06:53 “Ελλάδα-Τουρκία: Ρουλέτα για την Κυπριακή ΑΟΖ”.

Του Θοδωρή Γιάνναρου,

Η Τουρκία αμφισβητεί την κυπριακή αποκλειστική ζώνη, διότι είναι της εσφαλμένης άποψης ότι η γεώτρηση που ξεκίνησε βρίσκεται σε αιγυπτιακά ύδατα (11), ότι το μισό βόρειο κομμάτι του 6, το μισό 5 και το μισό 4 νοτιοδυτικά, ανήκουν… στη δική της την υφαλοκρηπίδα και τέλος ότι τα τεμάχια 8, 9, 2, 3 και μεγάλο μέρος του 12, είναι αδειοδοτημένα…  από την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων.

Η Τουρκία δύσκολα μπορεί να εξασφαλίσει τρυπάνι για γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ, λόγω του ότι οι ξένες εταιρείες δεν θα συμμετέχουν σε μια άκρως παράνομη ενέργεια, που θα έχει και επιπτώσεις και τεράστιο οικονομικό κόστος! Το μόνο που της μένει, είναι να αγοράσει μία έτοιμη πλατφόρμα, αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση θα έχει σοβαρό πρόβλημα να προσλάβει το εξειδικευμένο προσωπικό, που θα μπορέσει να ολοκληρώσει μία τέτοια δύσκολη γεώτρηση, με τα μάτια όλου του κόσμου στραμμένα πάνω της και Ελλάδα και Κύπρο, αλλά και Ε.Ε. απέναντι… και βρυχάται μόνο για εσωτερική κατανάλωση, παίζοντας το κουκλοθέατρο με τη μεγάλη Τουρκία!

Ο προγραμματισμός της είναι να πραγματοποιηθούν γεωτρήσεις στη Μεσόγειο στις αρχές του 2018. Για τον σκοπό αυτό, το ερευνητικό σκάφος “Barbaros” έχει προβεί σε εκτεταμένη συλλογή σεισμογραφικών δεδομένων. Ωστόσο, δεν είναι αποσαφηνισμένο μέχρι ποιο σημείο θα ήταν διατεθειμένη να φθάσει η Άγκυρα προκειμένου να καταγράψει και να κάνει σαφείς τις όποιες διεκδικήσεις της.  Ενδεχομένως, στη σκέψη τους  να είναι και μετάβαση του πλωτού γεωτρύπανου εντός του Οικοπέδου 6, ώστε να οδηγήσει στη δημιουργία τετελεσμένων που θα “γκριζάρουν” την περιοχή και θα “παγώσουν”, για μεγάλο διάστημα οι έρευνες, αποτρέποντας ως εκ τούτου τις ενδιαφερόμενες εταιρείες να προχωρήσουν στο δια ταύτα!… 

Εδώ, οι αντιδράσεις των εταιρειών-κολοσσών, που συμμετέχουν στην κοινοπραξία για τους υδρογονάνθρακες, αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. 

Παρ’ όλα αυτά το όλο θέμα που έχει προκύψει, είναι αρκετά πιο σύνθετο και χρήζει πραγματικής πολιτικοστρατιωτικής προσέγγισης, την οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να στοχεύσει, μιας και της λείπουν… οι κυβερνητικοί πόροι, κάτι που την καθιστά αδύναμη… 

Σκεφθείτε μόνο… το σχέδιο παραπλάνησης των Τούρκων… από το ΠΝ, για να καταφέρει ο φοβισμένος υπουργός άμυνας Πάνος Καμμένος, να  πετάξει… ένα μικρό στεφάνι στα Ίμια στη μνήμη των τριών παλικαριών που χάθηκαν…

Το ότι οι προσπάθειες που καταβάλλονται για τη διερεύνηση σε πρώτο στάδιο του μεγέθους των ενεργειακών αποθεμάτων και σε μεταγενέστερο την αξιοποίησή τους προκαλούν την αντίδραση του Ερντογάν, μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί. 

