Πέρσι, λοιπόν, τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα, τόσο από άμεσους όσο και κυρίως από έμμεσους φόρους, έφτασαν το 38,7% του ΑΕΠ, έναντι 33,8% που αποτελεί τον μέσο όρο των 37 χωρών-μελών του οργανισμού. Σε σχέση με το 2018 καταγράφηκε ελαφρά κάμψη για την Ελλάδα (από το 38,9%), χωρίς ωστόσο να διαφοροποιείται η σταθερή από το 2010 εικόνα.
Ο ΟΟΣΑ, τα φορολογικά έσοδα και η Ελλάδα
Στο γράφημα που δημοσιεύουμε –περιλαμβάνεται στο παράρτημα της έκθεσης του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα– καταγράφεται η σαφής επίδραση των μνημονίων. Ενώ το 2010 τα φορολογικά έσοδα στη χώρα μας ήταν ακριβώς στον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, 35% του ΑΕΠ, από εκεί και πέρα απογειώνονται προς το 39% χάρη στους αλλεπάλληλους μνημονιακούς νόμους που μείωσαν το αφορολόγητο όριο, επέβαλαν αυξήσεις στον ΦΠΑ ειδών πρώτης ανάγκης και αύξησαν όλους τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης προκειμένου να ταϊστεί ο «Μινώταυρος» του ειδικού χρέους.
Βεβαίως, στα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τη φορολογία του καταδεικνύουν και τις τεράστιες διαφορές στα φορολογικά συστήματα των χωρών-μελών του, αφού τα φορολογικά έσοδα κυμαίνονται από 46,3% του ΑΕΠ στη Δανία, μέχρι 16,5% στο Μεξικό.
Από την κατάταξη των 37 χωρών, στην οποία η Ελλάδα είναι 12η, προκύπτει ένα ερώτημα σε σχέση με το βασικό αξίωμα των νεοφιλελεύθερων, ότι η υψηλή φορολογία –γενικώς και αορίστως– υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα, όπως επαναλαμβάνει και η έκθεση Πισσαρίδη: αν ισχύει αυτό, τότε γιατί η Δανία, η Γαλλία ή η Σουηδία, με τόσο υψηλή φορολογία, θεωρούνται ανταγωνιστικές οικονομίες, πράγμα που δύσκολα μπορεί να το ισχυριστεί κανείς π.χ. για την Κολομβία, με μόλις 19,7% του ΑΕΠ φορολογικά έσοδα;
Μια απάντηση δίνει η σύνθεση των φορολογικών εσόδων στη χώρα μας: τα έσοδα από φόρους κατανάλωσης ήταν πέρσι το 15,3% του ΑΕΠ, από κοινωνική ασφάλιση το 11,9%, από εισοδήματα και κέρδη 8,3% και από φορολόγηση περιουσίας το 3,1% του ΑΕΠ.
efsyn απόσπασμα
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ
