Συντάκτης: Notaka

Οι άοκνες προσπάθειες του Προέδρου της Π.Ο.Π.Ε.Κ. και η κατανόηση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρ. Σπίρτζη, είχαν ως αποτέλεσμα την βιωσιμότητα όλων σχεδόν των πρατηρίων, αφού γίνεται απλούστερη  η διαδικασία ίδρυσης και λειτουργίας πρατηρίου υγρών καυσίμων, η χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας πρατηρίου υγραερίου ή μικτού πρατηρίου και η χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας πρατηρίων διανομής πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG) με την σημερινή απόφαση του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, που δημοσιεύτηκε σήμερα στο

 ΦΕΚ. B 1424/26.4.2018   Απόφαση  Αριθμ. οικ.24541/409/Φ.4.2

Η Μαρία Σαρηγιαννίδου, δικηγόρος, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και κάτοχος LL.M. στον τομέα του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου και ΜΔΕ στον τομέα του Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής, ειδικεύεται στο ζήτημα των Προσωπικών Δεδομένων. Της ζητήσαμε να μας διαφωτίσει για την νέα κατάσταση μέσα από μερικές ερωτήσεις: 

Σε ποιους απευθύνεται και ποιους αφορά ο κανονισμός για την προστασία των προσωπικών δεδομένων; 

Ο κανονισμός αφορά οποιονδήποτε οργανισμό, επαγγελματία ή επιχείρησηεπεξεργάζεται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για μη προσωπική χρήση, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο Δημόσιο τομέα, οι οποίοι καλούνται «υπεύθυνοι επεξεργασίας». Οι τελευταίοι οφείλουν να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του Κανονισμού, ανεξάρτητα από το μέγεθος τους, κάτι που συνεπάγεται ότιο Κανονισμός απευθύνεται ακόμα και σε ατομικές ή μικρές επιχειρήσεις που στο πλαίσιο της δραστηριότητας τους συλλέγουν, καταγράφουν, αποθηκεύουν κ.ο.κ. προσωπικά δεδομένα. Το ίδιο ισχύει και για οργανισμούς και επιχειρήσεις, οι οποίοι επεξεργάζονται προσωπικά δεδομένα για λογαριασμό του υπεύθυνου επεξεργασίας και καλούνται «εκτελούντες την επεξεργασία».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αυξημένες υποχρεώσεις των υπευθύνων επεξεργασίας και τα αυστηρά πρόστιμα που προβλέπονται από τον Κανονισμό στοχεύουν στην ενίσχυση της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα του ατόμου, καθώς και στη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εντός της ΕΕ, με τα φυσικά πρόσωπα να μπαίνουν στο κύριο κάδρο του Κανονισμού.

Με δυο λόγια τι είναι αυτό που αλλάζει όσον αφορά τα προσωπικά δεδομένα, σε πρακτικό επίπεδο;

Ο Κανονισμός προβλέπει πλέον αυστηρότατα διοικητικά πρόστιμα σε περίπτωση παραβάσεων, για την αποφυγή των οποίων οι υπεύθυνοι επεξεργασίας πρέπει να διασφαλίζουν ότι η δραστηριότητα τους είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις του Κανονισμού, κάτι που πρέπει να είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να αποδείξουν σύμφωνα με την αρχή της λογοδοσίας. Παράλληλα, εισάγονται νέες υποχρεώσεις, όπως η υποχρέωση γνωστοποίησης μίας παραβίασης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εντός 72 ωρών, ο ορισμός Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO) σε ορισμένες κατηγορίες υπευθύνων επεξεργασίας και η λήψη κατάλληλων οργανωτικών και τεχνικών μέτρων για την προστασία των δεδομένων ήδη από τον σχεδιασμό (privacybydesign), αλλά και εξ ορισμού (privacybydefault).

Ακόμη, ενισχύεται η προστασία των πολιτών και διευρύνονται τα δικαιώματά τους, καθώς οι πολίτες μπορούν να έχουν πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα τους, να ζητούν τη διαγραφή τους (δικαίωμα στη λήθη) ή να ζητούν από τον υπεύθυνο επεξεργασίας να διαβιβάζει τα δεδομένα τους σε άλλον υπεύθυνο επεξεργασίας (δικαίωμα στην φορητότητα δεδομένων).

