου του 2021.
Καλπάζουν ΕΛΠΕ και Motor Oil
Σε υψηλούς τζίρους και κερδοφορίες κινήθηκαν και τα δύο ελληνικά διυλιστήρια, τα Ελληνικά Πετρέλαια και η Motor Oil, καθώς τα περιθώρια διύλισης «σπάνε ρεκόρ» και έφθασαν στα 20 δολάρια το βαρέλι – οι ειδικοί πιστεύουν ότι η μέση τιμή του έτους θα κυμανθεί στα 13 δολάρια το βαρέλι. Επιπλέον, η ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας έχει εκτινάξει τη ζήτηση για καύσιμα (κατά 16% το πρώτο τρίμηνο), παρά το ότι οι τιμές στα ελληνικά βενζινάδικα είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη.
Τα ΕΛΠΕ το πρώτο τρίμηνο του έτους εμφάνισαν αύξηση των πωλήσεων κατά 63% στα 1,72 δισ. ευρώ, ενώ τα συγκρίσιμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων κέρδη (EBITDA) ενισχύθηκαν κατά 54% στα 99 εκατ. ευρώ. Ακόμα εντυπωσιακότερη η Motor Oil, είχε ανακοινώσει αύξηση του τζίρου της κατά 73% στα 3,25 δισ. ευρώ και συγκρίσιμα EBITDA 318 εκατ. ευρώ (αύξηση καθαρών κερδών από 28 εκατ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2021 στα 97 εκατ. ευρώ εφέτος).
Προσχηματική αύξηση της παραγωγής από τον OPEC+
Ενισχύθηκαν κατά 1,5% οι τιμές του Brent και του αμερικανικού αργού στις διεθνείς αγορές την περασμένη Τετάρτη μόλις έγινε γνωστή η προσχηματική αύξηση της παραγωγής του κατά 100.000 βαρέλια ημερησίως (0,1%) που ανακοίνωσαν οι χώρες-μέλη του OPEC και οι πετρελαιοπαραγωγοί συνεργάτες τους (OPEC+). Πρόκειται για τη μικρότερη αύξηση παραγωγής που έχει ανακοινώσει ποτέ ο OPEC και αποτυπώνει την πρόθεση της ισχυρότερης χώρας του καρτέλ, της Σαουδικής Αραβίας, να τετραγωνίσει τον κύκλο ικανοποιώντας τόσο τους δυτικούς φίλους της όσο και τους ρώσους συμμάχους της.
Οι εταιρείες διύλισης δοκιμάζουν πάλι τις αντοχές της ελληνικής αγοράς σε υψηλότερα περιθώρια κέρδους για τα υγρά καύσιμα
«Τσίμπησε» πάλι ανοδικά το γενικό περιθώριο διύλισης στη ΝΑ Μεσόγειο (crack spread αμόλυβδης βενζίνης 95 οκτανίων), σημαντικό μερίδιο της οποίας διαμορφώνεται από τα διυλιστήρια που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Από τα υψηλά των 30+ δολαρίων ανά βαρέλι (bbl) που είχε διαμορφωθεί στα τέλη Ιουλίου, έπεσε άμεσα στα 18 δολάρια σε μόλις μία ημέρα στις αρχές Αυγούστου, όταν έγινε εμφανές ότι αυτά τα κέρδη δεν μπορούν να κρυφτούν και συνέχισε πτωτικά λίγο κάτω από τα 14 δολάρια – ποσοστό διπλάσιο από τα επίπεδα των 7-8 δολαρίων τα οποία εξασφαλίζουν ικανοποιητική κερδοφορία, μερίσματα, συντήρηση και αποθεματικό για νέες επενδύσεις.
Από την περασμένη Τρίτη, όμως, χωρίς εμφανή αλλαγή στις προοπτικές ή άλλες γεωπολιτικές εξελίξεις, καταγράφεται ανοδική τάση, από τα 13,968 δολάρια, αρχικά στα 15,457 και στη συνέχεια την περασμένη Τετάρτη στα 16,272 δολάρια ανά βαρέλι, δημιουργώντας βάση για νέα βάση ουρανοκατέβατα κέρδη εφόσον συνεχιστεί αυτή η τάση.
Το περιθώριο κέρδους κάθε διυλιστηρίου εξαρτάται από τη δική του αποδοτικότητα και σχετίζεται με την τεχνολογία στην οποία έχει επενδύσει, αλλά σε γενικές γραμμές κάθε ένα δολάριο μεταβολής στο «crack spread» μεταφράζεται σε πρόσθετα ετήσια λειτουργικά κέρδη ύψους 200 εκατ. ευρώ για το σύνολο της ελληνικής αγοράς (υπολογίζοντας ότι και οι εξαγωγές γίνονται σε παραπλήσιες τιμές).
Είναι προφανές ότι εν όψει ανακοίνωσης οικονομικών αποτελεσμάτων δεύτερου τριμήνου επιχειρείται πάλι να δημιουργηθεί θετική εικόνα από τους οίκους αξιολόγησης, αλλά πλέον το ζήτημα των ανεξέλεγκτων ουρανοκατέβατων κερδών, εκτός από οικονομική, έχει και κοινωνική διάσταση. Στα επίπεδα αυτά των 16 δολαρίων ανά βαρέλι τα εκτιμώμενα λειτουργικά ουρανοκατέβατα κέρδη ξεπερνούν τα 1,6 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση και… λείπουν από την τσέπη όσων γεμίζουν με καύσιμα το αυτοκίνητό τους (σημειώστε ότι στις αρχές Ιουλίου το περιθώριο είχε αυξηθεί έως και τα… 54 δολάρια ανά βαρέλι).
Κι ενώ η λιανική τιμή της βενζίνης είχε πάρει την κατηφόρα (παρότι δεν υπήρξαν θεμελιώδεις μεταβολές στην τιμή του brent), ήδη από χθες είδαμε τις πρώτες αυξήσεις στα πρατήρια, καθώς ανηφόρισαν πάλι και οι χονδρικές τιμές.
Είναι προφανές ότι σημαντικό μέρος από τέτοια επίπεδα κερδών πρέπει να επιστρέψει στην κοινωνία. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη μορφή έκτακτης εισφοράς επί του περιθωρίου διύλισης.
Στη διεύθυνση https://www.tradingview.com/symbols/NYMEX-GKS1! μπορείτε καθημερινά να βλέπετε τα εκατομμύρια… να τρέχουν.
Παρά την όποια αποκλιμάκωση καταγράφουν οι τιμές του «μαύρου χρυσού» το τελευταίο διάστημα, η Goldman Sachs επανέρχεται διατηρώντας τη «bullish» θέση της και αναμένοντας μια εκ νέου επιστροφή των τιμών σε επίπεδα υψηλότερα των 100 δολαρίων.
Όπως εξηγεί ο Damien Courvalin, επικεφαλής ανάλυσης στο σκέλος της ενέργειας & ανώτερος αναλυτής στρατηγικής στα εμπορεύματα για την Goldman Sachs, δύο είναι οι τιμές που έχουν σημασία για τα μοντέλα που εφαρμόζονται στην αγορά πετρελαίου: (1) η λιανική τιμή των καυσίμων που πληρώνουν οι καταναλωτές καθώς οδηγεί στην ελαστικότητα της ζήτησης και (2) η τιμή του αργού που λαμβάνουν οι παραγωγοί καθώς οδηγεί στην ελαστικότητα της προσφοράς. Σύμφωνα με τον ίδιο, μέχρι το 2021, υπήρχε μια σταθερή συσχέτιση μεταξύ των τιμών λιανικής και των τιμών του Brent, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται οι δεύτερες ως κοινό στοιχείο και για τις δύο πλευρές του βασικού μοντέλου της G.S. Ωστόσο, αυτό δεν υφίστανται πλέον, εξαιτίας των σημαντικών στρεβλώσεων σε καθένα από τα βήματα που απαιτούνται για τη μετατροπή του αργού πετρελαίου σε καύσιμα.
Γυρνώντας λίγο πίσω, οι εκτιμήσεις του αμερικανικού οίκου για τις τιμές του Brent για τον Ιούνιο και τον Ιούλιο (στα συμβόλαια) ορίζονταν στα 125 και στα 140 δολάρια το βαρέλι αντίστοιχα, όπου αυτή ήταν και η προσδοκία που είχε για το μέσο επίπεδο συμβολαίου στο Χρηματιστήριο ICE. «Η χαρτογράφηση στις τιμές λιανικής μας έκανε να περιμένουμε μια τιμή για το Brent, με την οποία έρχονται αντιμέτωποι οι καταναλωτές, στα 150 – 160 δολάρια το βαρέλι. Από την άλλη, τα συμβόλαια του Brent κινήθηκαν κατά μέσο όρο στα 117 και στα 105 δολάρια το βαρέλι – χαμηλότερα από τις εκτιμήσεις μας – ενώ η τιμή με την οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι οι καταναλωτές ήταν στα 150 – 170 δολάρια – ελαφρώς υψηλότερα από την πρόβλεψή μας», όπως σημειώνει ο Courvalin.
