“Προς το παρόν στα αζήτητα τα υδρογονοκίνητα αυτοκίνητα”.

 Όπως αποδεικνύεται η ανάπτυξη των υδρογονοκίνητων αυτοκινήτων στην Γερμανία ακολουθεί την πορεία των οχημάτων CNG της Ελλάδας.

Η απουσία πρατηρίων αλλά και το υψηλό κόστος απόκτησης αποτελούν τα δύο μεγάλα «αγκάθια» για την ανάπτυξη των αυτοκινήτων τα οποία κινούνται με υδρογόνο και αποτελούν το αντίπαλον δέος για τα ηλεκτρικά οχήματα.

Οι καταναλωτές στη Γερμανία, όπως αναφέρει η DW, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη δείχνουν ωστόσο να αδιαφορούν για τα οχήματα υδρογόνου.

Αν αναλογιστούμε ότι στη Γερμανία κυκλοφορούν 64,8 εκ. αυτοκίνητα το ποσοστό των υδρογονοκίνητων αντιστοιχεί στο 0,0006%.

Αντίθετα τα ηλεκτρικά κατέχουν το 0,2% ποσοστό το οποίο σε σύγκριση με τα υδρογονοκίνητα παραπέμπει σε μία ιστορία επιτυχίας.

Μειωμένο είναι το ενδιαφέρον και των γερμανών κατασκευαστών. Η Daimler «έριξε» από το 2009 στην αγορά περίπου 200 οχήματα της B-Class με κινητήρα υδρογόνου, ενώ πέρυσι κυκλοφόρησε ένα όχημα εκτός δρόμου με κινητήρα που συνδύαζε μια μπαταρία με κυψέλες υδρογόνου. BMW, VW και Audi έχουν πειραματιστεί με υδρογόνο, αλλά δεν σχεδιάζουν προς το παρόν την παραγωγή κάποιου οχήματος. 

Μόλις 71 πρατήρια υδρογόνου

Ο οικονομολόγος Φέρντιναντ Ντουντεχόφερ, ο οποίος ειδικεύεται σε ζητήματα αυτοκίνησης, αποδίδει το μειωμένο ενδιαφέρον για τα υδρογονοκίνητα στο υψηλό κόστος αγοράς: «Η τιμή είναι υπερβολική και κυμαίνεται σήμερα μεταξύ 70.000 και 80.000 ευρώ».

Την ίδια στιγμή ειδικοί σε ζητήματα περιβάλλοντος εκφράζουν αμφιβολίες και για την χαμηλή ενεργειακή απόδοση, όπως ο Φλόριαν Χέκερ από το Ινστιτούτο Öko ο οποίος επισημαίνει στην DW ότι: «Απαιτείται ρεύμα για να παραχθεί υδρογόνο από νερό, το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται στο αυτοκίνητο σε ρεύμα. Πρόκειται για ενεργοβόρα διαδικασία. Μόλις το 25% της ενέργειας μετατρέπεται εν τέλει σε κίνηση, ενώ στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα το ποσοστό αυτό βρίσκεται γύρω στο 70%».

Στα πλεονεκτήματα των υδρογονοκίνητων ανήκει και η αυτονομία που μοιάζει με εκείνη των κινητήρων εσωτερικής καύσης και φθάνει τα 500 χιλιόμετρα. Εκτός αυτού ο ανεφοδιασμός με το υγρό καύσιμο είναι υπόθεση μερικών λεπτών. Σε αντίθεση η φόρτιση της μπαταρίας των ηλεκτρικών οχημάτων έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια. Για τον ανεφοδιασμό τον υδρογονοκίνητων ωστόσο απαιτείται ένα αποδεκτό δίκτυο πρατηρίων, το οποίο η Γερμανία, για παράδειγμα, δεν διαθέτει.

Ο Πέτερ Φους από την εταιρία συμβούλων ΕΥ θεωρεί ότι για να γίνουν τα υδρογονοκίνητα ελκυστικά για τους καταναλωτές θα πρέπει να υπάρχουν στη χώρα περίπου 1.000 πρατήρια. Σήμερα το δίκτυο περιλαμβάνει όμως μόλις 71 πρατήρια, τα οποία του χρόνου υπολογίζεται να ξεπεράσουν τα 100.

newsauto.gr