Τέλος, το ενιαίο ρυθμιστικό πλαίσιο εντός της ΕΕ, χάρη στην άμεση εφαρμογή του Κανονισμού σε όλα τα κράτη μέλη, διευκολύνει τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε περισσότερες χώρες της ΕΕ.

Ποιοι είναι το πιο απλό και συνηθισμένο παράδειγμα παραβίασης προσωπικών δεδομένων που μπορεί να προκληθεί;

Παραβίαση προσωπικών δεδομένων υφίσταται οποτεδήποτε βάλλεται η εμπιστευτικότητα ή ακεραιότητα των προσωπικών δεδομένων που τηρεί ο υπεύθυνος επεξεργασίας. Έτσι συνηθισμένα παραδείγματα παραβίασης μπορεί είναι η πρόσβαση τρίτων σε δεδομένα που δεν φυλάσσονται επαρκώς, πχ. ένας λογιστής αφήνει εκτεθειμένη τη βεβαίωση αποδοχών του πελάτη του και κάποιος άλλος πελάτης την φωτογραφίζει, ή η πρόσβαση μη εξουσιοδοτημένου υπαλλήλου σε ευαίσθητα ή μη προσωπικά δεδομένα συναδέλφων του και η αλλοίωση αυτών. Ακόμη η κλοπή του laptopπου περιέχει προσωπικά δεδομένα πελατών ή η αποστολή αρχείων που περιέχουν προσωπικά δεδομένα σε λάθος παραλήπτη, συνιστούν επίσης παραβιάσεις προσωπικών δεδομένων.

Πόσο σημαντικό είναι για τον κόσμο του διαδικτύου να υπάρχει σωστή ενημέρωση για την ισχύουσα κατάσταση στα προσωπικά δεδομένα;

Σκεφτείτε μόνο τον όγκο των προσωπικών δεδομένων που διακινούνται στο διαδίκτυο μέσω των cookies, μέσω της εγγραφής μας σε newsletter ή της αγοράς από ηλεκτρονικά καταστήματα. Όλο και περισσότεροι έχουν πρόσβαση στο e–mail μας, στην διεύθυνσηip, σε στοιχεία πιστωτικής κάρτας ή τη διεύθυνση αλληλογραφίας μας. Θα πρέπει, λοιπόν, από τη μία ο πολίτης να γνωρίζει τα δικαιώματα του και να ασκεί αυτά όποτε το κρίνει απαραίτητο (πχ. να ζητήσει την διαγραφή των δεδομένων του από μία ιστοσελίδα στην οποία είναι ανενεργός) και από την άλλη οι υπεύθυνοι επεξεργασίας που δραστηριοποιούνται μέσω του διαδικτύου να παρέχουν ένα ασφαλές περιβάλλον επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων του χρήστη προκειμένου να ενισχύεται η εμπιστοσύνη του προς αυτούς. Όλα αυτά θα γίνουν μόνο μέσω σωστής και συστηματικής ενημέρωσης.

Ποια είναι τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσει μία εταιρία για την ασφάλεια της, όσον αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων, με τον νέο κανονισμό; 

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ενημερωθεί για τις υποχρεώσεις της και για το αν υποχρεούται ή όχι να απασχολεί υπεύθυνο προστασίας δεδομένων (dpo) και να ενημερώσει το προσωπικό της για τον Κανονισμό. Προκειμένου η ενημέρωση να είναι πλήρης θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μία μελέτη των δραστηριοτήτων επεξεργασίας στις οποίες προβαίνει η κάθε επιχείρηση, να γίνει δηλαδή μία «χαρτογράφηση» των δεδομένων, πώς συλλέγονται, για ποιο σκοπό, που αποθηκεύονται, ποιος έχει πρόσβαση σε αυτά κλπ. Στη συνέχεια θα πρέπει να ελέγξει αν αυτή η επεξεργασία είναι νόμιμη και αν γίνεται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που θέτει ο Κανονισμός και κατά περίπτωση να διορθώσει ή να επικαιροποιήσει τις διαδικασίες που ακολουθεί και να τροποποιήσει τις συμβάσεις των εργαζόμενων αλλά και με τους τρίτους. Επιπλέον, θα πρέπει να ελεγχθούν όλα τα συστήματα ασφαλείας και να αναβαθμιστούν εφόσον κριθεί απαραίτητο. 

