“Η Διφορούμενη Στάση των Ευρωπαίων Απέναντι στην Τουρκία”.

Δύο βήματα μπροστά κι ένα πίσω. Κάπως έτσι περιγράφεται η σχέση της ΕΕ με την Τουρκία όπως αποδεικνύουν και οι τελευταίες αποφάσεις της Ένωσης. Από τη μια προσπαθεί να χαλιναγωγήσει τη διαρκώς αυξανόμενη επιρροή της Άγκυρας σε Μέση Ανατολή και Αφρική. Από την άλλη δεν επιθυμεί να χάσει έναν σημαντικό εμπορικό εταίρο και «αρωγό» -όποτε φυσικά το θελήσει η Άγκυρα- στο προσφυγικό.

 Πράγματι, τα τελευταία εικοσιτετράωρα παρατηρήθηκε μια ασυνήθιστη κινητικότητα στους διαδρόμους των Βρυξελλών. Προς έκπληξη πολλών και μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε τη συγκρότηση ναυτικής αποστολής στη Μεσόγειο για την εφαρμογή και επιτήρηση του εμπάργκο όπλων προς τις εμπόλεμες πλευρές της Λιβύης. Σύμφωνα με τον Ύπατο Εκπρόσωπος της ΕΕ για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας Ζοζέπ Μπορέλ, η νέα αυτή επιχείρηση θα περιλαμβάνει εναέρια, δορυφορικά και θαλάσσια μέσα και θα συγκροτηθεί σε μερικές εβδομάδες, αντικαθιστώντας την Επιχείρηση Σοφία που λήγει τυπικά στα μέσα Μαρτίου αλλά πρακτικά έχει σταματήσει από το καλοκαίρι του 2019.

Η συμφωνία αυτή επήλθε καθώς κάμφθηκε η αντίσταση της Αυστρίας όσο και της Ουγγαρίας, οι οποίες αντέτειναν ότι η επιχείρηση Σοφία λειτουργούσε ως πόλος έλξης των παράνομων μεταναστών, καθώς τα ευρωπαϊκά πολεμικά πλοία είναι υποχρεωμένα βάσει του διεθνούς δικαίου να διασώζουν τους μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα. Για το λόγο αυτό οι «27» δεσμεύθηκαν ότι η νέα επιχείρηση θα έχει στρατιωτική και όχι ανθρωπιστική φύση. Μάλιστα δεσμεύθηκαν ότι αν τελικά οδηγήσει σε αύξηση των μεταναστευτικών ροών τότε τα πολεμικά πλοία της ΕΕ θα αποσυρθούν από την περιοχή. Από ελληνικής πλευράς, ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, υπογράμμισε πως η Ελλάδα δήλωσε ξανά έτοιμη να συνεισφέρει σε αυτήν την προσπάθεια, κατ’ αρχήν με μέσα, αλλά και με οποιαδήποτε άλλη υποστήριξη θα χρειαστεί.

Αν και δεν γίνεται καμία αναφορά στην Άγκυρα, είναι σαφές ότι η απόφαση για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων «στοχεύει» πρωτίστως την Τουρκία, καθώς είναι γνωστό ότι είναι ο βασικός προμηθευτής του καθεστώτος Σάρατζ. Την ώρα όμως που η ΕΕ δείχνει αποφασισμένη να αναχαιτίσει τα τούρκικα σχέδια στην Λιβύη, «κλείνει τα μάτια»  στις αδιαφανείς φορολογικές διαδικασίες που έχει υιοθετήσει εις βάρος της η Άγκυρα. Κι αυτό διότι οι υπουργοί Οικονομικών αποφάσισαν χθες να εξαιρέσουν τελικά την Άγκυρα από τον κατάλογο των φορολογικών παραδείσων παρ’ ότι αυτή αρνείται πεισματικά να ανταλλάξει φορολογικά δεδομένα με επτά ευρωπαϊκές χώρες! Ειδικότερα η Τουρκία εξαίρεσε την Γερμανία, την Αυστρία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Γαλλία, την Βουλγαρία και την Ρουμανία από την λίστα των χωρών, με τις οποίες εγκαθίδρυσε αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών επί τραπεζικών λογαριασμών, την οποία απέστειλε στον ΟΟΣΑ. Διόλου τυχαίο ότι στις χώρες αυτές διαμένει και η πλειοψηφία των Τούρκων του εξωτερικού.

Αλλά και στο φλέγον ζήτημα της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, η ΕΕ πάλι προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες. Ναι μεν αποφάσισε την επιβολή κυρώσεων σε δύο Τούρκους πολίτες ως αντίποινα για την ερευνητική δραστηριότητα της Τουρκίας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Δεν έλαβε ωστόσο δραστικά μέτρα για την τιμωρία των ίδιων των τουρκικών εταιρειών που έχουν αναλάβει τις γεωτρήσεις. Κοντολογίς, η στάση της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία διακρίνεται από μια έντονη αμφισημία, στέλνοντας συγκεχυμένα μηνύματα στην Άγκυρα για το ποια είναι ακριβώς τα όρια ανοχής των Ευρωπαίων. Και ο Ερντογάν έχει αποδείξει πολλάκις ότι αρέσκεται στο να δοκιμάζει τα όρια των αντιπάλων του.

ΠΗΓΗ: energia.gr