Από αυτό αντλεί τρία συμπεράσματα. Το θετικό, στο οποίο οι τιμές λιανικής – αν και δεν είναι εμπορεύσιμες – πλησίασαν τις εκτιμήσεις του οίκου παρά όλες τις τρέχουσες μακροοικονομικές αβεβαιότητες. Το αρνητικό, στο οποίο η αποσύνδεση μεταξύ των τιμών λιανικής και των συμβολαίων του Brent ήταν πολύ μεγαλύτερη από το αναμενόμενο, διατηρώντας τα συμβόλαια πολύ χαμηλότερα από τις προβλέψεις του. Το άσχημο, κατά το οποίο η εκτίμηση της G.S για τις τιμές λιανικής – η οποία αποδείχθηκε σε γενικές γραμμές ακριβής – δεν οδήγησε σε μια επαρκή «καταστροφή» της ζήτησης ώστε να τελειώσει το τρέχον, μη βιώσιμο έλλειμμα.
Επιπλέον, το πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο χάσμα μεταξύ των φυσικών τιμών Brent (αναφέρεται σε φυσικά φορτία αργού στα οποία έχουν οριστεί συγκεκριμένες ημερομηνίες παράδοσης (όχι συμβολαίων) και των τιμών λιανικής των καυσίμων σε παγκόσμια βάση σε όρους ισοδύναμους Brent (περίπου 45 δολάρια το βαρέλι κατά μέσο όρο τον Ιούνιο – Ιούλιο έναντι των 25 δολαρίων το βαρέλι που ανέμενε) μπορεί να συνδεθεί με τη ρωσική ενέργεια και την κρίση φυσικού αερίου που πλήττει την Ευρώπη.
Επιπλέον, τρεις από τους πέντε παράγοντες που εντόπισαν οι αναλυτές ξεπέρασαν τις προσδοκίες τους: το καθαρό φορτίο, οι τιμές φυσικού αερίου στην ΕΕ και το αμερικανικό δολάριο, όλα εξαιτίας των διαρκών ρωσικών ενεργειακών κυρώσεων. Αυτό αντισταθμίστηκε ελαφρώς μόνο από τα ασθενέστερα περιθώρια διύλισης τον Ιούλιο αλλά και από τις συνεχείς προσπάθειες των κυβερνήσεων να συγκρατήσουν τις τιμές λιανικής μέσω των φοροελαφρύνσεων και των επιδοτήσεων.
Η ομάδα στρατηγικής της Goldman Sachs στα εμπορεύματα, δεν υποστηρίζει ότι ο σχηματισμός των φυσικών τιμών στα εμπορεύματα έχει «σπάσει» – με τις τιμές λιανικής να αντικατοπτρίζουν επακριβώς μια άκρως «σφιχτή» φυσική αγορά κατά τους τελευταίους μήνες. Όπως σημειώνει, είναι η μετάβαση προς τα συμβόλαια που επί του παρόντος στρεβλώνεται εξαιτίας της σύγκρουσης Ρωσίας – Ουκρανίας. Πρώτον, η σημαντική αβεβαιότητα που προέκυψε καθώς επιβλήθηκαν κυρώσεις στη Ρωσία αποτέλεσε το εφαλτήριο για την παγίδα αστάθειας που έχει ωθήσει τους επενδυτές εκτός των εμπορευμάτων, δημιουργώντας ένα χάσμα μεταξύ των τιμών των συμβολαίων αργού και του φυσικού αργού, αποτελώντας τον «οδηγό» της τελευταίας πρώτης των τιμών. Δεύτερον, η έλλειψη φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι η κύρια αιτία για το άνευ προηγουμένου χάσμα αξίας μεταξύ των τιμών του φυσικού αργού και των λιανικών τιμών των καυσίμων, καθώς προκαλεί (1) ιστορικά αυξημένα περιθώρια διύλισης, (2) δυναμική στο δολάριο (3) και μια άνευ προηγουμένου δυναμική στην υποκατάσταση του αερίου με το πετρέλαιο για την παραγωγή ενέργειας που θα επιδεινώσει τη «στενότητα» στο ντίζελ.
Έτσι, οι αναθεωρημένες εκτιμήσεις της Goldman Sachs υποδεικνύουν μια συνεχή απογοήτευση στο σκέλος της προσφοράς, με τη ζήτηση να υποστηρίζεται από το συνεχιζόμενο re-opening (εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού) και την αντικατάσταση του φυσικού αερίου με το πετρέλαιο. Αυτό θα αφήσει τις αγορές σε ανοικτά ελλείμματα στις τρέχουσες τιμές spot, κάτι που αποτελεί το «κλειδί» για τη «bullish» οπτική της G.S, καθώς οι αγορές εμπορευμάτων πρέπει να ισορροπήσουν και τα αποθέματα δεν μπορούν να κινηθούν σε μηδενικά επίπεδα. Αυτό απαιτεί «καταστροφή» της ζήτησης πέρα από τη συνεχή οικονομική επιβράδυνση και υψηλές τιμές λιανικής στα καύσιμα ώστε να τερματιστεί το έλλειμμα της αγοράς. «Ακόμη και αν υποθέσουμε προσεκτικά, μια ασθενέστερη οικονομική ανάπτυξη από τους οικονομολόγους μας, αυτό μας κάνει να εκτιμήσουμε ότι οι τιμές του Brent με τις οποίες θα βρεθούν αντιμέτωποι οι καταναλωτές θα χρειαστεί κατά μέσο όρο να κινηθούν στα 150 δολάρια το βαρέλι κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2022 και το 2023», αναφέρει ο Courvalin.
Ενημερώνοντας την εκτίμησή της για το φυσικό αέριο στην ΕΕ, τα περιθώρια διύλισης και το αμερικανικό δολάριο, ο αμερικανικός οίκος αναμένει ότι η διαφορά των τιμών καταναλωτή ισοδύναμου Brent από τις φυσικές τιμές θα ανέλθει κατά μέσο όρο στα 27 δολάρια το βαρέλι κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2022, έναντι των 45 δολαρίων το βαρέλι που παρατηρήθηκε τον Ιούνιο – Ιούλιο και των 15 δολαρίων το βαρέλι που ανέμενε στο παρελθόν κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2022.
Με την ανοδική κίνηση της επεξεργασίας του αργού από τα διυλιστήρια, να αποτελεί μια έκπληξη αυτό το καλοκαίρι – ο πρωταρχικός λόγος για τη συμπίεση των περιθωρίων διύλισης πρόσφατα – η G.S αναμένει πως τα περιθώρια διύλισης θα ανέλθουν κατά μέσο όρο στα 10 δολάρια έναντι 14 και 10 δολαρίων το βαρέλι προηγουμένως, για το δεύτερο εξάμηνο του 2022 και το 2023 (ενσωματώνει υψηλότερες τιμές φυσικού αερίου στην ΕΕ).
Ωστόσο, είναι πολύ πιο δύσκολο να εκτιμηθεί το πως θα εξελιχθεί η έλλειψη συμμετοχής στα συμβόλαια του Brent, οδηγώντας τους στόχους της Goldman Sachs για το Brent στα 125 δολάρια το βαρέλι κατά το τέταρτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους και το 2023 έναντι 130 και 125 δολαρίων προηγουμένως. Αυτή η έλλειψη συμμετοχής των επενδυτών είναι πιθανό να επιβαρύνει περισσότερο τις βραχυπρόθεσμες τιμές, προκαλώντας τη μεγαλύτερη υποβάθμιση για τους αναλυτές σε σύγκριση με τις εκτιμήσεις τους για το τρίτο τρίμηνο του έτους, στα 110 δολάρια το βαρέλι έναντι 140 δολαρίων προηγουμένως. Αυτή η αναθεώρηση αντικατοπτρίζει (1) ένα ισοδύναμο της τιμής Brent για τους καταναλωτές στα 140 δολάρια το βαρέλι έναντι 160 δολάρια το βαρέλι προηγουμένως, αντικατοπτρίζοντας μια υψηλότερη προσφορά δια χειρός Ρωσίας και ταχύτερο από τον αναμενόμενο ρυθμό απελευθέρωσης SPR (στρατηγικά αποθέματα πετρελαίου, όλα αντισταθμίζονται κατά το τέταρτο τρίμηνο του έτους), (2) discount 30 δολάρια το βαρέλι στις τιμές λιανικής του Brent, έναντι 20 δολαρίων το βαρέλι προηγουμένως, αντανακλώντας ένα ισχυρότερο δολάριο και ένα σταθερά, υψηλό φυσικό ασφάλιστρο (έλλειψη συμμετοχής των επενδυτών ενόψει των ακόμη υψηλών ανησυχιών για το πέρασμα σε μια υφεσιακή κατάσταση).
Μετά το λιγνίτη, επιστρατεύεται και το ντίζελ, όχι μόνο για τη διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας της χώρας, αλλά και για τον περιορισμό των τιμών, άρα και των επιδοτήσεων στους λογαριασμούς ρεύματος. Από Ιανουάριο έως και Μάρτιο του 2023, κατά το διάστημα δηλαδή που εκτιμάται πως θα δοκιμαστεί σοβαρά το ενεργειακό σύστημα της χώρας εάν η Ρωσία διακόψει εντελώς τις ροές, υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν τουλάχιστον 500.000 κυβικά μέτρα ντίζελ για τις πέντε μονάδες ηλεκτρισμού με φυσικό αέριο που έχουν δυνατότητα μετατροπής σε ντίζελ.