Η συμμόρφωση της δραστηριότητας μίας επιχείρησης με τον Κανονισμό είναι μία διαρκής διαδικασία και πολλές φορές διαφέρει ανάλογα με τις ανάγκες και τη λειτουργία της κάθε επιχείρησης και απαιτεί έλεγχο και επίβλεψη τόσο από νομικό όσο και από τεχνικό σύμβουλο.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν για τις εταιρείες από την εφαρμογή του νέου κανονισμού; Είναι πιθανό να προκύψει κλίμα ανταγωνιστικότητας;

Κάθε άλλο παρά κίνδυνοι μπορεί να προκύψουν για τις εταιρείες από την εφαρμογή του Κανονισμού! Το κόστος της συμμόρφωσης μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι αυξημένο αλλά εξασφαλίζει την προστασία της εταιρείας από ενδεχόμενο έλεγχο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ή ενδεχόμενη καταγγελία. Δεδομένου, δε, ότι η εφαρμογή του Κανονισμού είναι υποχρεωτική για όλους όσοι επεξεργάζονται προσωπικά δεδομένα, θεωρώ ότι η προσαρμογή στις απαιτήσεις του μόνο κλίμα υγιούς ανταγωνισμού θα μπορούσε να δημιουργήσει στην αγορά.

Ποιες είναι οι συνέπειες σε περίπτωση παραβίασης του κανονισμού;

Όπως προανέφερα, ο Κανονισμός προβλέπει αυξημένα Διοικητικά πρόστιμα που μπορεί να αγγίξουν και τα 20.000.000 ευρώ ή το 4% του συνολικού παγκοσμίου ετήσιου κύκλου εργασιών, ενώ οι πολίτες μπορούν επίσης να επιδιώξουν και δικαστικά την αποζημίωση τους (σε χρήμα) σε περίπτωση που παραβιάστηκε το δικαίωμα προστασίας των προσωπικών δεδομένων τους. Σημαντικότερο, όμως, μπορεί να είναι το πλήγμα που θα υποστεί η φήμη της εταιρείας, ειδικά αν πρόκειται για εταιρείες, η κύρια δραστηριότητα των οποίων είναι η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων.

Τελικά πόσο αναγκαίο είναι να κινητοποιηθούν οι επιχειρήσεις άμεσα για να συμμορφωθούν με τον νέο κανονισμό; Κάτι τέτοιο αυξάνει την εμπιστοσύνη εκ μέρους των πελατών προς την επιχείρηση;

Η συμμόρφωση των εταιρειών με τον Κανονισμό σίγουρα τις καθιστά πιο ελκυστικές στον πολίτη, καθώς αντιλαμβάνεται ότι δεν θα παραβιαστεί το δικαίωμα στην ιδιωτικότητά του. Ωστόσο, θα πρέπει να τονίσω ότι η συμμόρφωση με τον Κανονισμό είναι υποχρεωτική και δεσμευτική για όλους και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα μέχρι να τεθεί σε ισχύ σε περίπου έναν μήνα από τώρα, την 25η Μαΐου. Όσοι, λοιπόν, δεν έχουν ενημερωθεί-κινηθεί σχετικά, καλό θα ήταν να το πράξουν άμεσα!

Σε προ κρίσης επίπεδα επέστρεψαν τα κέρδη των ρωσικών πετρελαϊκών εταιρειών, χάρις την ευνοϊκή φορολογία, το ασθενές ρούβλι και τις υψηλές τιμές του πετρελαίου, σύμφωνα με την Fitch.

Στην ισχυρή κερδοφορία επέστρεψαν οι ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες, όπως διαπιστώνει σε έκθεσή της η Fitch Ratings. 

Οι πετρελαϊκές εταιρείες της Ρωσίας αποκατέστησαν την κερδοφορία τους σε προ-κρίσης επίπεδα, το 2017, εκμεταλλευόμενες την ευνοϊκή φορολόγηση, το ασθενέστερο ρούβλι και τις υψηλότερες τιμές «μαύρου χρυσού» και φυσικού αερίου, αναφέρει σε έκθεσή της η Fitch Ratings. 

Ειδικότερα, το προσαρμοσμένο EBITDA για τις περισσότερες εκ των ενεργειακών εταιρειών επανήλθαν σε επίπεδα παρόμοια με του 2014, το περασμένο έτος. 

Όπως σημειώνει ο αμερικανικός οίκος, οι περικοπές παραγωγής από τις ρωσικές εταιρείες ήταν ελάχιστες (300.000 βαρέλια ημερησίως, με βάση τη συμφωνία), με αποτέλεσμα να μην επιδράσουν αρνητικά στην κερδοφορία και την αύξηση των ταμειακών ροών. 

Οι αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου οδηγήθηκαν σε μεγάλο βαθμό στη συμφωνία του ΟΠΕΚ για τη μείωση του όγκου παραγωγής από τις αρχές του 2017, σε συνδυασμό με την ισχυρή ζήτηση, καθώς η οικονομική ενισχύθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η συνδυασμένη συνεισφορά μέσω φόρων για τις Rosneft, Lukoil, Gazprom Neft και Tatneft στον ρωσικό προϋπολογισμό, μειώθηκε κατά 54 δισεκ. δολάρια ή 47%, το 2017, λόγω του ευνοϊκότερου φορολογικού καθεστώτος από τις αρχές του περασμένου έτους. 

Σε αντίθετο κλίμα, οι επιδόσεις της Gazprom δεν βελτιώθηκαν δραστικά, επισημαίνεται. Σε ότι αφορά στις κυρώσεις της Δύσης, έχουν περιορισμένες επιπτώσεις στις ρωσικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, μέχρι στιγμής. 

Οι εταιρείες που δεν υπόκεινται σε οικονομικές κυρώσεις, όπως οι Gazprom και Lukoil, διατήρησαν καλή πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές της Δύσης, ενώ οι Rosneft, Gazprom Neft και Novatek επέλεξαν τη χρηματοδότηση από το κράτος, την εγχώρια αγορά ομολόγων ή τα δάνεια από την Κίνα. 

Ωστόσο, το τελευταίο κύμα κυρώσεων που ανακοινώθηκε στις 6 Απριλίου 2018, αναμένεται να έχει επιπτώσεις στις ρωσικές εταιρείες, συνολικά, υπογραμμίζεται. 

Ο αμερικανικός οίκος αναμένει ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση στην κερδοφορία των παραπάνω εταιρειών τα αμέσως επόμενα τρίμηνα.

protothema.gr

Του Σταύρου Πετρολέκα,

 Το τελευταίο καιρό, έχουν καταγραφεί ξανά δύο αντιβαίνουσες προσεγγίσεις στο θέμα των Ελληνικών υδρογονανθράκων. Τάσεις που μαρτυρούν το πόσο η κατανόηση της υπόθεσης αυτής στην χώρα βρίθει από άγνοια και ευχολόγια. 

Από την μία εμφανίσθηκε η απογοήτευση ορισμένων παρατηρητών των οποίων διαψεύσθηκαν οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργήσει για την ανταπόκριση στον σχετικό διαγωνισμό στις αρχές Μαρτίου, του διεθνούς ενδιαφέροντος εξερεύνησης νέων υποθαλάσσιων περιοχών περί των Παξών στο Ιόνιο και, ιδίως, στα Μεσογειακά νερά νότια της Πελοποννήσου και νοτιοδυτικά της Κρήτης. 

Από την άλλη, κορυφώθηκε μια υποβόσκουσα αντιπάθεια έναντι των ενεργειακών ορυκτών, με την πρόσφατη δημοσίευση (Εφημερίδα των Συντακτών της 2/04/2018) ανοικτής πολεμικής κατά της οποιασδήποτε αναζήτησης πιθανού πλούτου της χώρας σε υδρογονάνθρακες, πολιτική που ορθώς εφαρμόζει η κυβέρνηση, έστω με καθυστερήσεις και αναστολές, από μερίδα αριστερό-οικολόγων στελεχών και βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Χρειάζονται απάντηση και οι δύο αυτές τοποθετήσεις. Από την στιγμή που πρωτοανακοινώθηκε (πέρυσι τον Αύγουστο) ο αρραβώνας των μεγαθήριων Τοtal και ΕxxonMobil, (με κουμπάρο τα ΕΛΠΕ), για διεκδίκηση του δικαιώματος αναζήτησης/εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις νότιες μας θάλασσες, ήτο σαφές πως άλλο σχήμα δεν θα προσήρχετο στον σχετικό διαγωνισμό παραχώρησης. Καμία άλλη εταιρεία ή κονσόρτσιουμ δεν θα ρίσκαρε εμπλοκή με τους δύο αυτούς γίγαντες για οικόπεδα, τα οποία για την διεθνή πετρελαϊκή βιομηχανία, είναι ουσιαστικά δεύτερης επιλογής, λόγω απουσίας της απαραίτητης ενδελεχούς σεισμικής και γεω-πετρελαϊκής προεργασίας. Παρά το ότι υπάρχουν Έλληνες επαΐοντες που ομνύουν ότι στις πολύ βαθιές υποθαλάσσιες δεξαμενές στα νότια αυτά οικόπεδα, υπάρχει όγκος υδρογονανθράκων εφάμιλλος των ελεφάντιων αποθεμάτων που έχουν πρόσφατα βρεθεί, όχι μόνο στην γειτονιά μας έξω από τις Αιγυπτιακές ακτές, αλλά στις εξ’ ίσου βαθιές εξωχώριες λεκάνες στους Δυτικο-Αφρικάνικους βυθούς του Κόλπου της Γουινέας. Η δε δημοσίευση του προαναφερόμενου άρθρου (δύο ενεργειακών μηχανολόγων που συνυπογράφουν οι βουλευτές Νίκος Φίλης και Γιώργος Δημαράς) είναι όμως πιο σημαντική. Και ίσως πιο επικίνδυνη για την υπόθεση των Ελληνικών υδρογονανθράκων.Ουσιαστικά πρόκειται για μια εκτενή κριτική στην «βλαπτική για το περιβάλλον και τα οικοσυστήματα» κυβερνητική πολιτική που «συμβάλλει στη νομιμοποίηση του παρωχημένου ενεργειακού μοντέλου της εξόρυξης υδρογονανθράκων», κυρίως σε βάρος μιας διευρυμένης χρήσης των ανανεώσιμων ενεργειακών πηγών. Καταλήγει στο ότι «η αριστερά, συνεργαζόμενη με την πολιτική οικολογία, πρέπει να παρουσιάσει ένα διαφορετικό μοντέλο παραγωγής που να οδηγεί σε δίκαιη κοινωνία, αλλά και σε ένα άλλο υπόδειγμα ζωής του ανθρώπου που δεν σπαταλά αλόγιστα τους φυσικούς πόρους».Η κριτική αυτή, εμφορείται από τους μαξιμαλισμούς της ακραίας οικολογίας με την δογματική αντίθεση της στην χρήση οποιουδήποτε ορυκτού καύσιμου, ακόμη και του φυσικού αερίου που είναι κατά 60% λιγότερο ρυπογόνο από τον λιθάνθρακα/λιγνίτη και τουλάχιστον 30% έναντι του πετρελαίου. Λογικά έτσι επιδιώκει – εδώ και τώρα – τον τερματισμό οποιασδήποτε νέας εξερεύνησης/εξόρυξης υδρογονανθράκων προς αντιμετώπιση των ενεργειακών αναγκών, παροτρύνοντας – στο όνομα της Αριστεράς – αυτή να αντικατασταθεί αποκλειστικά από τις ΑΠΕ και μόνο.Τα δεδομένα όμως της παγκόσμιας ενεργειακής πραγματικότητος μαρτυρούν πως αυτή η κάθετα αρνητική προσέγγιση της αριστερίστικης, νεο-κομμουνιστικής σχεδόν, οικολογίας είναι εντελώς έωλη. Το παγκόσμιο μερίδιο όλων μαζί των μορφών ΑΠΕ (αιολικά, φωτοβολταϊκά, βιομάζα και γεωθερμία) στον πιο κρίσιμο δείκτη, και σχεδόν το ιερό δισκοπότηρο για τους οικολόγους, δηλαδή το ποσοστό ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρισμού, το 2017 ανήλθε μόνο στο 10% της χρήσης. Ποσοστό που θα αυξηθεί – με βάση τους υφιστάμενους ρυθμούς δημόσιας αρωγής της ανάπτυξης των- μόλις στο 12% μια δεκαετία αργότερα. Ανάλογες αυξομειώσεις μεριδίων κατά την επερχόμενη δεκαετία (από το 2017) προβλέπονται και στους υπόλοιπους κλάδους του χρηστικού μείγματος παραγωγής ηλεκτρισμού, όπως φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα.

Αν, δε, μιλήσουμε για την ανάπτυξη του εξηλεκτρισμού ως αντικαταστάτη της (πετρελαιοκίνητης) εσωτερικής καύσης στον ενεργοβόρο τομέα των μεταφορών, αντικατάσταση υπόδειγμα σήμερα για τους οπαδούς της αμιγώς πράσινης ενέργειας, πάλι τα νούμερα είναι άκρως απογοητευτικά.Οι παγκόσμιες πωλήσεις ηλεκτροκίνητων οχημάτων (αυτόνομης και υβριδιακής τεχνολογίας) θα πενταπλασιασθούν από το σημερινό αμελητέα χαμηλό επίπεδο, φτάνοντας όμως στο 2027 μόλις στο 5% του συνόλου.

Όσον αφορά το μερίδιο της ηλεκτροκίνησης στο σύνολο του παγκόσμιου στόλου επιβατικών οχημάτων το 2027, προβλέπεται ότι μόλις το 1,8%, θα ανήκει σε αυτή την κατηγορία!!

Θα υπάρξει ενδεχομένως εκθετική ανάπτυξη τις επόμενες δύο δεκαετίες μέχρι το 2050, όπου τα ηλεκτρικά οχήματα ίσως φθάσουν να αποτελούν το ήμισυ σχεδόν του παγκόσμιου στόλου, αν και εφ’ όσον βέβαια υπάρξει (ή συνεχισθεί), η σημαντική αυτο-επένδυση εκ μέρους της αυτοκινητοβιομηχανίας, η ευμενής κρατική (κυρίως φορολογική) υποστήριξη, η εξάπλωση δικτύου σταθμών (ταχύρρυθμης) φόρτισης και η ικανή αγοραστική ζήτηση. Το υπόλοιπα 50% του στόλου – ακόμη και τότε – θα συνεχίζει βέβαια να είναι βενζινοκίνητο. (1)Τα στοιχεία είναι κάπως καλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μόνο οριακά. Ο μέσος όρος του μεριδίου ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρισμού ανέρχεται μεν σήμερα στα 30%, όμως είναι παραμορφωμένος από την υψηλή συμμετοχή στο μείγμα της Γερμανίας, Βρετανίας και Δανίας. Στις υπόλοιπες 25 χώρες, υπάρχουν σημαντικές αποκλείσεις, όλες προς τα κάτω, με μιά μειοψηφία έξι κρατών να να εμφανίζει ποσοστό συμμετοχής χαμηλότερο ακόμη και του 10%. (2)Το, δε, μερίδιο ηλεκτροκίνητων οχημάτων ανέρχεται μόλις στο 1,3% του συνολικού Ευρωπαϊκού στόλου (δηλαδή κάπου 3,3 εκατομμύρια οχήματα), κατανεμημένο όμως στην πλειοψηφία του σε μόλις έξι χώρες της Ένωσης (Γερμανία, Βρετανία,Ολλανδία, Γαλλία, και Σουηδία). Επιτάχυνση του ρυθμού διείσδυσης (με σχετική εξάπλωση και στις υπόλοιπες χώρες) αναμένεται μόνο από τα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Σε κανένα όμως από τα διάφορα σενάρια δεν προβλέπεται το μερίδιο αυτό – με βάση τις προβλεπόμενες πωλήσεων – να αντικαταστήσει το 2050 κατά 100% τον βενζινοκίνητο στόλο (όπως απαιτεί ο Ενωσιακός στόχος μηδενικών ρύπων στο τομέα των μεταφορών), κυμαινόμενο κάπου μεταξύ 65% έως 83%. Φυσικά θα μειώνεται έτσι μέχρι τότε δραστικά η κατανάλωση πετρελαίου από τις Ευρωπαϊκές μεταφορές, αλλά όχι βέβαια σε σημείο αφανισμού της. (3)Με τέτοιες προοπτικές, λοιπόν, είναι τουλάχιστον κοντόφθαλμο και παραπλανητικό να απαιτούμε ενεργειακή πολιτική βασισμένη αποκλειστικά στα ΑΠΕ. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος εκεί έξω, πέρα από το (Ελλαδικό και Ευρωπαϊκοκεντρικό) καβούκι μας, που σε μεγάλο βαθμό βασίζεται και θα συνεχίσει να βασίζεται για αρκετές δεκαετίες ακόμη, στα καύσιμα ορυκτά, και δη στους υδρογονάνθρακες. Όχι πως πρέπει να εγκαταλειφθεί στην χώρα η συνεχής υιοθέτηση μέτρων διάχυσης της χρήσης ΑΠΕ (και ιδιαίτερα της βέλτιστης των ΑΠΕ, αλλά τόσο αγνοημένης πλούσιας γεωθερμίας του τόπου), παράλληλα με τις διάφορες πρωτοβουλίες περιστολής της καθημερινής ενεργειακής σπατάλης που προωθούνται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Και είναι σημαντικό να τονισθεί πως η προσπάθεια αυτή εγγράφεται ήδη στην πρόσφατα ανακοινωθείσα κυβερνητική ενεργειακή στρατηγική. Στρατηγική που ενσωματώνει και την αναγνώριση πως η διάδοση του φυσικού αέριου, μπορεί να λειτουργεί και στην Ελλάδα, ως ενδιάμεσο γεφύρωμα προς ένα μελλοντικό ενεργειακό καθεστώς πολλαπλώς απαλλαγμένο από την καύση ορυκτών. Στρατηγική στην οποία – ευτυχώς – φαίνεται να συναινούν και το ΚΙΝΑΛ και η ΝΔ… αλλά όχι πολλοί «σύντροφοι» στην συμπολίτευση.Στρατηγική εχέφρονα, ρεαλιστική, επιβαλλόμενη εξ’ άλλου και από το γεγονός ότι το συνολικό ανθρακικό αποτύπωμα της χώρας ανέρχεται μόλις στο 0,19% περίπου του παγκόσμιου συνόλου (4). Επίπεδο το οποίο επ’ ουδενί δικαιολογεί την άρνηση ενασχόλησης μας με τους υδρογονάνθρακες, και δη του συγκριτικά ελάχιστα ρυπογόνου φυσικού αερίου. Συνάμα προσφέρονται ενδεχομένως ευκαιρίες, μέσω της αξιοποίησης των πιθανών μεγάλων γηγενών μας πόρων, όχι μόνο να καλυφθεί, μερικώς ή και ολικώς, η εσωτερική ζήτηση, μα να ωφεληθεί άμεσα ο τόπος και με την προστιθέμενη αξία από εξαγωγές προς όποια ικανοποίηση, για δεκαετίες ακόμη, της παγκόσμιας (και ιδιαίτερα Ευρωπαϊκής) ζήτησης. Οι πραγματιστικές και μετριοπαθείς αυτές αιτιάσεις δεν συγκινούν βέβαια τους δογματικούς οικολόγους και τους νεο-κομμουνιστές συνοδοιπόρους των. Θεωρούν, όπως γράφουν, δυστύχημα που μια αριστερή κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει «εμβληματικές πρωτοβουλίες για την αλλαγή του ενεργειακού μοντέλου, γεγονός που καθίσταται αναπόφευκτα αντικείμενο αμφισβήτησης και κριτικής». Και ήδη επιδίδονται στην «αμφισβήτηση και κριτική» αυτή, με έναν ακτιβισμό, οιωνεί περιβαλλοντικού «bullying», ενάντια πιθανών εξορύξεων στα διάφορα χερσαία οικόπεδα της δυτικής Ελλάδος, ιδιαίτερα στα πολλά υποσχόμενα πεδία της Ηπείρου. Με κίνδυνο να βιώσουμε μια εξέλιξη τύπου Σκουριών και στην περίπτωση της υδρογονανθρακικής επένδυσης στην χώρα. ….Μόνο που εδώ, δεν θα έχουν και μεγάλη πέραση τέτοιες δράσεις, αφού το κύριο ενδιαφέρον για ανάδειξη του υδρογονανθρακικού δυναμικού της χώρας βρίσκεται στην θάλασσα. Ιδιαίτερα στα απομακρυσμένα από την στεριά οικόπεδο 2 στο Ιόνιο, και πάνω απ’ όλα, στο δυαδικό εκείνο αμάλγαμα των δύο νότιων οικοπέδων στην Μεσόγειο. Αμάλγαμα που ελπίζεται συνάμα να λειτουργήσει ως «κράχτης» στην διεθνή αγορά και για τα άλλα, ομόλογης γεωλογίας και ελκυστικότητας, πεδία νότια της Κρήτης. Αλλά για όλα αυτά, σε προσεχές σημείωμα.

