“Τι εννοεί ο Σταθάκης για το μέλλον των ΕΛΠΕ λέγοντας ότι, θα το δούμε με τους Θεσμούς και τον ιδιώτη μέτοχο”.

Μετά τις εθνικές εκλογές – ακόμη και αν αυτές γίνουν τον Οκτώβριο – και κατά συνέπεια από την επόμενη κυβέρνηση θα γίνουν οι όποιες επιλογές για το μέλλον των Ελληνικών Πετρελαίων. 
Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης δήλωσε στη συνέντευξη του στα Νέα ότι «οι αποφάσεις για τα επόμενα βήματα θα ληφθούν σε συνεργασία με τους Θεσμούς και τον ιδιώτη μεγαλομέτοχο», δεν προσδιόρισε όμως το πότε θα ληφθούν αυτές οι αποφάσεις αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. 
Έτσι ακόμη και αν η κυβέρνηση πιεστεί από τους Θεσμούς να προχωρήσει, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, σε επαναπροκήρυξη διαγωνισμού, αυτός είναι απίθανο να καταλήξει πριν τις εκλογές, οπότε το όλο εγχείρημα θα περάσει στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης.

Πολύ δύσκολα υλοποιήσιμο το σενάριο του Χρηματιστηρίου

Όσο δε για τα σενάρια περί της άμεσης πώλησης πακέτου των μετοχών μέσω του χρηματιστηρίου είναι μάλλον απίθανο να υλοποιηθούν στην παρούσα φάση ακόμη και αν ανακοινωθεί κάτι τέτοιο. 
Κατ’ αρχήν μια τέτοια επιλογή προσκρούει στο προεκλογικό κλίμα.Δεύτερον η πώληση πακέτου μετοχών στο Χρηματιστήριο, θα γίνει σε μια ιδιαίτερα «ρηχή» και πιεσμένη αγορά πράγμα που σημαίνει ότι η τιμή της δημόσιας προσφοράς θα εξαρτηθεί από την τρέχουσα χρηματιστηριακή συγκυρία και όχι την αποτίμηση της αξίας των μετοχών και των προοπτικών της εταιρίας.
Κυρίως όμως η πώληση από το Δημόσιο οποιοιδήποτε ποσοστού των ΕΛΠΕ (σήμερα κατέχει το  35,5%) θα σημάνει αυτόματα την απαξίωση του περιουσιακού στοιχείου που έχει στα χέρια του. 
Και τούτο διότι θα έχανε αυτομάτως τα δικαιώματα του στο management και τη λήψη καθοριστικών αποφάσεων για το μέλλον μιας εξαιρετικά κερδοφόρας εταιρίας. 
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο παρελθόν ο κ. Σταθάκης είχε αναφέρει πως «μία τέτοια κίνηση (πώληση μέσω Χρηματιστηρίου) θα ήταν καταστροφική και ό,τι χειρότερο για τα ΕΛΠΕ». 

Στον «πάγο» μέχρι τις εκλογές 

Με δεδομένο λοιπόν ότι το ναυάγιο του διαγωνισμού για την πώληση του 50,1% των ΕΛΠΕ δεν ήταν έκπληξη και έγινε αποδεκτό μάλλον με ανακούφιση από όλους τους εμπλεκόμενους, όλα δείχνουν ότι το θέμα επί του παρόντος τουλάχιστον παγώνει. 
Άλλωστε δεν φαίνεται να έχει αλλάξει καμία από τις συνθήκες που ίσχυαν το προηγούμενο διάστημα. 
Η κυβέρνηση παρά το γεγονός ότι δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι επιθυμεί την πώληση των ΕΛΠΕ εφαρμόζοντας κατά γράμμα το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων για το οποίο έχει δεσμευθεί έναντι των δανειστών, είναι βέβαιο ότι δεν ήθελε παραμονές Ευρωεκλογών και με ένα όλο και πιο βαρύ πολιτικό κλίμα να αναγκαστεί να αποδεχθεί τίμημα που θα παρέπεμπε σε ξεπούλημα μιας εξαιρετικά κερδοφόρας συμμετοχής στην οποία μάλιστα έχει κυρίαρχο ρόλο στο management. 
Κύκλοι του ΤΑΙΠΕΔ ήδη μετά την ανακοίνωση της αποτυχίας του διαγωνισμού εξηγούσαν ότι η πώληση δεν είναι αυτοσκοπός, ότι το Ταμείο αναζητεί στρατηγικό επενδυτή με μακροχρόνιο ορίζοντα και ότι τα αιτήματα των υποψηφίων επενδυτών έφθαναν σε σημείο που η ελληνική πλευρά δεν μπορούσε να ικανοποιήσει. 
Υπήρχαν δεσμεύσεις στο SPA, οι οποίες δεν μπορούσαν να τροποποιηθούν, όπως το τίμημα του 1,8 δισ ευρώ, ούτε να αμφισβητηθεί το δικαίωμα  βέτο των μετόχων. 
Δεν μπορούσε να γίνει δεκτό αίτημα για μεταφορά της έδρας των ΕΛΠΕ εκτός Ελλάδος, ούτε για την έξοδο των μετοχών του ομίλου από το Χρηματιστήριο. 
Ταυτόχρονα οι επενδυτές θα έπρεπε να διασφαλίζουν την ανάπτυξη του διυλιστηρίου, την τήρηση των στρατηγικών αποθεμάτων πετρελαίου, αλλά και την κατάλληλη πολιτική προμηθειών που να διασφαλίζει τόσο την ανταγωνιστικότητα όσο και την  εθνική ασφάλεια και αυτονομία της χώρας. 
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι σε ποιους από αυτούς τους όρους που δεν έγιναν αποδεκτοί από τις κοινοπραξίες Glencore – Carlyle και Vitol – Sonatrach θα μπορούσε να κάνει εκπτώσεις το Δημόσιο σε περίπτωση προκήρυξης νέου διαγωνισμού; 