Το ντίζελ θα είναι ένα από τα κλειδιά σε αυτό το σενάριο και η απαιτούμενη ποσότητα ισούται με το 20% του ντίζελ που καταναλώθηκε πέρυσι σε όλη την Ελλάδα (2,58 εκατ. μετρικοί τόνοι) και σε μια συγκυρία μαζικής στροφής της βιομηχανίας σε χρήση πετρελαίου ντίζελ ως εναλλακτικό καύσιμο για τον φετινό χειμώνα, η διαθεσιμότητά του για τη παραγωγή ηλεκτρισμού δεν είναι αυτονόητη.
Τα δυιλιστήρια, ΕΛΠΕ και Motor Oil, που συμμετείχαν σε χθεσινή σύσκεψη υπό την γ.γ. Ενέργειας Αλ. Σδούκου, εκτιμούν πως είναι σε θέση να εξασφαλίσουν το απαιτούμενο capacity στις πέντε επίμαχες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής: Δύο της ΔΕΗ σε Λαύριο και Κομοτηνή, δύο της Elpedison σε Θίσβη και Θεσσαλονίκη και ο «μικρός Ηρωνας» στην Βοιωτία.
Το ζητούμενο είναι πως θα γίνει η χερσαία μεταφορά σε Κομοτηνή, Θίσβη και Βοιωτία (Λαύριο και Θεσσαλονίκη έχουν δίπλα λιμάνια) -θα πρέπει να επιστρατευτεί ένας στόλος βυτιοφόρων για διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών. Εκτιμάται ότι για την μονάδα της ΔΕΗ στην Κομοτηνή θα χρειαστούν ενδεχομένως περί τα 30 βυτιοφόρα και για τη μονάδα της Elpedison στην Θίσβη άλλα 20, προκειμένου να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες της αγοράς.
Τα θετικά νέα είναι ότι η πληρότητα των δεξαμενών σε ντίζελ για κάποιες από τις μονάδες αυτές, όπως της ΔΕΗ σε Λαύριο, Κομοτηνή, βρίσκεται σε πάνω από 50% -απόθεμα καυσίμου που τους επιτρέπει να δουλέψουν αδιάλειπτα επί 15 ημέρες, δίνοντας περιθώριο χρόνου στα διυλιστήρια να επιταχύνουν τις διαδικασίες τροφοδοσίας. Συνολικά το project «ηλεκτρική ενέργεια με ντίζελ» προβλέπει ότι στο σενάριο διακοπής του ρωσικού αερίου, οι πέντε αυτές μονάδες θα λειτουργούν για 16 ώρες την ημέρα επί 100-120 ημέρες, με μισό φορτίο και το βράδυ θα σβήνουν, καταναλώνοντας καθημερινά 2.000 έως 2.500 κυβικά μέτρα πετρελαίου.
Για την ενίσχυση της διαθεσιμότητας εναλλακτικού καυσίμου σε περίοδο κρίσης, οι ηλεκτροπαραγωγοί υποχρεούνται να αυξήσουν τα αποθέματα ντίζελ από 5 ημέρες σε 20 ημέρες ή μέχρι την μέγιστη αποθηκευτική ικανότητα της υφιστάμενης δεξαμενής, μέχρι την 1η Νοεμβρίου 2022.
Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, με σκοπό την προστασία του καταναλωτικού κοινού από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, ανακοινώνει ότι επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο συνολικού ύψους 140.000 ευρώ στην εταιρεία ΘΕΡΜΟΪΛ ΑΕ, για παραβάσεις διατάξεων της καταναλωτικής νομοθεσίας.
Οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που ακολούθησε η εταιρία, και για τις οποίες βεβαιώθηκαν παραβάσεις, αφορούσαν:
Στη μη παράδοση της συμφωνηθείσας ποσότητας πετρελαίου θέρμανσης εντός της προθεσμίας που προέβλεπε η σύμβαση, ούτε όμως και στην προθεσμία που συμφωνήθηκε μεταγενέστερα με τους καταναλωτές.
Στην μη επιστροφή του τιμήματος στους καταναλωτές που ακύρωσαν την παραγγελία τους εκ του ανωτέρω λόγου.
Στην παροχή παραπλανητικών πληροφοριών σχετικά με τη διαθεσιμότητα και τον χρόνο παράδοσης του πετρελαίου θέρμανσης.
Στη πρόσκληση για αγορά του προϊόντος σε ιδιαίτερα ελκυστική τιμή χωρίς ωστόσο να ενημερώνονται οι καταναλωτές για τους λόγους για τους οποίους η εταιρεία δεν μπόρεσε να το προμηθεύσει στην τιμή αυτή, σε εύλογο διάστημα και σε εύλογες ποσότητες (διαφήμιση “δόλωμα”).
Επισημαίνεται ότι οι καταναλωτές μπορούν να καταγγέλλουν φαινόμενα παραβάσεων της καταναλωτικής νομοθεσίας στη γραμμή καταναλωτή 1520 που λειτουργεί στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή.
Υπετριπλάσια κέρδη για το δεύτερο τρίμηνο του 2022, σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2021, ανακοίνωσε η πανίσχυρη εταιρεία υδρογονανθράκων ΒP, καταγράφοντας το δεύτερο υψηλότερο ρεκόρ στην ιστορία της. Η εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και η υψηλή κερδοφορία των διυλιστηρίων απέφεραν στον πολυεθνικό κολοσσό, που έχει έδρα στο Λονδίνο, επίσημα καθαρά κέρδη σχεδόν 9,3 δισ. δολαρίων (ή 8,45 δισ. εκτιμώμενα κέρδη αφαιρώντας έκτακτα έσοδα-έξοδα), έναντι 3,1 δισ. καθαρά κέρδη το δεύτερο τρίμηνο του 2021.
Παρά την κερδοφορία της η εταιρεία ανακοίνωσε καθαρές ζημιές το πρώτο εξάμηνο του 2022, ύψους 11,13 δισ. δολαρίων, υπολογίζοντας την επιβάρυνση που υπέστη το πρώτο τρίμηνο, μετά την αποχώρησή της από τη ρωσική Rosneft λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. H BP ανακοίνωσε επίσης ότι θα ενισχύσει τις πληρωμές στους μετόχους κατά 10% και θα δώσει 3,5 δισ. δολάρια για να επαναγοράσει μετοχές, λόγω των υψηλών κερδών.
Η BP είναι τελευταία μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία μέχρι σήμερα που ανακοινώνει ρεκόρ κερδών γι’ αυτή την περίοδο. Ηδη η Shell είδε τα κέρδη της να υπερδιπλασιάζονται, φτάνοντας τα 11,5 δισ. δολάρια το δεύτερο εξάμηνο του 2022, έναντι 5,5 δισ. το αντίστοιχο διάστημα του 2021. Η Chevron είχε σχεδόν τετραπλάσια κέρδη (11,6 δισ. από 3,1 δισ.), ενώ η Exxon Mobil υπερτριπλασίασε τα κέρδη της, στα 17,9 δισ. από 4,7 δισ. δολάρια.
Ραγδαία αποκλιμακώθηκε το τελευταίο σαββατοκύριακο του Ιουλίου το περιθώριο διύλισης στη ΝΑ Μεσόγειο. Από τα 32+ δολάρια ανά βαρέλι (bbl) που είχε διαμορφωθεί την περασμένη εβδομάδα, κατρακύλησε μέσα σε μία ημέρα κάτω από τα 18 δολάρια και σήμερα διολισθαίνει στα 17,24 δολάρια, (-40%) αποδεικνύοντας και με την πτώση του το κερδοσκοπικό παιχνίδι στα καύσιμα.
Τι μεσολάβησε τις τελευταίες ημέρες; Πιθανότατα η διαπίστωση επαρκούς αποθεματοποίησης (βρέθηκε ανταλλακτικό και επαναλειτούργησε αποδοτικά η μονάδα διύλισης στην Ελευσίνα που είχε τεθεί εκτός λειτουργίας από τον Φεβρουάριο), ο φόβος για ύφεση και… το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» (…λέμε τώρα, αν και η χάρη του έφτασε μέχρι το Bloomberg) που φωτογράφιζε τα υπερκέρδη των διυλιστηρίων στη ΝΑ Μεσόγειο, εκτιμώντας ότι με τον ρυθμό που τρέχουν θα μπορούσαν να προσεγγίσουν τα 3,6 δισ. σε ετήσια βάση.
Η εκτόξευση των περιθωρίων διύλισης είχε ξεκινήσει στα τέλη του περασμένου Απριλίου, φτάνοντας γρήγορα κοντά στα 54 δολάρια στις αρχές Ιουλίου. Πάντως, ακόμη και στα νέα επίπεδα των 18 δολαρίων, τα ουρανοκατέβατα κέρδη εξακολουθούν να δείχνουν σε ετήσια βάση προς το 1,7-1,8 δισ. ευρώ.
Ακόμη κι αν τα περιθώρια επιστρέψουν στα συνήθη 8-9 δολάρια, τα υπερκέρδη του προηγούμενου τριμήνου… καταγράφηκαν.
