Συντάκτης: I

 Η Ιαπωνία, η Γερμανία και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν τα μεγαλύτερα δίκτυα, ενώ χώρες όπως η Νότια Κορέα και η Κίνα έχουν ήδη θεσπίσει φιλόδοξα σχέδια.

Στη Γερμανία, άρχισαν να λειτουργούν 17 νέοι δημόσιοι σταθμοί ανεφοδιασμού το 2018, ενισχύοντας περαιτέρω τη Γερμανία ως τη χώρα με τη δεύτερη μεγαλύτερη δημόσια υποδομή ανεφοδιασμού υδρογόνου με 60 σταθμούς, σύμφωνα με νέα έκθεση της ετήσιας ιστοσελίδας H2stations.org, μιας ιστοσελίδας της Ludwig-Bölkow-Systemtechnik (LBST) και TÜV SÜD.

Η Γερμανία βρίσκεται μπροστά από τους 42 σταθμούς των ΗΠΑ και ξεπέρασε μόνο τους 96 δημόσιους σταθμούς της Ιαπωνίας. Συνολικά 48 σταθμοί ανεφοδιασμού με υδρογόνο ανοίχθηκαν παγκοσμίως το 2018.

Ο σχεδιασμός έχει ήδη ξεκινήσει για άλλες 38 αποκλειστικές τοποθεσίες εκ των οποίων οι 34 θα κατασκευαστούν από την πρωτοβουλία H2Mobility της Γερμανίας.

Η διεθνής επέκταση παραμένει σε σταθερό επίπεδο στην Ιαπωνία με εννέα και στην Καλιφόρνια με έξι σταθμούς υδρογόνου. Επίσης, στα βορειοανατολικά των ΗΠΑ έχουν ολοκληρωθεί τέσσερις σταθμοί και αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία.

Τα νέα διεθνή σχέδια για μια συγκεκριμένη βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη πρόσθετων σταθμών ανεφοδιασμού είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτα στις Κάτω Χώρες (17 προγραμματισμένοι σταθμοί), στη Γαλλία (12), στον Καναδά (7), στη Νότια Κορέα (27) και στην Κίνα (18) που αντιστοιχεί μόνο σε σταθμούς που έχουν τουλάχιστον μια καθορισμένη πόλη.

Το περασμένο έτος σημειώθηκαν αυξανόμενες δραστηριότητες, ιδίως όσον αφορά τη χρήση υδρογόνου ως καυσίμου για φορτηγά. Εκτός από την Nikola Motor και την Hyundai, η Toyota εργάζεται επίσης για την ανάπτυξη φορτηγών με καύσιμα καυσίμου και την υποδομή ανεφοδιασμού τους στις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη, ένα φορτηγό καυσίμου λειτουργεί στην Ελβετία από το 2016.

Σύμφωνα με την Ludwig-Bölkow-Systemtechnik, 152 σταθμοί υδρογόνου λειτουργούν σήμερα στην Ευρώπη, 136 στην Ασία, 78 στη Βόρεια Αμερική. Από τους 369 σταθμούς υδρογόνου σε όλο τον κόσμο, 273 είναι προσιτοί στο κοινό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως συμβαίνει με όλους τους συμβατικούς σταθμούς καυσίμων λιανικής πώλησης.

Το H2stations.org παρέχει έναν ενημερωμένο παγκόσμιο χάρτη σταθμών τροφοδοσίας ενεργού υδρογόνου.

