Του Θέμη Κιουρτζή Αντιπροέδρου της ΕΝ.ΒΕ.Θ.
Διαβάζουμε πολλές φορές τις τοποθετήσεις των επονομαζόμενων από τους δημοσιογράφους ‘’παραγόντων’’ της αγοράς , που τις περισσότερες φορές οι «παράγοντες» αυτοί δεν έχουν και όνομα, ιδιαιτέρως όταν θέλουν να τους κάνουν ( πληρωμένη ) διαφήμιση ή έστω να παράγουν κατευθυνόμενη πολιτική .
Η αγορά καυσίμων απώλεσε ένα μεγάλο κομμάτι – 47% λένε τα στοιχεία τους- ποσοστό που όσο και να φαντάζει δικαίως μεγάλο, εάν είχε προσαρμοστεί στο περιθώριο κέρδους των πρατηριούχων θα ήταν εύκολα διαχειρίσιμο.
Βέβαια κάποιος θα έπρεπε να λάβει υπόψη του και τη παράμετρο ότι μειώθηκε ο αριθμός των πρατηρίων και από 7500 πρατήρια έμειναν 5500, δηλαδή μία μείωση 27 % ,άρα η μείωση των καταναλώσεων θα έπρεπε να είναι 20%. Δυστυχώς όμως η περισσότερη μείωση συμβαίνει στα οικογενειακά πρατήρια από το 2009 και μετά.
Ικανή και αναγκαία συνθήκη όμως ήταν οι πρατηριούχοι να γνώριζαν απλά μαθηματικά, δηλαδή, σε ένα μικτό περιθώριο 8 λεπτών το λίτρο που είναι ένα μέσο περιθώριο ( αξιοπρεπούς πρατηρίου) η αύξηση 47% θα έδινε ένα νέο περιθώριο 12 λεπτών προκειμένου να καλυφθούν οι απώλειες όγκου.
Όταν η μέση τιμή της αμόλυβδης σήμερα είναι 1,515 ευρώ θα γινόταν 1,555 ευρώ ανά λίτρο και θα καλυπτόταν η απώλεια εσόδων από τη πτώση των καταναλώσεων. Ρωτάει λοιπόν κάποιος, τι θα γινόταν εάν η τιμή ήταν 1,555 αντί 1,515 ( και αναλογικά στους υπόλοιπους τιμοκαταλόγους) όταν η τιμή της αμόλυβδης το 2013 ήταν 1,730 ευρώ το λίτρο;
Το σίγουρο είναι ότι θα είχαν επιβιώσει τα περισσότερα πρατήρια. Κατά τη γνώμη των ειδικών παραγόντων φταίει η παραβατικότητα ( λαθραίο, νοθεία, κλοπή) Το ποιος παρανομεί και το ποιος καλύπτει τη παρανομία τα έχουμε αναφέρει σε σχετικά άρθρα στις «Αλήθειες»
Η πραγματικότητα είναι ότι οι εταιρίες δεν θέλουν τους ιδιώτες πρατηριούχους, και κάνουν τα πάντα να λιγοστέψουν αυτοί σε αριθμό και ισχύ, έχοντας μάλιστα καταφέρει σε μεγάλο βαθμό το ανοσιούργημα τους. Η ευθύνη για τη κατάσταση αυτή βαρύνει αποκλειστικά τους πρατηριούχους οι οποίοι τραβώντας ο καθένας το δικό του εγωιστικό μονόδρομο βαδίζει στο σφαγείο.
Λίγοι από τους σημερινούς πρατηριούχους μπορούν να ανταπεξέλθουν για πολύ καιρό και να πέσουν τελευταίοι. Και θα πέσουν ή στη καλύτερη περίπτωση θα εξαγοραστούν, εάν δεν παραμερίσουν τον εγωκεντρικό τρόπο αντίδρασης.
Το γεγονός ότι το σύστημα εισροών και εκροών τοποθετήθηκε μόνο στα πρατήρια είναι έργο κάποιων συγκεκριμένων ώστε να αντιμετωπιστεί η παραβατικότητα μόνο στα πρατήρια . Όσοι μπόρεσαν και έσπασαν το σύστημα ( κάποιοι λίγοι το έκαναν) νομίζοντας ότι θα μακροημερεύσουν ζώντας στη παρανομία και πουλώντας με υποτυπώδη περιθώρια κέρδους ήδη έχουν στοχοποιηθεί και είναι θέμα χρόνου το τέλος τους, και αυτό γιατί δεν τα βάζουν με το ανίκανο κράτος αλλά με τον προμηθευτή τους του οποίου θίγονται τα συμφέροντα.
