Σε ανοδικό έδαφος έκλεισαν τη Δευτέρα οι τιμές του πετρελαίου, αντλώντας ισχυρή ώθηση από την ανακοίνωση της Federal Reserve ότι θα διευρύνει τις αγορές που πραγματοποιεί ώστε να περιλαμβάνουν και μεμονωμένα εταιρικά ομόλογα επιπλέον των διαπραγματεύσιμων αμοιβαίων κεφαλαίων (ETFs).

 Χρηματοδότηση του έργου «ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΝΔΟΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ, ΤΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΟΧΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ» Πιλοτική εφαρμογή του μέτρου του Μεταφορικού Ισοδύναμου στη μεταφορά  καυσίμων στα νησιά για το έτος 2019. «A.NH.KO Μ.Ι επιχειρήσεων .

Η Απόφαση είναι διαθέσιμη ΕΔΩ,

https://diavgeia.gov.gr/doc/6%CE%9F%CE%9574653%CE%A0%CE%A9-%CE%A9%CE%98%CE%97?inline=true

Η πρόσφατη συμφωνία για οριοθέτηση Α.Ο.Ζ. μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα στην προώθηση του εθνικού θέματος ανακήρυξης και οριοθετήσεων ΑΟΖ με όλες τις γειτονικές χώρες. Μετά από πολλών ετών διαπραγματεύσεις, οι δύο χώρες συμφώνησαν για οικονομικές ζώνες με βάση την οριοθέτηση της συμφωνίας για υφαλοκρηπίδα του 1977, με επιπλέον στοιχεία για τα γνωστά θέματα αλιείας του γιγαντιαίου ιταλικού αλιευτικού στόλου.

Ασφαλώς, όταν κατατεθεί η συμφωνία για κύρωση στη Βουλή, θα υπάρξουν συζητήσεις για αρκετά θέματα όπως η επήρεια των νησιών, η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, τα αλιευτικά δικαιώματα, κα, θέματα που όμως δεν αναιρούν τη μεγάλη ουσιαστική και συμβολική σπουδαιότητα της συμφωνίας.

Θυμίζω ότι για πρώτη φορά στην ελληνική έννομη τάξη, διατυπώθηκαν οι αρχές οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ, με το άρθρο 156 του Ν.4001/2011. Πρόκειται για το άρθρο στο οποίο έκτοτε αναφέρεται διαρκώς το ελληνικό ΥΠΕΞ όταν καταθέτει στο Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Ρηματική Διακοίνωση (Verbal Note) για τις τουρκικές παραβιάσεις των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, κατά παράβαση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS). Στο άρθρο 156 ενσωματώνονται οι δυο βασικές αρχές της UNCLOS, η εφαρμογή της μέσης γραμμής ίσων αποστάσεων και η αναγνώριση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ όλων των νησιών, ανεξαρτήτως μεγέθους, κατά το ανάλογο των χερσαίων περιοχών.

Η ελληνοϊταλική συμφωνία ουσιαστικά επικυρώνει τη χάραξη της ΑΟΖ που δημοσιεύσαμε το φθινόπωρο του 2014 στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ (2014/C 400/03), με τις συντεταγμένες σε Ιόνιο και νότια Κρήτη, των 20 θαλάσσιων οικοπέδων του διεθνούς γύρου παραχωρήσεων για έρευνες υδρογονανθράκων. Σήμερα, τα 8 απο τα 20 αυτά οικόπεδα έχουν ανατεθεί σε διεθνείς εταιρείες ερευνών. Δυστυχώς, παρά τις διαρκείς δημόσιες προτροπές μου από το καλοκαίρι του 2015, ακόμη δεν εχουν ανατεθεί σε διεθνή εταιρεία τα οικόπεδα 15 και 20, νότια και ανατολικά της Κρήτης, τα οποία πλέον παράνομα διεκδικεί η Τουρκία, επικαλούμενη το νομικά και γεωγραφικά παράλογο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, δημοσιεύοντας μάλιστα πρόσφατα σχετικό προκλητικό χάρτη.