ποπεκ  /  popek.gr

Μόναχο – Στη Γερμανία, 17 δημόσιοι σταθμοί ανεφοδιασμού με υδρογόνο τέθηκαν σε λειτουργία το 2018. Αυτό καθιστά τη Γερμανία το δεύτερο μεγαλύτερο δίκτυο στον κόσμο με 60 δημόσιους σταθμούς ανεφοδιασμού. Το ξεπέρασε μόνο η Ιαπωνία με 96 πρατήρια βενζίνης. Τρίτον στις ΗΠΑ με 42 δημόσια βενζινάδικα. Το περασμένο έτος τέθηκαν σε λειτουργία παγκοσμίως 48 σταθμοί ανεφοδιασμού με υδρογόνο παγκοσμίως. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της 11ης ετήσιας αξιολόγησης της H2stations.org, μιας ιστοσελίδας της Ludwig-Bölkow-Systemtechnik (LBST) και της TÜV SÜD. 

Στα τέλη του 2018, στη Γερμανία υπήρχαν 60 σταθμοί ανεφοδιασμού με υδρογόνο, οι οποίοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν όπως συμβατικοί σταθμοί ανεφοδιασμού. Υπάρχουν ήδη σχέδια για 38 επιπλέον πρατήρια καυσίμων σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, εκ των οποίων 34 τοποθεσίες λειτουργούν από τη βιομηχανική πρωτοβουλία H2 Mobility Germany. Έτσι, η Γερμανία παραμένει η χώρα με τη δεύτερη μεγαλύτερη υποδομή ανεφοδιασμού με υδρογόνο, μπροστά από τις ΗΠΑ, και ξεπερνάει μόνο η Ιαπωνία. Με τέσσερις νεοσύστατες επιχειρήσεις στην ανατολική Γερμανία, ένα άλλο βήμα προς την κατεύθυνση μιας εθνικής υποδομής υδρογόνου και κατά συνέπεια η συμπίεση των υδροδρομικών διαδρόμων από την ανατολή προς τη δύση και από βορρά προς νότο στην Ευρώπη έλαβε χώρα το 2018.

Η διεθνής επέκταση ήταν σε σταθερό επίπεδο στην Ιαπωνία με εννέα και στην Καλιφόρνια με έξι πρατήρια βενζίνης. Τέσσερις σταθμοί φυσικού αερίου έχουν ολοκληρωθεί στις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες και τώρα αναμένουν το άνοιγμά τους. Σημαντικές αλλαγές έγιναν στα συγκεκριμένα σχέδια επέκτασης για τις Κάτω Χώρες (17 προγραμματισμένες πρατήρια καυσίμων), τη Γαλλία (12), τον Καναδά (7), τη Νότια Κορέα (27) και την Κίνα (18). Οι αναφερόμενοι αριθμοί αναφέρονται μόνο σε βενζινάδικα για τα οποία αναφέρονται τουλάχιστον συγκεκριμένες πόλεις. Στην Κίνα, ο σημερινός προσεγγιστικός σχεδιασμός των επαρχιών οδηγεί σε σημαντικά υψηλότερους αριθμούς. Σε αντίθεση με τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, όπου τα βενζινάδικα χρησιμοποιούνται κυρίως για επιβατικά αυτοκίνητα, η Κίνα αρχικά εργάζεται για την αναβάθμιση των υποδομών για τα λεωφορεία κυψελών καυσίμου και τα μικρά οχήματα διανομής.

Αξιοσημείωτες είναι οι αυξανόμενες δραστηριότητες στη χρήση υδρογόνου ως καυσίμου για φορτηγά. Εκτός από τις Hyundai και Nikola Motor, η Toyota εργάζεται επίσης για την ανάπτυξη φορτηγών με καύσιμα καυσίμου και την υποδομή ανεφοδιασμού τους. Ένας εξειδικευμένος σταθμός εξυπηρέτησης έχει ήδη τεθεί σε λειτουργία στη νότια Καλιφόρνια. Στην Ευρώπη, ένα φορτηγό καυσίμου λειτουργεί στην Ελβετία από το 2016.

Η σημασία του υδρογόνου στην ενεργειακή μετάβαση υλοποιείται σε όλο και περισσότερα έργα. Στο Schleswig-Holstein, τρεις σταθμοί ανεφοδιασμού με υδρογόνο πρέπει να τροφοδοτούνται με υδρογόνο, το οποίο παράγεται σε κοντινά αιολικά πάρκα με ηλεκτρόλυση. Στην Ισλανδία, το υδρογόνο για τους νέους σταθμούς ανεφοδιασμού παράγεται από γεωθερμικό σταθμό παραγωγής ενέργειας. Στις νήσους Orkney της Σκωτίας, το υδρογόνο παράγεται από ηλεκτρισμό από παλιρροϊκό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής και από ανεμογεννήτριες και χρησιμοποιείται για δέκα καύσιμα, μεταξύ άλλων.

Στην γνώση της Ludwig-Bölkow-Systemtechnik, υπάρχουν σήμερα 152 σταθμοί πλήρωσης στην Ευρώπη, 136 στην Ασία και 78 στη Βόρεια Αμερική. Από τα 369 πρατήρια καυσίμων παγκοσμίως, τα 273 είναι δημόσια και επομένως μπορούν να χρησιμοποιηθούν για όλους. Τα υπόλοιπα βενζινάδικα προορίζονται για κλειστές ομάδες χρηστών και παρέχουν, για παράδειγμα, λεωφορεία ή οχήματα στόλου.

fuelcellsworks  /  popek.gr

Το υδρογόνο αποτελεί βασικό στοιχείο της ενεργειακής μετάβασης και μπορεί να αντιπροσωπεύει το 24% της τελικής ενεργειακής ζήτησης και των 5,4 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας έως το 2050, σύμφωνα με τη νέα μελέτη της JCH ” Οδικός Χάρτης για το υδρογόνο: Μια βιώσιμη πορεία για την ευρωπαϊκή ενεργειακή μετάβαση “. Αναπτύχθηκε με τη συμβολή 17 κορυφαίων ευρωπαίων βιομηχανικών φορέων, η μελέτη καθορίζει ένα μονοπάτι για την εκτεταμένη ανάπτυξη υδρογόνου και κυψελών καυσίμου μέχρι το 2050 και ποσοτικοποιεί τις συναφείς κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις.

Η έκθεση  κάνει την υπόθεση ότι το υδρογόνο πρέπει να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές προκλήσεις. Σε κλίμακα μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα των βασικών τμημάτων όπως το δίκτυο φυσικού αερίου, οι μεταφορές (ιδιαίτερα όσον αφορά τα βαρέα επαγγελματικά οχήματα), οι βιομηχανικές διεργασίες που χρησιμοποιούν υψηλή θερμότητα και υδρογόνο ως χημική πρώτη ύλη απαιτούν τη χρήση υδρογόνου σε μεγάλες ποσότητες.

Επιπλέον, η ηλεκτροδότηση της οικονομίας και η μεγάλης κλίμακας ενσωμάτωση των διαλείπων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας απαιτούν αποθήκευση ενέργειας μεγάλης κλίμακας, επιτρέποντας την εποχιακή αποθήκευση και την αποτελεσματική μεταφορά καθαρής ενέργειας στις περιοχές με χαμηλό κόστος. Το υδρογόνο είναι το μοναδικό στην κλίμακα τεχνολογία ικανό να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις προκλήσεις.

Είναι σημαντικό να υπάρξουν σημαντικά κοινωνικοοικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη που συνδέονται με αυτήν την ανάπτυξη, όπως μια αγορά 820 Β ευρώ ετησίως και συνολική μείωση 560 Mt CO2. Η έκθεση καθορίζει έναν χάρτη πορείας για την ανάπτυξη της διάθεσης στην αγορά σε εφαρμογές, ορίζοντας συγκεκριμένα ορόσημα μέχρι το 2050. Ζητά επίσης μια συντονισμένη προσέγγιση από τους διαμορφωτές πολιτικής, τη βιομηχανία και τους επενδυτές προκειμένου να επιτευχθεί το σενάριο 2 βαθμών.

fch.europa.eu  /  popek.gr