Μέλλον για το επάγγελμα όπως είναι σήμερα δεν υπάρχει διότι η κατανάλωση βαίνει συνεχώς μειούμενη αφού η οικονομική κατάσταση γίνετε και θα γίνετε χειρότερη ( μείωση μισθών- συντάξεων, κλείσιμο επιχειρήσεων και ανάπτυξη μόνο για τα ολιγοπώλια, αύξηση της φορολογίας), έρχονται μετρό, φυσικό αέριο, ηλεκτροκίνηση ,μείωση κατανάλωσης καινούργιων οχημάτων και ταυτόχρονα δεν υπάρχει – το αντίθετο μάλιστα- αύξηση περιθωρίου κέρδους.
Στα προηγούμενα πρέπει να υπολογισθούν οι αθέμιτες πρακτικές των εταιριών εμπορίας απέναντι στον ανταγωνισμό όπως επίσης και μέσα στο ίδιο δίκτυο. Για τις πρακτικές αυτές των εταιριών θα αναφερθούμε σε άλλο μελλοντικό άρθρο. Το νέο επιβαρυντικό στοιχείο που ανέτειλε είναι η βιομηχανία προστίμων που πλήττει τα πρατήρια, όπως επίσης τα τεράστια κοστολόγια για τη συμμόρφωση στα νέα αδειολογικά νομοθετήματα.
Οι εχθροί είναι γνωστοί γιατί μιλάνε και οι πρατηριούχοι δυστυχώς δεν τους ακούνε. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να σωθεί ο κλάδος της λιανικής και λέγεται επανακοστολόγιση των νέων δεδομένων και απαίτηση υγιούς ανταγωνισμού.
Ένα απόσπασμα από δελτίο τύπου το 2016 του Συνδέσμου Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών που δεν τόλμησε να δει ποτέ η Επιτροπή Ανταγωνισμού:
‘’Η πρόταση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων (Π.Ο.Π.Ε.Κ.) να δημοσιεύονται οι τιμές που πουλάει κάθε Εταιρία σε κάθε πρατήριο, οδηγεί στην ισοπέδωση και εξίσωση των τιμών χονδρικής προς τα κάτω’’
Δηλαδή οι 12 εταιρίες μέλη του ΣΕΕΠΕ ομολογούν ότι δεν θέλουν να ανακοινώνουν τις τιμές τους όπως είναι υποχρεωμένα και κάνουν 5500 πρατήρια για να μην έχουν αυτές οι 12 ανταγωνισμό μεταξύ τους!!!! Για όσους δεν γνωρίζουν από τα 12 μέλη του ΣΕΕΠΕ που αναφέρονται στην ιστοσελίδα τους τα 7 μέλη ανήκουν στα 2 διυλιστήρια που σημαίνει τα πραγματικά μέλη είναι 7.
Πρέπει να τονίσουμε ότι το μοναδικό περιθώριο κέρδους που είναι γνωστό είναι των πρατηρίων, αφού κανείς δεν γνωρίζει το περιθώριο κέρδους των διυλιστηρίων αλλά και των εταιριών εμπορίας πράγμα το οποίο μόνο του σημαίνει στρέβλωση του ανταγωνισμού. Σήμερα είναι φθηνότερη η αγορά καυσίμων από τις εταιρίες παρά απευθείας από τα διυλιστήρια!!!
Επίσης οι εταιρίες εμπορίας δημοσίευσαν ποσοστά παραβατικότητας πρατηρίων που μάλιστα τα γνωρίζουν κιόλας. Όμως συνεχίζουν να τα τροφοδοτούνε με καύσιμα όπως επίσης προφανώς σε κάποια από αυτά έχουν τα σήματα τους!! Αυτοί λοιπόν ζητούν την εξυγίανση της αγοράς μονομερώς παρουσιαζόμενοι ως τιμητές της νομιμότητας!!
ΠΗΓΗ: ΕΝΒΕΘ