Η ελληνοϊταλική συμφωνία είναι πολλαπλά χρήσιμη για τη χώρα. Παρά τις γνωστές ατέλειες της συμφωνίας του 1977, συνιστά πλέον (μετά την ανάλογη συμφωνία με την Αλβανία), το πρώτο διεθνές νόμιμο κείμενο οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών που υπογράφει η χώρα και μάλιστα με ένα άλλο Κράτος Μέλος της ΕΕ (αυτό έχει τη δική του ευρωπαϊκή σημασία), κείμενο το οποίο θα κυρωθεί από τα δύο εθνικά κοινοβούλια. Διαμορφώνεται έτσι, ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας με την Ιταλία, με την οποία θυμίζω ότι ήδη ενεργειακά μας συνδέουν πολλαπλές ενεργειακές επενδύσεις (ΑΠΕ, φυσικό αέριο, κα), το ηλεκτρικό καλώδιο και ασφαλώς, ο γεωπολιτικά σπουδαίος αγωγός φυσικού αερίου ΤΑΡ, που συμφωνήσαμε το 2013-14.

Επιπλέον, ένα από τα σημαντικότερα οφέλη, θα είναι, ελπίζω, η άρση των όποιων επιφυλάξεων της Ιταλίας, στην υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό EASTMED, τον οποίο θυμίζω είχε υποστηρίξει και η Ιταλία από το 2013, όταν τον εντάξαμε στα χρηματοδοτούμενα ευρωπαϊκά ενεργειακά προγράμματα PCIs.

Το επόμενο βήμα θα είναι η υπογραφή αντίστοιχης συμφωνίας ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Γνωρίζω από πρώτο χέρι το πολλαπλά δυσκολότερο θέμα της οριοθέτησης, με τις γνωστές σκληρές θέσεις του «βαθέος κράτους» των αιγυπτιακών Υπουργείων Εξωτερικών και Πετρελαίου. Όμως, μια τέτοια συμφωνία, θα ακυρώσει ουσιαστικά το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, διαμορφώνοντας ένα νέο διεθνές νομικό καθεστώς.

Το πρώτο θετικό βήμα έγινε κι ελπίζω να συνοδευτεί από άλλα.

*Ο Γιάννης Μανιάτης είναι καθηγητής και πρ. υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Το Βήμα, 14/06/2020)

Την ερχόμενη Τρίτη 16 Ιουνίου θα συζητηθεί στην Επιτροπή Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού το πρόβλημα που έχει προκύψει στη μετακίνηση των εγκαταστάσεων υγραερίου από τη Λάρνακα στο Βασιλικό ένεκα της γνωστής διαφοράς ανάμεσα στην Αρχή Λιμένων και τις εταιρείες.  Το θέμα έχει εγγραφεί από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ υπό τον τίτλο «Η μετακίνηση των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών και υγραερίου από τη Λάρνακα στο Βασιλικό. Έλεγχος στην τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, εκκρεμότητες και προβλήματα που προκύπτουν».

Η άμεση συζήτηση του θέματος στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή κρίθηκε αναγκαία μετά την αποκάλυψη από την εφημερίδα μας ότι προκύπτει σοβαρό πρόβλημα στις διαδικασίες που αφορούν στις εταιρείες υγραερίου ένεκα διαφωνίας ανάμεσα στην Αρχή Λιμένων Κύπρου και τις εταιρείες σχετικά με το σημείο φόρτωσης και εκφόρτωσης των πλοίων στο Βασιλικό.

Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ ζήτησε όπως προσκληθούν στη συνεδρίαση ο υπουργός Ενέργειας, η Αρχή Λιμένων Κύπρου, ο Δήμος Λάρνακας, εκπρόσωποι των εταιρειών υγρών καυσίμων και υγραερίου και η Νομική Υπηρεσία.