Στελέχη της αγοράς καυσίμων με πολύχρονη θητεία σε επιτελικές θέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό βοηθούν την «Εφ.Συν.» να ξεδιαλύνει το κουβάρι των δεδομένων και να αποκαλύψει τα τρελά κέρδη των διυλιστηρίων, προτείνοντας παράλληλα τρόπους διαχείρισης αυτής της κατάστασης υπέρ του καταναλωτή και της επιχειρηματικής δραστηριότητας, χωρίς να πειραχτούν τα (λογικά) κέρδη των παραγωγών καυσίμων.
Τη Δευτέρα 18 Ιουλίου το Παρατηρητήριο Τιμών Καυσίμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έδωσε την Ελλάδα ως τη χώρα με την πιο ακριβή βενζίνη της Ευρώπης. Τι σημαίνει αυτό; Οτι το κράτος όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει τις αυξημένες τιμές, αλλά βγάζει και υπερκέρδη από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ, από το υστέρημα των πολιτών και από τα ταμεία των επιχειρήσεων.
Είναι όμως αυτά τα μόνο υπερκέρδη στον κλάδο των υγρών καυσίμων (πέρα από τα αστεία Αδώνιδος με τα πρόστιμα των 5.000 ευρώ στα πρατήρια για δεκαροδιαφορές);
Υπάρχουν ουρανοκατέβατα κέρδη και στις εταιρίες διύλισης; «Αναμφίβολα ναι, και μάλιστα είχαν αρχίσει να φαίνονται από το 2021», διαβεβαιώνουν την «Εφ.Συν.» δύο επιτελικά στελέχη στη διύλιση και την εμπορία καυσίμων, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΠΕ, Γρηγόρης Στεργιούλης, και ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «BP Ελληνική Α.Ε.», Σπύρος Μιχαλακάκης, προσδιορίζοντάς τα μάλιστα σε επίπεδο αρκετών δισ. ευρώ, σε μια συζήτηση που αφήνει στην άκρη τα ειδικά τεχνικά, δεν μένει μόνο στα οικονομικά μεγέθη και θίγει βαθύτατα στρατηγικά ή πολιτικά ζητήματα.
Η συζήτηση ξεκινά από τα δυσβάσταχτα ακριβά καύσιμα, τη χαρτογράφηση της ελληνικής αγοράς, την ανίχνευση και εκμετάλλευση των ουρανοκατέβατων κερδών που η κυβέρνηση χαρίζει στις ενεργειακές εταιρείες για να πρωταγωνιστήσουν μονοπωλιακά και στην επόμενη μέρα της ενεργειακής μετάβασης. Και φτάνει στη στρατηγική θεώρηση των ενεργειακών ζητημάτων, στην ανάγκη αποκέντρωσης παραγωγής των ΑΠΕ και ρυθμιστικής επιχειρησιακής παρουσίας του Δημοσίου στην ενέργεια ή και στην ανάγκη εκμετάλλευσης των ελληνικών υδρογονανθράκων.
Ψηλά οι φόροι
«Με μέσο μισθό γύρω στα 1.000 ευρώ, πληρώνουμε την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη», σημειώνει ο Σπύρος Μιχαλακάκης. «Οι φόροι είναι ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του κόστους καυσίμου, όμως ο λόγος της ανεξέλεγκτης αύξησης των λιανικών τιμών στα καύσιμα κίνησης είναι οι αυξήσεις στην (κυμαινόμενη) χονδρική τιμή των διυλιστηρίων. Χωρίς να ξεχνάμε ότι ακόμη ένας λόγος της ακρίβειας που βιώνουμε είναι το ίδιο το κράτος που βγάζει παραπάνω χρήματα από αυτή την κατάσταση μέσω ΦΠΑ».
«Το Δημόσιο για μια σειρά λόγους έχει αποφασίσει να χρησιμοποιεί διαχρονικά την εμπορία καυσίμων ως φοροεισπρακτικό μηχανισμό –εντός Μνημονίου ακόμη και για τον ΣΥΡΙΖΑ έδειχνε μονόδρομος για να βρεθούν έσοδα–, όμως τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική», τονίζει.
Φουσκωμένα ταμεία
«Είναι προφανές ότι πρέπει να δούμε θετικά τη στρατηγική λειτουργία των δύο διυλιστηρίων στη χώρα», σημειώνει ο Γρηγόρης Στεργιούλης, συμπληρώνοντας όμως ότι «από τη στιγμή που οικονομία και καταναλωτές ζορίζονται, οι εταιρείες διύλισης πρέπει να βάλουν πλάτη», όπως είναι πλέον και το ζητούμενο με τις εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και διαχείρισης φυσικού αερίου.
Εάν οι εταιρείες διύλισης (από τα ουρανοκατέβατα) και η κυβέρνηση (από τον ΕΦΚ και τον επίσης… ουρανοκατέβατο ΦΠΑ) δεν στηρίξουν τις ποσότητες που απορροφούν ο καταναλωτής (με τη βενζίνη) και η οικονομική δραστηριότητα (με το πετρέλαιο), είναι πολύ εύκολο να καταρρεύσει η ζήτηση.
«Εχουμε από τη μια μεριά ένα εταιρικό ταμείο γεμάτο με τουλάχιστον 2-2,5 δισεκατομμύρια που κανείς δεν τα περίμενε», σημειώνει ο Γρηγόρης Στεργιούλης, «κι από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι καταναλωτές, δηλαδή οι… πραγματικοί ιδιοκτήτες των εταιρειών αυτών, αφού με τα χρήματα που δαπανούν καθημερινά, συντηρούνται. Αν σταματήσουν αύριο οι καταναλωτές να αγοράζουν καύσιμα, αυτές οι εταιρείες θα σταματήσουν να υπάρχουν», τονίζει, συμπληρώνοντας ότι «οι κυβερνήσεις οφείλουν ως ενδιάμεσος κρίκος να λάβουν σοβαρά υπόψη τη στήριξη των καταναλωτών για να προλάβουν την ενεργειακή φτώχεια. Πώς; Επιστρέφοντας και μεγάλο μέρος από τα ουρανοκατέβατα κέρδη προς όφελος του ίδιου του καταναλωτή».
Χρήσιμα μεγέθη
Μελετώντας δημόσια διαθέσιμα στοιχεία, βλέπουμε ακόμη π.χ. ότι στα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων κέρδη των ΕΛΠΕ (Benchmark Refining Margin) για όλο το 2021 καταγράφονται μεταξύ άλλων +135 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2020, με τα 79 από αυτά να προέρχονται αποκλειστικά από το τέταρτο τρίμηνο 2021.
Πρόσθετα κέρδη είναι εμφανή φέτος και στον κρατικό προϋπολογισμό, με εισπράξεις π.χ. 746,01 εκατ. ευρώ από ΦΠΑ πετρελαιοειδών, έναντι στόχου 633,18 εκατ. ευρώ στο πρώτο τετράμηνο 2022 (έναντι εισπράξεων 456,02 εκατ. ευρώ το πρώτο τετράμηνο 2021). Κι όλα αυτά, παρά τη μείωση της κατανάλωσης που καταγράφεται έμμεσα από την αποτύπωση εσόδων του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, με εισπράξεις 1,268 δισ. έναντι στόχου 1,376 (-7,86 ποσοστιαίες μονάδες) και εισπράξεων 1,117 δισ. ευρώ το πρώτο τετράμηνο 2021, που δείχνουν ότι οι καταναλώσεις αυτές είναι αυξημένες σε σχέση με το 2021, +6,76% για τις βενζίνες και +4,25% για το πετρέλαιο κίνησης.
Ο ετήσιος τζίρος των εταιρειών διύλισης στην Ελλάδα αγγίζει πλέον τα 12-13 δισ. ευρώ τον χρόνο, και φέτος όλα δείχνουν ότι τα μεγέθη θα… απογειωθούν. Μην ξεχνάμε ότι αυτοί οι όμιλοι έχουν πλέον επενδύσεις και στο φυσικό αέριο και στις ΑΠΕ και στον ηλεκτρισμό γενικά.
Οι δύο όμιλοι διύλισης (ΕΛΠΕ και Motor Oil Hellas) έχουν σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα (40% και 45% της παραγωγής τους, αντίστοιχα) και επεξεργάστηκαν σε ετήσια βάση περί τα 190 εκατ. βαρέλια αργού πετρελαίου (120 και 70, αντίστοιχα), παράγοντας όχι μόνο υγρά καύσιμα και λιπαντικά, αλλά και πετροχημικά.
Ξεχάσαμε τους εγχώριους υδρογονάνθρακες
«Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να φτάσουμε στο επίπεδο ενεργειακής μετάβασης του ευρωπαϊκού “Fit for 55” και μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα θα συνεχίσουμε να βασιζόμαστε σε υδρογονάνθρακες. Γιατί να μην αναπτύξουμε τους εγχώριους υδρογονάνθρακες στις αδειοδοτημένες περιοχές τις Ελλάδας, αντί να τους εισάγουμε;», τονίζουν και οι δύο συνομιλητές.
«Αντί να εισάγεις υδρογονάνθρακες, χρειάζεσαι ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο οργάνωσης του ενεργειακού τοπίου. Αξιοποιώντας τις μεγάλες εταιρείες μπορείς να κάνεις έργα υδρογονανθράκων, να προσεγγίσεις τις καταναλωτικές ανάγκες – όχι μέσα από επιδοματική πολιτική, αλλά δημιουργώντας αξία για όλους μέσα από ένα Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης στο οποίο θα καταλήγει η φορολόγηση των υπερκερδών.