Η Τουρκία πασχίζει με κάθε τρόπο να ασκήσει πίεση στην Κύπρο, μη αναγνωρίζοντάς την ως κράτος, λόγω της μη συμμετοχής των τουρκοκυπρίων (και των εποίκων, βεβαίως) στην διακυβέρνηση, να μεθοδεύσει με το δικό της τρόπο, ώστε η επίλυση του Κυπριακού να γίνει κοντά στα δικά της συμφέροντα και στρατηγικές επιδιώξεις και να προωθήσει γεωστρατηγικούς της στόχους στην περιοχή και να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, αλλά και της Ελλάδας, δημιουργώντας παράλληλα αλαλούμ γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο και βέβαια, όπως προαναφέρθηκε, όλα αυτά προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση και προπαγάνδα στήριξης του Ερντογάν.

Το ερώτημα είναι μέχρι πού μπορεί να φθάσει η Τουρκία για να πετύχει τους στόχους της και να πλήξει τα ενεργειακά σχέδια της Κύπρου;

Πολλά σίγουρα θα εξαρτηθούν από τις ενέργειες του διεθνούς παράγοντα και κατά πόσο ένα θερμό επεισόδιο στην κυπριακή ΑΟΖ θα θεωρήσουν σημαντικές χώρες, όπως η Αμερική, πως πλήττει τα δικά τους ενεργειακά, αλλά και στρατηγικά συμφέροντα.

Ας μην ξεχνάμε ότι στην περιοχή αντιπαλεύονται σήμερα τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ με αυτά της Ρωσίας, που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμούνται, διότι, αν υποτιμηθούν, θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικό για Ελλάδα και Κύπρο.

Υπάρχει βέβαια και μία άλλη όψη. Αυτή που ήδη υποδεικνύεται στην Τουρκία: ότι αυτό που γίνεται σήμερα από την πλευρά της Κύπρου, δεν είναι τίποτε άλλο, απ’ ότι αυτό που πράγματι φαίνεται και που αφορά αποκλειστικά στον εντοπισμό και μόνο, των υδρογονανθράκων, η αξιοποίησή των οποίων θα αργήσει αρκετά, άρα υπάρχει άπλετος χρόνος μέχρι τότε και ως εκ τούτου, οποιαδήποτε ενέργεια από πλευράς Τουρκίας, θα ήταν άνευ αντικειμένου… και μόνο θα την εξέθετε διεθνώς.
Ως εκ τούτου το μήνυμα προς την Τουρκία να αποφύγει ενέργειες που θα προκαλούσαν ένταση είναι ναι μεν σαφές, αλλά σίγουρα όχι απόλυτο και εδώ είναι το σημείο που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα…

Τέλος, αυτό που επίσης δεν μπορεί να μην παίξει πρωτεύοντα ρόλο, είναι ότι η συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, είναι αμοιβαία επωφελής για όλους και μόνο αυτό, δίνει σημαντική ασπίδα προστασίας στο όλο εγχείρημα!

Το ενεργειακό είναι μέρος του Κυπριακού, αλλά και του Ελληνικού προβλήματος, στη  διαμάχη με την Τουρκία.

Είναι ένας παράγοντας που μπορεί να ενεργήσει βοηθητικά και να ενθαρρύνει τις πλευρές να καταλήξουν σε έναν συμβιβασμό ή να δημιουργήσει προστριβές και εντάσεις με άγνωστο αποτέλεσμα.

Εκείνο άρα που έχει σημασία είναι στο τραπέζι το συνομιλιών για το Κυπριακό η Ελληνική πλευρά να εξαντλήσει κάθε περιθώριο για θετικό αποτέλεσμα, δείχνοντας πυγμή. Μόνο έτσι μπορούμε να βοηθήσουμε, για να αναληφθούν πρωτοβουλίες από τρίτους, ώστε να αποφευχθούν εντάσεις και προκλήσεις.

Για όλα αυτά είναι σημαντικό για την Κύπρο, αλλά και για τα Ελληνικά συμφέροντα, μια δυνατή Ελλάδα, αλλά για να γίνει αυτό χρειάζονται τάχιστα αλλαγές στον πολιτικό χάρτη εντός των δικών μας τειχών… άλλως, τα πράγματα δεν θα πάνε διόλου καλά, τόσο για εμάς, όσο και σίγουρα για την Κύπρο!

ΠΗΓΗ”: Capital.gr