Όμιλος Λάτση: Αναπροσαρμογή στόχων το ζητούμενο 

Εξάλλου η Κομισιόν η οποία επέβαλε την συγκεκριμένη πώληση για λόγους καθαρά εισπρακτικούς και όχι ως μέρος ενός σχεδίου διαρθρωτικών αλλαγών, είχε ήδη εκφράσει τις επιφυλάξεις της, όταν στην τελευταία έκθεση για την ελληνική οικονομία εξέφρασε την ανησυχία για την απουσία ανταγωνισμού λόγω της εκδήλωσης ενδιαφέροντος μόνο από δυο υποψήφιους επενδυτές. 
Με δεδομένο ότι οι προσπάθειες για την πώληση των ΕΛΠΕ και για την προσέλκυση περισσότερων επενδυτών και πιθανώς καθετοποιημένων εταιριών που θα επιθυμούσαν όλοι οι εμπλεκόμενοι, κράτησαν περισσότερο από ένα χρόνο, τι είναι αυτό που έχει αλλάξει ώστε να αυξήσει τις προσδοκίες;     
Όσο δε για την πλευρά του ομίλου Λάτση που μέσω της Peneuropean, κατέχει το 45,47% παραμένει άγνωστο ποια θα είναι η στάση της μετά τις τελευταίες εξελίξεις. 
Είναι μάλλον απίθανό όμως να θελήσει να πιέσει προς μια κατεύθυνση που στην παρούσα συγκυρία δεν θα της αποφέρει τα οφέλη που προσδοκά. 
Άλλωστε η Paneuropean είχε επιλέξει να πωλήσει 30,1% από το 45,47% που κατέχει και όχι να αποεπενδύσει. 
To σενάριο πλήρους απόκτησης των ΕΛΠΕ από τον όμιλο Λάτση επίσης θεωρείται πολύ δύσκολο, γιατί οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Όμιλος Λάτση θέλει να βρεί ισχυρό συνεταίρο, θέλοντας να καλύψει τα νώτα του για μελλοντικές απομειώσεις της αποτίμησης των διυλιστηρίων.
Η δήλωση Σταθάκη για σεδιασμό της επόμενης μέρας με τους θεσμούς και τον ιδιώτη μέτοχο αφήνει βέβαια ανοιχτά όλα τα σενάρια.
Η ουσία όμως είναι ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους από στρατηγικής πλευράς τα Ελληνικά Πετρέλαια ενδέχεται να μην έχουν ενδιαφέρουν τους μεγάλους ομίλους, από την στιγμή που συμετέχουν ήδη σε κοινοπραξίες για τις έρευνες υδρογονανθράκων και από την άλλη διαθέτουν μονάδες σε στρατηγικές θέσεις της παγκόσμιας αγοράς.
Για την ιδιωτικοποίηση αυτή καθ ‘αυτή, το πρόβλημα έχει να κάνει με το ότι, δεν δικαιλογείται μια υποτιμημένη πώληση όπως θα γίνει στις μονάδες της ΔΕΗ, οι οποίες σε πραγματικές αξίες και λόγω των δυσμενών εξελίξεων στους λιγνίετς θα πρέπει να έχει πολύ μεγάλα discounts για τους αγοραστές και το ρίσκο που αναλαμβάνουν.
Oύτε επίσης αποτελεί διαρθρωτική αλλαγή η πώληση αυτής της κερδοφόρας συμμετοχής του δημοσίου.

worldenergynews.gr