»Αυτή τη στιγμή αμφιβάλλω εάν τα ΕΛΠΕ σήμερα, με 65% στους επενδυτές και έλεγχο της διοίκησης από τους ιδιώτες, κοιτάνε κάτι παραπάνω από το ετήσιο μέρισμα, αντί να κάνουν στρατηγικά σχέδια. Ειδικά τα ΕΛΠΕ κατέληξαν να… δανείζονται για να δίνουν μέρισμα», τονίζει ο Γρηγόρης Στεργιούλης. «Παραδώσαμε τα ΕΛΠΕ με 1,4 δισ. ευρώ δάνεια και σήμερα έχουν αυξήσει τον δανεισμό τους στο 1,9 δισ. δίνοντας παράλληλα πολλαπλάσιο μέρισμα».
«Οι επενδύσεις στους υδρογονάνθρακες είναι κρίσιμες και ως πρώτη ύλη για την πετροχημική βιομηχανία, ακόμη κι αν θεωρήσεις ότι θα εξαλειφθούν ως καύσιμα – παρότι υπάρχουν ερωτήματα για τα καύσιμα των πλοίων και των αεροπλάνων ή για τον υπόλοιπο κόσμο εκτός Ευρώπης. Τα ΕΛΠΕ λειτουργούν ένα εργοστάσιο πετροχημικών στην Κομοτηνή που πάει εξαιρετικά καλά», τονίζει ο Σπύρος Μιχαλακάκης.
Ο Ντράγκι, ο Σάντσεθ και ο μονόδρομος της έκτακτης φορολογίας
«Γιατί να μην επιβάλουμε μια έκτακτη εισφορά και να τη ρίξουμε σε έναν άλλο ταμείο που θα απαλύνει τον κρατικό προϋπολογισμό ως προς τις επιδοτήσεις των καταναλωτών καυσίμων;», δηλαδή ένα πραγματικό Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης που θα λειτουργήσει επ’ ωφελεία όλων των πολιτών;
»Να κάνουμε δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνει η κυβέρνηση στο πετρέλαιο κίνησης με επιδότηση απευθείας στο διυλιστήριο, “φουσκώνοντας” τα ουρανοκατέβατα κέρδη για να μη διαταραχθεί με διαφορετικές τιμές η εξαγωγική δραστηριότητα – η διαφορά όμως αγκομαχά να περάσει στη λιανική με διαφορές μερικών σεντ. Αυτά τα 12 σεντ +ΦΠΑ επιδότησης επιτρέπουν μεν στις εταιρείες διύλισης να πουλάνε χονδρική κάτω από το PLATTS, όμως πρακτικά στην αγορά φάνηκε περισσότερο ως σταθεροποίηση τιμών τους προηγούμενους μήνες, παρά ως μείωση.
»Αν περιμένεις τα δημοσιευμένα κέρδη, δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα», σχολιάζει ο Γρηγόρης Στεργιούλης, «έχουν δεκάδες τρόπους να μειώσουν τις φορολογικές υποχρεώσεις των υπερκερδών προτού αποτυπωθούν σε χαρτί».
«Πρέπει να πας σε λογικές α λα Ντράγκι (Ιταλία) και Σάντσεθ (Ισπανία), με έκτακτη φορολογία επί κάποιου μεγέθους και άλλες λύσεις, π.χ. πάνω από ένα περιθώριο διύλισης», τονίζουν και οι δύο συνομιλητές, αφού εν μέσω κρίσης (και πανδημίας) λέει ο Ιταλός ότι «δεν μπορώ να μειώσω δαπάνες για την υγεία για να επιδοτήσω τα καύσιμα».
Προς το παρόν στην Ελλάδα ακούσαμε δηλώσεις από το οικονομικό επιτελείο ότι «δεν θα μειώσουμε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα, διότι θα κινδυνεύσουν τα φορολογικά μας έσοδα». Με αυτή τη φράση όμως παραδέχονται ότι δεν θα πειράξουν τα κέρδη τους.
«Ακόμη κι αν η φορολόγηση των υπερκερδών είναι μόλις 25%» (αντί του εντυπωσιακού 90% σε ηλεκτρισμό και φυσικό αέριο, αλλά επί άλλου σχεδόν ανύπαρκτου μεγέθους στον ισολογισμό, κάποτε), «μαζεύεις τουλάχιστον 450-500 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση –αν όχι περισσότερα– και μπορείς π.χ. να στηρίξεις την επιχειρηματική δραστηριότητα μειώνοντας επιπλέον στο πετρέλαιο κίνησης τον ΦΠΑ από το 24% στο 13%», σημειώνει ο Σπύρος Μιχαλακάκης.
Κι αν το ποσοστό της έκτακτης εισφοράς είναι μεγαλύτερο (δίκαιο, αφού δεν τα δούλεψες αυτά τα υπερκέρδη) μπορείς όχι μόνο να απαλύνεις το δυσβάσταχτο κόστος των καυσίμων, αλλά ακόμη και να χρηματοδοτήσεις αποκεντρωμένη ενεργειακή μετάβαση.
Φωτογραφίζοντας ουρανοκατέβατα κέρδη… 3,6 δισ.
Δεν χρειάζονται πολύπλοκες αναλύσεις ή εσωτερική πληροφόρηση για να προσδιορίσεις με ακρίβεια τα ουρανοκατέβατα κέρδη των δύο διυλιστηρίων στην Ελλάδα. δεν χρειάζεται καν να κοιτάξεις τις αναλυτικές οικονομικές καταστάσεις ή τους ισολογισμούς που δημοσιεύουν. Αφού η τιμολόγηση γίνεται βάσει διακύμανσης διεθνών τιμών (PLATTS), η διακύμανση του περιθωρίου διύλισης (Crack Spread, τα λεγόμενα «margins»/περιθώρια) στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο είναι σαν ανοιχτό λογιστικό βιβλίο (οι πράσινες περιοχές στο γράφημα).
Σε επίπεδο μηνός, το περιθώριο ξεπέρασε τα 14 δολάρια ανά βαρέλι τον περασμένο Φεβρουάριο κατά μέσο όρο, τα 16 δολάρια τον Μάρτιο, τα 19 δολάρια τον Απρίλιο, τα 33 δολάρια τον Μάιο, τα… 41+ δολάρια τον Ιούνιο, τα 36 δολάρια τον Ιούλιο (με πτωτική-σταθερή πορεία μπαίνοντας προς τον Αύγουστο στα 30,36 δολάρια ανά βαρέλι αργού πετρελαίου που επεξεργάζονται, δηλαδή +287,37% σε σχέση με μια μέση τιμή κάτω των 10 δολαρίων που θεωρείται λογική μακροχρόνια). Για τον Ιούλιο 2022 (μέχρι 28/7) ο οργανισμός PLATTS δίνει περιθώριο διύλισης στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο τα 36,4 δολάρια, όταν στο τέταρτο τρίμηνο 2021 ήταν 11,5 δολάρια. Την ίδια τιμή δίνει και η βρετανική BP στις εκθέσεις της για τους επενδυτές.
Το κλειδί της μετάφρασης όλων αυτών σε λεφτά είναι το γεγονός ότι με περιθώριο διύλισης στα 7,6, έστω 8+ δολάρια «βαριά», ένα διυλιστήριο σαν τα ΕΛΠΕ εξασφαλίζει –βάσει ιστορικών στοιχείων– ετήσιο EBITDA (κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων) της τάξης των 800-900 εκατ. ευρώ, ποσό που εξασφαλίζει τη λειτουργία, τις αποσβέσεις, τα δάνεια, τις συντηρήσεις, ένα ικανοποιητικό μέρισμα της τάξης του 3-4% για τους μετόχους. Αντίστοιχα, η Motor Oil έχει μια ενδιαφέρουσα μερισματική πολιτική γύρω στο 6% με 7%, αλλά και μια μελλοντική υποθήκη για την ενεργειακή μετάβαση και την ανάπτυξη του ομίλου.
Στα 190+ εκατ. βαρέλια που επεξεργάζονται ετησίως οι δύο εταιρείες διύλισης στην Ελλάδα (περίπου 27 εκατ. μετρικοί τόνοι), οτιδήποτε πάνω από τα 9-10 δολάρια ανά βαρέλι είναι ουρανοκατέβατα κέρδη (αυτά που δεν τα δούλεψες, αλλά σου τα έφερε η «αγορά» γιατί τα καθημερινά «stress tests» που κάνεις έδειξαν ότι… αντέχει) και μπορείς εύκολα να τα υπολογίσεις ακόμη και σε επίπεδο μήνα ή τριμήνου κ.ο.κ.
Ολα αυτά φυσικά σε γενικές γραμμές, αφού στην πραγματικότητα το margin/περιθώριο είναι δύο πράγματα: το benchmark margin (ανεξαρτήτως τεχνολογίας, η διαφορά τιμής μεταξύ προϊόντων και αργού πετρελαίου, με βάση τη συνθετότητα των διυλιστηρίων, απλά ή hydrocracking) και ο δείκτης overperformance, δηλαδή η αρχιτεκτονική και παραγωγική δυνατότητα κάθε διυλιστηρίου, πάνω από αυτήν που δημοσιεύεται κάθε μέρα από το PLATTS.
Βάσει των δεδομένων πάντως, εάν το περιθώριο «κάτσει» π.χ. στα 30 δολάρια κατά μέσο όρο (δηλαδή 20+ δολάρια overperformance), σε ετήσια βάση τα 190 εκατ. βαρέλια αποδίδουν… ουρανοκατέβατα κέρδη 3,6 δισ. ευρώ!
Εάν η κυβέρνηση έχει πρόθεση να τα φορολογήσει επ’ ωφελεία των καταναλωτών και της επιχειρηματικότητας, μπορεί να ξεκινήσει ανά τρίμηνο να μαζεύει λεφτά, αντί να κρύβεται πίσω από… ισολογισμούς.
Το δήθεν χρηματιστήριο ενέργειας και η ενεργειακή μετάβαση
«Η κυβέρνηση θεωρεί σήμερα ότι όλα θα τα λύσουν οι δυνάμεις της αγοράς, οι ίδιες δυνάμεις που σήμερα, επειδή έχουν την ευκαιρία, ανεβάζουν τιμές και περιθώρια. Προφανώς δεν μπορείς, ούτε χρειάζεται, να ρυθμίσεις την αγορά 100%, αλλά όταν έχεις φτάσει σε μια κατάσταση ανώμαλη, πρέπει να παρέμβεις πριν τιναχτούν όλα στον αέρα», σημειώνει ο Σπύρος Μιχαλακάκης, «ειδικά σε στρατηγικούς τομείς όπως η αγορά ηλεκτρισμού, αφού το χρηματιστήριο ενέργειας δεν δουλεύει». «Στο χρηματιστήριο ενέργειας της Γαλλίας συμμετέχουν μερικές δεκάδες εταιρείες, εδώ είναι 4 εκπρόσωποι – δεν έχει λόγο ύπαρξης», σχολιάζει ο Γρηγόρης Στεργιούλης.
«Το χρηματιστήριο ενέργειας είναι στρατηγική επιλογή αυτής της κυβέρνησης. Το διαμόρφωσε ο Χατζηδάκης δηλώνοντας πως “θα τα λύσει η αγορά και θα έχουμε… φτηνότερο ρεύμα”. Το αποτέλεσμα όμως ήταν μια ολιγοπωλιακή κατάσταση. Η ΔΕΗ δεν είναι πλέον δημόσια και ο καταναλωτής δεν ξέρει πώς να προφυλαχτεί από τις αυξήσεις», σχολιάζει ο Σπύρος Μιχαλακάκης, σημειώνοντας μάλιστα ότι «τη ΔΕΗ τη χαρίσαμε, στα δε ΕΛΠΕ χρησιμοποιήθηκε ένας άστοχος νόμος κι από εκεί που η κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα να διορίζει την πλειοψηφία της διοίκησης, την έδωσε στους ιδιώτες. Εάν το Δημόσιο είχε και επιχειρησιακή παρουσία μέσα από τα ΕΛΠΕ, με το 35% θα είχε δυνατότητα να επιδράσει στην άσκηση της ενεργειακής πολιτικής με διαφορετικό τρόπο».
«Η ενεργειακή μετάβαση είναι μια ευρωπαϊκή υπόθεση υπό αμφισβήτηση. Εχει πάρα πολλά ερωτήματα ως προς το ετήσιο κόστος που πρέπει να επενδυθεί για να φτάσουμε στην απανθρακοποίηση το 2050», σημειώνει ο Γρηγόρης Στεργιούλης. «Οι δύο όμιλοι διύλισης έχουν τα κεφάλαια και ασφαλώς οφείλουν να είναι από τους πρωταγωνιστές της ενεργειακής μετάβασης, επενδύοντας σε ΑΠΕ και σε υδρογόνο, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Στην Ελλάδα για να είμαστε κοντά στον στόχο, πρέπει κάθε χρόνο να επενδύονται περί τα 15-17 δισ. ευρώ για τις υποδομές, τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, τις ΑΠΕ, τις μονάδες αποθήκευσης ενέργειας, για αντικατάσταση οικιακών συσκευών, για όλα τα απαραίτητα. Αφήνοντας τη μετάβαση στα χέρια μετρημένων στα δάχτυλα ενεργειακών επιχειρήσεων, ίσως διακινδυνεύουμε την ίδια τη μετάβαση».
«Το ερώτημα απαντιέται κάθε μέρα», σχολιάζει. «Οι μεγάλοι παίκτες της αγοράς δεν είναι συμφιλιωμένοι με την ιδέα να συνεισφέρουν κάποιο μερίδιο από αυτό το πακέτο των 2-3,5 δισ. ευρώ – ιδίως γιατί θα μειώσει τη δυνατότητα χρηματοροών που θα ελέγξουν πλήρως την ενεργειακή μετάβαση και ιδίως τις τεχνολογίες αποθήκευσης ενέργειας (μπαταρίες κ.λπ.). Ουσιαστικά μέσα από τα ουρανοκατέβατα κέρδη χτίζουν τις θέσεις τους για την επόμενη μέρα. Κι αν κρατήσει αυτή η κατάσταση δύο χρόνια, έχει εξασφαλιστεί η ηγετική θέση».
«Η βασική στρατηγική που έχει αυτή η κυβέρνηση είναι να γίνει η ενεργειακή μετάβαση μέσα από μεγάλους ομίλους», σχολιάζει ο Σπύρος Μιχαλακάκης. «Υπάρχει όμως κι άλλος τρόπος, όπως εφαρμόζεται π.χ. στη Γερμανία και την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη, με διασπορά επενδύσεων και παραγωγής, με σημαντικό ποσοστό αυτοπαραγωγής, αυτοκατανάλωσης, ενεργειακές κοινότητες κ.λπ.
»Η τεχνολογία των αιολικών και των φωτοβολταϊκών επιτρέπει και επιβάλλει διάσπαρτες μικρές μονάδες και τοπικά δίκτυα, για να μην υπάρχουν μεγάλες απώλειες και κόστος μεταφοράς της ενέργειας.
»Πρέπει να στηριχθούν αποφασιστικά οι δυνατότητες για ενίσχυση της “Ενεργειακής Δημοκρατίας”, ενώ ταυτόχρονα ο κρατικός τομέας και οι μεγάλες επιχειρήσεις πρέπει να επενδύσουν στις νέες γενιές τεχνολογίας (π.χ. νέα βιοκαύσιμα, πράσινο υδρογόνο, αμμωνία κ.λπ.). Απαιτείται βεβαίως να διαμορφωθεί επιστημονικά τεκμηριωμένο πλαίσιο ανάπτυξης ΑΠΕ και άλλων ενεργειακών υποδομών σε ό,τι αφορά τη χωροθέτηση, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την προστασία της βιοποικιλότητας.
»Και φυσικά, οι αναμενόμενες δράσεις για την ταχύτερη ανάπτυξη των ΑΠΕ να στηρίξουν παράλληλα την ανάπτυξη υποδομών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και των νέων υποδομών μεταφοράς και να δοθεί ισόρροπη προσοχή/επενδύσεις και στην παραγωγή πράσινης ενέργειας αλλά και, σημαντικότερο, στην εξοικονόμηση. Απαιτείται γενναία στήριξη στην ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, οχημάτων και στην παραγωγική διαδικασία.
»Το 2018/2019 είχε διαμορφωθεί το πρώτο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα που επένδυε στην ενεργειακή εξοικονόμηση και στις ΑΠΕ, κρατούσε σταθερό το φυσικό αέριο και μείωνε τους λιγνίτες. Η σημερινή κυβέρνηση ανακατεύθυνε το ΕΣΕΚ στη δραματική μείωση για τους λιγνίτες, καρκινοβατώντας στις ΑΠΕ και αυξάνοντας δραματικά το φυσικό αέριο. Τα αποτελέσματα είναι αυτά που βλέπουμε τώρα: και ακρίβεια και ενεργειακή ανασφάλεια, στην πρώτη αναταραχή.
»Η ενεργειακή μετάβαση απαιτεί την εμπλοκή και στήριξη του εγχώριου δυναμικού, από Πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, εγχώριες επιχειρήσεις και οργανισμούς, ΟΤΑ κλπ., αναβαθμίζοντας την τεχνογνωσία και κατ’ επέκταση την παραγόμενη αξία στη χώρας μας. Κρίσιμος είναι και ο ρόλος το Δημοσίου, που δεν πρέπει απλά να νομοθετεί αλλά μέσω των υποδομών του, της κινητοποίησης πόρων και δυνάμεων μαζί και των ενεργειακών επιχειρήσεων που (πρέπει να) ελέγχει, ρυθμίζει, δίνει το βήμα και υλοποιεί τις θετικές αλλαγές».
Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση, γίνεται σαφές ότι χρειάζεται ένα άλλο μείγμα ενεργειακής πολιτικής. Ενα σχέδιο που οι ενεργειακοί στόχοι να αντιμετωπίζονται παράλληλα με τους κλιματικούς/περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς στόχους, δηλαδή πρόσβαση στην ενέργεια για όλους και εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας, με ταυτόχρονη αναβάθμιση του περιβάλλοντος.