Ο βουλευτής Λάρνακας του ΑΚΕΛ Ανδρέας Πασιουρτίδης ανέφερε ότι τα ζητήματα που έχουν προκύψει ενδεχομένως να επιφέρουν ανατροπή στους σχεδιασμούς και στην τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων και η αρμόδια επιτροπή της Βουλής θα ζητήσει εξηγήσεις από όλους τους εμπλεκόμενους.

Η διαφορά ανάμεσα στην ΑΛΚ και τις εταιρείες υγραερίου προέκυψε λόγω της θέσης της Αρχής Λιμένων ότι δεν εγκρίνει την εξυπηρέτηση των πλοίων μέσα από το λιμάνι του Βασιλικού, αντιπροτείνοντας τη δημιουργία αγκυροβολίου ή την εξυπηρέτηση από υφιστάμενες ιδιωτικές εγκαταστάσεις.  Οι εταιρείες από την πλευρά τους απορρίπτουν κατηγορηματικά αυτές τις λύσεις υποστηρίζοντας ότι δημιουργούν ασήκωτο κόστος.  Οι εταιρείες επιμένουν στη θέση τους για εξυπηρέτηση μέσα από το λιμάνι Βασιλικού.

ΠΗΓΗ: dialogos.com.cy

Ο ευρωπαϊκός σύνδεσμος διϋλιστηρίων ανακοίνωσε σήμερα το σχέδιό του, ύψους 650 δις. ευρώ, που έχει στόχο να καταστήσει τον κλάδο κλιματικά ουδέτερο ως το 2050.

“Από την αρχή στηρίξαμε τη συμφωνία του Παρισιού και τον κλιματικό στόχο της Ε.Ε.”, δήλωσε σχετικά ο διευθυντής, Τζον Κούπερ, τονίζοντας παράλληλα ότι με την κλιματική κρίση και τον κορωνοϊό “δεν υπάρχει γυρισμός για τις βιομηχανίες καυσίμων”.

Με ορίζοντα το 2050 αναμένεται μια σημαντική πτώση στη χρήση ορυκτών καυσίμων στις μεταφορές λόγω του εξηλεκτρισμού και ο ίδιος ο κλάδος εκτιμά ότι η ζήτηση για αυτά τα καύσιμα θα μειωθεί στο ένα τρίτο σε σχέση με σήμερα. Αυτό μεταφράζεται σε 150 εκατ. τόνους ετησίως, σύμφωνα με τον Κούπερ.

Τα νέα καύσιμα θα είναι ακριβότερα, όπως τονίζει, αλλά ο σύνδεσμος εκτιμά ότι θα μπορέσουν να είναι βιώσιμα εφόσον συνοδευτούν από μια προοδευτική φορολόγηση.

ΠΗΓΗ: energypress.gr

Σε οικονομική αιμορραγία εξαναγκάζεται πλέον η χώρα από την τουρκική προκλητικότητα που έχει χτυπήσει κόκκινο από την αρχή του έτους.

Το ποσό των 70 εκατομμυρίων ευρώ – όσο δηλαδή κοστίζει η αγορά ενός αεροσκάφους  F-35 – αγγίζει το κόστος των μέτρων που έχει αναγκαστεί να πάρει μέσα στο πρώτο 5μηνο του 2020 η κυβέρνηση προκειμένου να ανακοπεί η αυξημένη τουρκική επιθετικότητα που πλέον έχει χτυπήσει κόκκινο.

Για πρώτη φορά η Αγκυρα προκαλεί σε τέτοια έκταση και ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα από τον Εβρο έως τη νότια Κρήτη, με εργαλειοποίηση του Προσφυγικού, εκατοντάδες υπερπτήσεις και παραβιάσεις, απειλές για έρευνες εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, οδηγώντας σε οικονομική «ασφυξία» τους ήδη «σφιχτούς» προϋπολογισμούς του υπουργείου Αμυνας και του «Πενταγώνου».

Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα αν η Τουρκία κινήθηκε βάσει σχεδιασμού. Το σίγουρο είναι όμως ότι ουσιαστικά υποχρέωσε τους έλληνες επιτελείς να λάβουν μία σειρά έκτακτων μέτρων, ιδιαίτερα κοστοβόρων, για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Πρόκειται για τεράστια ποσά που θα μπορούσαν να επενδυθούν και να εξοικονομηθούν είτε για τον καλύτερο εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων (π.χ. για την αγορά του υπερσύγχρονου μαχητικού αεροσκάφους F-35) είτε σε άλλους τομείς.