(1) Γραφήματα και στοιχεία από ΒΜΙ/Fitch Research – Towards 2050: Megatrends in Industry Politics and the Global Economy/ 2018 -2050, (Απρίλιος 2018)(2) Agora Energiewende & Sandbag – The European Power Sector in 2017, (Ιανουάριος 2018)

(3) ΙΕΑ – Global EV Outlook 2017, (Ιούνιος 2017): EAFO – The transition to a Zero Emission Vehicles fleet for cars in the EU by 2050, (Νοέμβριος 2017): EnergyPress – «Προχωράει το σχέδιο του ΔΕΔΔΗΕ γιά την ηλεκτροκίνηση – Διαβούλευση για τις τεχνικές προδιαγραφές των σταθμών φόρτισης», (31/01/2018)

(4) Καθ’ υπολογισμό από European Commission/JRC Report – Fossil CO2 & GHG emissions of all world countries, (30/10/2017) 

liberal.gr

 ΚΥΠΕ – AΠΕ – Ιαπωνία/ΤOKIO 27/04/2018 07:47

Οι τιμές του πετρελαίου μειώνονται σήμερα στις ασιατικές αγορές, με το πετρέλαιο διεθνούς προέλευσης τύπου Brent, να διατηρεί τα κέρδη της προηγούμενης συνεδρίασης, καθώς οι επενδυτές εκτιμούν ότι υπάρχει ενδεχόμενο ανανέωσης της εφαρμογής κυρώσεων κατά του Ιράν.

Οι τιμές του πετρελαίου διεθνούς προέλευσης τύπου Brent μειώθηκαν κατά 13 σεντς ή 0,2% στα 74,61 δολάρια το βαρέλι. Οι τιμές του αμερικανικού αργού πετρελαίου μειώθηκαν κατά 12 σεντς ή 0,2% στα 68,07 δολάρια το βαρέλι.

 Η εταιρεία REVOIL Α.Ε.Ε.Π. ανακοινώνει το Οικονομικό Ημερολόγιο για τo έτος 2018, σύμφωνα με το άρθρο 4.1.4.3.1. του Κανονισμού του Χ.Α. ως ακολούθως:
Ανακοίνωση και δημοσίευση των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων χρήσης 2017: Παρασκευή 27 Απριλίου 2018 (μετά το κλείσιμο της συνεδρίασης του Χρηματιστηρίου Αθηνών στην ιστοσελίδα της εταιρείας www.revoil.gr και του Χρηματιστηρίου Αθηνών www.helex.gr ).
Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των μετόχων : Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018.
Η εταιρεία δεν θα προχωρήσει στη διανομή μερίσματος για τη χρήση 2017.
Η REVOIL διατηρεί το δικαίωμα να μεταβάλει τις παραπάνω ημερομηνίες αφού πρώτα ενημερώσει έγκαιρα το επενδυτικό κοινό.

 Μια έκρηξη σε διυλιστήριο πετρελαίου στην πόλη Σουπίριορ στην Πολιτεία Ουισκόνσιν σημειώθηκε χθές στις 10:06 τοπική ώρα (18:06 ώρα Ελλάδας), με αποτέλεσμα αρκετούς τραυματίες, σύμφωνα με την τοπική πυροσβεστική υπηρεσία.

ΑΠΕ-ΜΠΕ