«Σε κάθε περίπτωση ενεργειακή μετάβαση πρέπει να γίνει με την κοινωνία αρωγό. Οτιδήποτε γίνεται χωρίς την κοινωνία και ακόμα χειρότερα ή ενάντιά της, είναι καταδικασμένο. Η ενεργειακή μετάβαση είναι ευκαιρία που δεν πρέπει (να αφήσουμε) να γίνει εφιάλτης…», τονίζουν και οι δύο συνομιλητές.
Για τον Αύγουστο, η συνολική κρατική επιδότηση στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου προσεγγίζει το 1,36 δισ. ευρώ, απορροφώντας σημαντικό ποσοστό της αύξησης για τους οικιακούς καταναλωτές για το σύνολο της μηνιαίας κατανάλωσης και για τις κύριες και μη κύριες κατοικίες, έως το 100% της αύξησης για τους δικαιούχους ΚΟΤ, έως το 80% της αύξησης για τους μικρομεσαίους επαγγελματίες με παροχή ισχύος μέχρι 35 kVA, και έως το 82-99% της αύξησης για τους αγρότες. Αναλυτικά:
Για τις όλες τις κύριες και μη κύριες κατοικίες η επιδότηση ανέρχεται στα 337 ευρώ/MWh για το σύνολο της μηνιαίας κατανάλωσης και χωρίς εισοδηματικά κριτήρια (περίπου το 90% της αύξησης με στόχο η τιμή της κιλοβατώρας να κυμαίνεται μεταξύ 15-17 λεπτών].
Για τους δικαιούχους ΚΟΤ η επιδότηση ανέρχεται σε 377 ευρώ ανά MWh [έως και το 100% της αύξησης].
Για τους εμπορικούς καταναλωτές με παροχή ισχύος μέχρι 35kVA εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, περίπτερα, ψιλικά η επιδότηση είναι 300 ευρώ ανά MWh για το σύνολο της μηνιαίας κατανάλωσης [αντιστοιχεί έως και το 80% της ανατίμησης].
Για τους αγρότες και όλα τα αγροτικά τιμολόγια η επιδότηση ανέρχεται σε 337 ευρώ ανά MWh [καλύπτει από το 82% έως το 99% της αύξησης].
Στους βιομηχανικούς καταναλωτές η επιδότηση θα είναι 250 ευρώ ανά MWh [απορροφά έως και το 67% της αύξησης].
Για το φυσικό αέριο και για τους εμπορικούς καταναλωτές, η επιδότηση ανέρχεται στα 30 ευρώ/ θερμική MWh.
Σημαντική βελτίωση των μεγεθών τους καταγράφει στην Ελλάδα ο κλάδος πετρελαιοειδών, στο σύνολο της χρήσης του 2021.
Τη δεύτερη υψηλότερη επίδοση στην ιστορία του Ομίλου σημείωσε η Ελληνικά Πετρέλαια το προηγούμενο έτος, καθώς οι διεθνείς τιμές αργού ανέκαμψαν από τα σημαντικά χαμηλά του 2020. Σύμφωνα με τη naftemporiki.gr, τα λειτουργικά κέρδη EBITDA για τον Όμιλο ΕΛΠΕ ανήλθαν στα 401 εκατ. ευρώ για το σύνολο του 2021, εμφανίζοντας αύξηση κατά 21% και τα συγκρίσιμα καθαρά κέρδη διαμορφώθηκαν στα 144 εκατ. ευρώ. Επίσης, η ΕΛΠΕ κατέγραψε θετικά αποτελέσματα το α΄τρίμηνο του 2022, με τα συγκρίσιμα κέρδη EBITDA του Ομίλου να διαμορφώνονται στα 99 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 54% σε σύγκριση με το 2021, και τα αντίστοιχα καθαρά κέρδη να ανέρχονται στα 4 εκατ.
Όπως επισημαίνει το businessnews.gr, οι βελτιωμένες επιδόσεις οφείλονται στα υψηλότερα διεθνή περιθώρια διύλισης και στην αυξημένη ζήτηση καυσίμων στην εγχώρια αγορά. Συγκεκριμένα, το α τρίμηνο 2022, τα συγκρίσιμα κέρδη EBITDA του κλάδου διύλισης, εφοδιασμού και εμπορίας ανήλθαν στα 44 εκατ. ευρώ, έναντι 9 εκατ. το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021. Επιπλέον, τα συγκρίσιμα κέρδη EBITDA του κλάδου πετροχημικών διαμορφώθηκαν στα 28 εκατ. ευρώ, καθώς η εξομάλυνση στην παγκόσμια αγορά πολυπροπυλενίου έναντι του ελλείμματος που παρατηρήθηκε κατά το α τρίμηνο του 2021, οδήγησε σε χαμηλότερα διεθνή περιθώρια πολυπροπυλενίου.
Ο κλάδος της εγχώριας εμπορίας σημείωσε βελτιωμένα αποτελέσματα, κυρίως λόγω υψηλότερου όγκου πωλήσεων (+20% σε ετήσια βάση), καθώς η ζήτηση ανέκαμψε, με τα συγκρίσιμα κέρδη EBITDA να διαμορφώνονται στα 18 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα, στη διεθνή εμπορία, η ανάκαμψη της ζήτησης σε όλες τις χώρες και ο υψηλότερος αριθμός πρατηρίων οδήγησαν σε αυξημένους όγκους πωλήσεων (+32% έναντι α τριμήνου 2021) και βελτιωμένη κερδοφορία, με τα συγκρίσιμα κέρδη EBITDA να ανέρχονται στα 13 εκατ. ευρώ. Όσον αφορά τη συνεισφορά του Ομίλου της ΔΕΠΑ στα ενοποιημένα καθαρά κέρδη του Ομίλου για το α τρίμηνο 2022, ανήλθε στα 5 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, τα κέρδη EBITDA της Elpedison αυξήθηκαν στα 46 εκατ. ευρώ κατά το α τρίμηνο 2022, λόγω ανοδικής πορείας της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και της παραγωγής των εργοστασίων της Elpedison.
Στο παρακάτω γράφημα παρουσιάζονται τα βασικότερα οικονομικά στοιχεία των τελευταίων ετών της ΕΛΠΕ:
Επέστρεψε στη κερδοφορία το 2021 η Motor Oil, παρουσιάζοντας αύξηση ύψους 68% στον κύκλο εργασιών, ο οποίος διαμορφώθηκε στα 10,2 δισ. ευρώ, έναντι 6,1 δισ. τη χρήση 2020. Τα λειτουργικά κέρδη EBITDA του ενεργειακού Ομίλου διαμορφώθηκαν στα 490 εκατ. ευρώ για τη χρήση, έναντι 85 εκατ. τη χρήση του 2020, ενώ τα καθαρά κέρδη ανήλθαν στα 202 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 112 εκατ. Ακόμη τα προ φόρων κέρδη του Ομίλου διαμορφώθηκαν στα 258,2 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος, έναντι ζημιών 137,6 εκατ. το 2020. Ακόμα, οι επενδύσεις της Motor Oil ανήλθαν στα 428 εκατ. ευρώ, συγκριτικά με το 2020 που έφτασαν τα 280 εκατ. (newmoney.gr).
Όσον αφορά τη ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ (ΕΛΛΑΣ) – Διυλιστήρια Κορίνθου ΑΕ, μέσα από το διάγραμμα παρατηρούμε τη μείωση των πωλήσεων σε επίπεδο εταιρείας, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 2,8 δισ. ευρώ τη προηγούμενη χρήση σε σχέση με 3,9 δισ. ένα χρόνο πριν. Ωστόσο, τα προ φόρων κέρδη σε επίπεδο εταιρείας ακολούθησαν την αύξηση που σημείωσε και ο Όμιλος, στα 135,7 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 158,2 εκατ. το 2020.
Η ΕΛΙΝΟΙΛ ανακοίνωσε πως υπερδιπλασίασε τη καθαρή κερδοφορία της για το 2021. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει το capital.gr, η ΕΛΙΝΟΙΛ παρουσίασε ενίσχυση στον ενοποιημένο κύκλο εργασιών, ο οποίος διαμορφώθηκε στα 1.512,3 εκατ. ευρώ, έναντι 1.459,7 εκατ. το 2020, καταγράφοντας αύξηση 3,61%. Τα μικτά κέρδη του Ομίλου για το σύνολο της προηγούμενης χρήσης ανήλθαν σε 43,74 εκατ. ευρώ, έναντι 51,05 εκατ. το 2020 και τα κέρδη EBITDA ανήλθαν σε 15,7 εκατ. ευρώ, έναντι 13,9 εκατ. την περσινή χρονιά, παρουσιάζοντας αύξηση 13%. Αντίστοιχα, τα ενοποιημένα προ φόρων κέρδη του Ομίλου ανήλθαν στα 5,1 εκατ. ευρώ, έναντι 2,4 εκατ. το 2020, ενώ τα ενοποιημένα αποτελέσματα μετά από φόρους και δικαιώματα μειοψηφίας (EATAM) ανήλθαν σε κέρδη 3,9 εκατ. ευρώ, έναντι 1,6 εκατ. Όσον αφορά τη μητρική εταιρία ΕΛΙΝΟΙΛ Α.Ε., το 2021, τα κέρδη EBITDA ανήλθαν σε 14,8 εκατ. ευρώ, έναντι 11,8 εκατ., τα κέρδη προ φόρων σε 6,05 εκατ., έναντι 2 εκατ. το 2020 και τα κέρδη μετά από φόρους και δικαιώματα μειοψηφίας (EATAM) σε 4,68 εκατ. ευρώ, έναντι 1,31 εκατ.
