“Ο κόσμος προχωρεί στην εξασφάλιση της πρόσβασης στην ενέργεια για περισσότερους ανθρώπους. Βλέπουμε επίσης αύξηση των νέων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, χωρίς μείωση των παγκόσμιων εκπομπών CO 2 , η πορεία προς ένα βιώσιμο μέλλον γίνεται όλο και πιο δύσκολη », λέει ο κύριος οικονομολόγος της Equinor Eirik Wærness.
Το μέλλον της ενέργειας είναι αβέβαιο, και η έκθεση σκιαγραφεί έναν τεράστιο χώρο αποτελεσμάτων μέσω τριών σεναρίων. Το σενάριο ανανέωσηςδείχνει έναν τρόπο επίτευξης των στόχων της Συμφωνίας των Παρισίων και περιορίζει την υπερθέρμανση του πλανήτη σε επίπεδα αρκετά κάτω από 2 μοίρες. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ταχείας και σημαντικής χάραξης πολιτικής, της παγκόσμιας συνεργασίας, των τεχνολογικών εξελίξεων και των ουσιαστικών αλλαγών στη συμπεριφορά των επιχειρήσεων και των καταναλωτών.
Eirik Wærness, επικεφαλής οικονομολόγος του Equinor. (Φωτογραφία: Tor Orset / VG Partnerstudio)
Για να επιτύχει, οι αλλαγές στα παγκόσμια ενεργειακά συστήματα πρέπει να είναι πρωτοφανείς και εκτεταμένες. Το μερίδιο της ηλιακής και αιολικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται ήδη: από 1% το 2007 σε περίπου 7% το 2018. Μέχρι το 2050, περίπου το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας θα πρέπει να προέρχεται από τον ήλιο και τον άνεμο, σχεδόν εξαλείφοντας τη χρήση άνθρακα. Ο παγκόσμιος στόλος αυτοκινήτων πρέπει επίσης να αλλάξει από λιγότερο από 1 τοις εκατό σε περίπου 90 τοις εκατό ηλεκτρικό. Αλλά αυτό δεν αρκεί.
“Οι προκλήσεις της ικανοποίησης της ζήτησης ενέργειας με βιώσιμο τρόπο είναι μεγάλες και πολύπλευρες. Ο μετασχηματισμός των ενεργειακών συστημάτων είναι καθοριστικής σημασίας, αλλά χρειαζόμαστε επίσης ογκώδη κέρδη από την ενεργειακή απόδοση και πολύ περισσότερη δέσμευση, χρήση και αποθήκευση άνθρακα (CCUS). Θα χρειαστούμε όλα τα παραπάνω “, λέει ο Wærness. Για κάθε έτος που περνάει χωρίς κορυφή στις παγκόσμιες εκπομπές που σχετίζονται με την ενέργεια, η πρόκληση της μείωσης των εκπομπών είναι σχεδόν εκθετικά μεγαλύτερη.
Οι ενεργειακές προοπτικές περιλαμβάνουν επίσης ένα σενάριο μεταρρύθμισης που βασίζεται σε αυστηρότερη πολιτική για την επίτευξη των εθνικά καθορισμένων εισφορών (NDCs) που υποσχέθηκαν στο Παρίσι το 2015, καθώς και συνεχιζόμενες τεχνολογικές βελτιώσεις. Σε αυτό το σενάριο, οι εκπομπές CO 2 που σχετίζονται με την ενέργεια κορυφώνονται γύρω στο 2030 και στη συνέχεια μειώνονται μετρίως, αλλά δεν επαρκούν για την επίτευξη των κλιματικών στόχων. Το τρίτο σενάριο, το Rivalry , περιγράφει ένα μέλλον όπου η μετάβαση στην ενέργεια είναι αργή – λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης, γεωπολιτικής μεταβλητότητας και αναποτελεσματικών λύσεων.
“Δυστυχώς, βλέπουμε πολλά παραδείγματα εξασθενημένης συνεργασίας στον κόσμο σήμερα. Βλέπουμε επίσης μεγαλύτερη πολικότητα στην κλιματική συζήτηση, με αυξανόμενη ακτιβισμός για αλλαγή, αλλά και διαμαρτυρίες ενάντια στις κοινωνικές επιπτώσεις της αλλαγής. Και καθώς μεγαλώνει η ανανεώσιμη ενέργεια, επικεντρώνεται περισσότερο στις συνέπειες των νέων ενεργειακών έργων στη φύση. Σε συνδυασμό, αυτές οι τάσεις υπογραμμίζουν την πολιτική πολυπλοκότητα της επίτευξης της κλιματικής πρόκλησης », λέει ο Wærness.
Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος Eldar Sætre
Η συνολική παγκόσμια ζήτηση ενέργειας αυξήθηκε κατά 2,3% το 2018, το ταχύτερο από το 2010. Κάθε μέρα ο κόσμος βασίζεται σε περίπου 100 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 11 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Για να επιτύχουμε τις φιλοδοξίες από το Παρίσι πρέπει να δούμε σύντομα την αιχμή της ζήτησης πετρελαίου. Η προβλεπόμενη ζήτηση για το 2050 στα διάφορα σενάρια κυμαίνεται από 52 έως 118 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 9-13 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ημερησίως. Λόγω της φυσικής παρακμής, τα υπάρχοντα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν επαρκούν για την ικανοποίηση αυτής της ζήτησης. Πρέπει να τεθούν σε λειτουργία νέοι πόροι, επίσης σε ένα σενάριο συμβατό με την κατώτερη από 2 μοίρες στόχο. Ο μη ενεργειακός τομέας, συμπεριλαμβανομένων των πετροχημικών, διαδραματίζει έναν αυξανόμενο ρόλο στην οδήγηση μακροπρόθεσμης ζήτησης πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Το ενδιαφέρον για το υδρογόνο ως καύσιμο μηδενικού άνθρακα αυξάνεται. Η έκθεση δείχνει πώς το υδρογόνο θα μπορούσε να αποτελέσει μια καθαρή εναλλακτική λύση για τους τομείς της βιομηχανίας, της θέρμανσης και των μεταφορών που δεν μπορούν εύκολα να ηλεκτροποιηθούν και επίσης μια δυνατότητα αποθήκευσης ενέργειας, ενδεχομένως παρέχοντας πρόσθετο μοχλό για τη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών CO 2 .
Η ανάλυση των ενεργειακών προοπτικών αποτελεί σημαντική συμβολή στις στρατηγικές προτεραιότητες της Equinor, αλλά δεν αντανακλά τις απόψεις ή τη στρατηγική της εταιρείας.
“Ο σκοπός του Equinor είναι να μετατρέψει τους φυσικούς πόρους σε ενέργεια για τους ανθρώπους και να προχωρήσει στην κοινωνία. Θέλουμε το παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα να μεταμορφωθεί σε βιώσιμη κατεύθυνση και θέλουμε να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωση αυτού του μέλλοντος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξελίσσονται προς μια ευρεία ενεργειακή εταιρεία, που παράγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο με τις χαμηλότερες εκπομπές ενώ παράλληλα δημιουργεί ισχυρή θέση μέσα σε νέες ενεργειακές λύσεις », λέει ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος Eldar Sætre.