Στο διάγραμμα γνωστοποιούνται οι ακριβείς καταστάσεις των προηγούμενων ετών της ΕΛΙΝΟΙΛ, με σκοπό την καταγραφή της οικονομικής πορείας της εταιρείας.
Σε ιστορικά υψηλά έκλεισαν τα προ φόρων κέρδη για τον Όμιλο REVOIL το 2021, σημειώνοντας αύξηση 37,26% σε σχέση με το 2020. Συγκεκριμένα, τα προ φόρων κέρδη ανήλθαν για τη προηγούμενη χρήση στα 5,01 εκατ. ευρώ, έναντι 3,65 εκατ. το 2020. Λόγω της μεγάλης ανόδου των διεθνών τιμών των καυσίμων, οι πωλήσεις του Ομίλου έφτασαν τα 674,25 εκατ. ευρώ το 2021 από 560,50 εκατ., παρουσιάζοντας αύξηση κατά 20,3%, ενώ οι συνολικές πωλούμενες ποσότητες τόσο σε επίπεδο Ομίλου όσο και μητρικής εταιρείας (1,63%) εμφάνισαν μικρή πτώση. Ακόμα, σύμφωνα με πληροφορίες του capital.gr, τα κέρδη EBITDA κατέγραψαν αύξηση στα 12,29 εκατ. ευρώ το 2021, έναντι 10,61 εκατ. το 2020, ενώ τα αποτελέσματα μετά φόρων του Ομίλου έκλεισαν με κέρδη 4,7 εκατ. ευρώ, από κέρδη 3,24 εκατ. τη χρήση του 2020.
Για την πληρέστερη εικόνα των μεγεθών της ΡΕΒΟΙΛ, εκτός από τις επιδόσεις του 2020, στο γράφημα παρουσιάζονται και οι επιδόσεις των προηγούμενων ετών της εταιρείας.
Τα καθαρά κέρδη α τριμήνου 2022 της Mytilineos σημείωσαν άλμα 80% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021 σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της διοίκησης της εταιρείας, ισχυρή ανάπτυξη που σχετίζεται με τις προκλήσεις των πληθωριστικών πιέσεων, την ενεργειακή κρίση, την άνοδο των επιτοκίων, τις διαταραχές στις εφοδιαστικές αλυσίδες, την εξέλιξη της πανδημίας και τις γεωπολιτικές αναταράξεις με επίκεντρο την Ουκρανία. Τα καθαρά κέρδη για το τρίμηνο ανήλθαν στα 67 εκατ. ευρώ, έναντι 37 εκατ. το α τρίμηνο του 2021, ενώ τα κέρδη EBITDA διαμορφώθηκαν στα 130 εκατ. ευρώ, έναντι 81 εκατ. Όπως καταγράφει το fortunegreece.com, ο κύκλος εργασιών της Mytilineos σε ενοποιημένη βάση διαμορφώθηκε σε 1.042 εκατ. ευρώ το ίδιο διάστημα, έναντι 524 εκατ. το α τρίμηνο του 2021, σημειώνοντας αύξηση 99%.
Σε ετήσια βάση τα αποτελέσματα της Mytilineos από το 2015 μέχρι το 2020 διαμορφώθηκαν ως εξής:
Μεγάλα κέρδη πέτυχαν στα αποτελέσματα τους το α΄τρίμηνο του τρέχοντος έτους και δύο από τους σημαντικότερους βρετανικούς ενεργειακούς κολοσσούς.
Οι επιδόσεις της Shell ανήλθαν υψηλότερες του αναμενόμενου το α τρίμηνο του 2022 χάρη στις υψηλότερες τιμές, τα υψηλότερα κέρδη από διαπραγμάτευση και τις χαμηλότερες λειτουργικές δαπάνες και φόρους. Η συνολική παραγωγή μειώθηκε κατά 6% στο τρίμηνο, στα 2,96 εκατ. βαρέλια πετρελαίου ημερησίως. Παρά τα υψηλά κέρδη, το καθαρό αποτέλεσμα σημείωσε πτώση στα 7,12 δισ. δολάρια από τα 11,46 δισ., καθώς η εταιρεία ανέλαβε μετά από φόρους χρεώσεις 3,9 δισ. δολαρίων για την σταδιακή αποχώρηση από τη Ρωσία (capital.gr).
H BP κατέγραψε καθαρά κέρδη α τριμήνου 2022 στα 6,25 δισ. δολάρια, τα υψηλότερα που έχουν επιτευχθεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία λόγω των ισχυρών αποτελεσμάτων από αγοραπωλησίες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η εταιρεία πέτυχε αυτά τα κέρδη παρά την επιβάρυνση 24 δισ. δολαρίων μετά την έξοδό της από τη Ρωσία. Παρά τις εξελίξεις και τις απώλειες της BP, το κέρδος του α τριμήνου έφτασε τα 6,2 δισ. δολάρια, ξεπερνώντας κατά πολύ τις εκτιμήσεις των αναλυτών για κέρδος 4,49 δισ. Τα κέρδη προήλθαν από τις εξαιρετικές επιδόσεις του τμήματος εμπορίας πετρελαίου και φυσικού αερίου της BP, καθώς και από τις υψηλότερες τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου και τα ισχυρά περιθώρια διύλισης (businessnews.gr).
Αυξημένα τα αποτελέσματα α΄τριμήνου και για τις κορυφαίες αμερικάνικες πετρελαϊκές εταιρείες.
Διπλασιασμό κερδών σημείωσε η αμερικάνικη Exxon Mobil το α τρίμηνο, τα οποία ενισχύθηκαν λόγω της ανόδου των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, παρόλο που χρειάστηκε να προχωρήσει σε απομείωση 3,4 δισ. δολαρίων από την έξοδο της από τη Ρωσία. Σύμφωνα με το capital.gr, τα καθαρά κέρδη διαμορφώθηκαν στα 5,48 δισ. δολάρια στο α τρίμηνο, σε σχέση με 2,73 δισ. πριν από ένα χρόνο.
Σχεδόν τετραπλασιάστηκαν τα κέρδη α΄ τριμήνου της δεύτερης μεγαλύτερης αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρείας, Chevron, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγουμένου έτους. Τα κέρδη υπερέβησαν τις εκτιμήσεις των αναλυτών, καθώς οι τιμές πετρελαίου και αερίου μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αυξήθηκαν. Τα προσαρμοσμένα κέρδη της Chevron ανήλθαν σε 6,5 δισ. δολάρια το α τρίμηνο του 2022, κερδίζοντας 1,7 δισ. δολάρια σε σχέση με αντίστοιχο τρίμηνο του προηγουμένου έτους και τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 70%, στα 54,4 δισ. δολάρια, έναντι εκτιμήσεων για 47,9 δισ. Η παραγωγή αερίου και πετρελαίου της εταιρείας στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 10% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγουμένου έτους. Στο α τρίμηνο, η Chevron άντλησε το ποσό-ρεκόρ των 692.000 βαρελιών πετρελαίου και αερίου ημερησίως, ενώ αναβάθμισε τις εκτιμήσεις για το έτος στα 700.000-750.000 βαρέλια ημερησίως (energia.gr).
Η Baker Hughes ανακοίνωσε, επίσης, υψηλότερα κέρδη α τριμήνου σε σχέση με το προηγούμενο έτος, καθώς η άνοδος των τιμών των εμπορευμάτων τροφοδότησε τη δραστηριότητα γεώτρησης και τη ζήτηση για πετρελαϊκές υπηρεσίες. Το ράλι στις τιμές του αργού έχει αυξήσει τη δραστηριότητα γεώτρησης, με τον αριθμό των γεωτρήσεων στις ΗΠΑ να αυξάνεται περισσότερο από 56% σε ετήσια βάση, στις 673 στο τέλος του α τριμήνου. Όπως δημοσιεύει το capital.gr, τα προσαρμοσμένα καθαρά κέρδη αυξήθηκαν στα 145 εκατ. δολάρια στο α τρίμηνο, από τα 91 εκατ. δολάρια το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021.
Ο γαλλικός κολοσσός πετρελαίου και φυσικού αερίου, Totalenergies, ανακοίνωσε ραγδαία άνοδο στα κέρδη α τριμήνου 2022 λόγω της αύξησης των τιμών ενέργειας. Τα καθαρά έσοδα του Ομίλου, ωστόσο, μειώθηκαν κατά 15%, στα 4,9 δισ. δολάρια μετά από απομείωση 4,1 δισ. δολαρίων που εν μέρει σχετίζεται με ρωσικό έργο LNG (Arctic LNG 2), το οποίο έχει σταματήσει λόγω κυρώσεων. Όπως δημοσιεύει το newmoney.gr, τα επίπεδα παραγωγής υδρογονανθράκων α τριμήνου μειώθηκαν κατά 1% σε ετήσια βάση, στα 2,843 εκατ. βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου την ημέρα.