Στον Εβρο και το Αιγαίο

Η περίπτωση της κρίσης στον Εβρο είναι χαρακτηριστική. Οι Ενοπλες Δυνάμεις κατάφεραν σε συνεργασία με την Αστυνομία να αποτρέψουν την παράνομη είσοδο χιλιάδων μεταναστών. Ομως όχι χωρίς κόστος. Η μεταφορά οπλιτών και στελεχών του στρατού στα σύνορα, η μακρά παραμονή ανδρών των ΜΑΤ, η χρήση αποτρεπτικών μέσων (χημικών) κόστισε περισσότερα από 9 εκατομμύρια ευρώ. Και βέβαια η θωράκιση του Εβρου συνεχίζεται με την κατασκευή του νέου φράχτη που υπολογίζεται ότι θα κοστίσει 10-15 εκατομμύρια ευρώ. Οικονομική αιμορραγία και μεγάλη φθορά υλικών και μέσων έχει προκληθεί και στο Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο έχει σηκώσει μεγάλο βάρος της συνεχούς επιτήρησης στο Αιγαίο για το Μεταναστευτικό. «Είναι εξαιρετικά κοστοβόρο να έχεις 15 πλοία συνέχεια εν πλω στο Αιγαίο» έχει επισημάνει στα «ΝΕΑ» ανώτατος αξιωματικός του ΠΝ. Από το Βόρειο έως το Νότιο Αιγαίο πλέουν καθημερινά 15 πλοία (φρεγάτα, κανονιοφόροι, ταχέα και παράκτια περιπολικά). Στα ήδη υπάρχοντα δώδεκα σε διασπορά σκάφη προστέθηκαν τρεις πυραυλάκατοι. Το κόστος μόνο αυτής της προσθήκης (σε καύσιμα, λειτουργικά έξοδα service) υπολογίζεται σε περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ τον μήνα. Ο δε ημερήσιος πλους μίας φρεγάτας φτάνει περίπου τα 30.000 ευρώ.

Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο στα μέσα της άνοιξης το υπουργείο Αμυνας προβλέποντας ότι έρχεται «θερμό» καλοκαίρι στα ελληνοτουρκικά, εκμεταλλεύτηκε τη μείωση τιμών στο πετρέλαιο και φούλαρε τις δεξαμενές.

Στη μάχη της αποτροπής μεταναστευτικών ροών έχει ριχτεί από τα τέλη του περασμένου έτους και ένα UAV της Πολεμικής Αεροπορίας «ΠΗΓΑΣΟΣ» που επιχειρεί από τη Χίο. Το κόστος της αποστολής του για ένα 5μηνο, με δύο πτήσεις κατά μέσο όρο την εβδομάδα, φτάνει τα 110.000 ευρώ (2.759 ευρώ κοστίζει η πτήση μίας ώρας).

Το κόστος των αναχαιτίσεων

Τεράστιο είναι όμως το κόστος και για την Πολεμική Αεροπορία, η οποία καθημερινά καλείται να αντιμετωπίσει δεκάδες παραβιάσεις και υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από όλο το Αιγαίο. Το κόστος μίας ωριαίας πτήσης ενός μαχητικού αεροσκάφους F-16 υπολογίζεται σε 10.000 ευρώ. Πάνω κάτω τόσο διαρκεί η αποστολή μίας αναχαίτισης τουρκικού μαχητικού από ελληνικό. Οι εντολές είναι απέναντι στα τουρκικά που παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο μας να απογειώνονται ισάριθμα ελληνικά μαχητικά. Το πρώτο 5μηνο του 2020 τουρκικά αεροσκάφη προχώρησαν σε 2.490 παραβιάσεις και 302 υπερπτήσεις και έγιναν τουλάχιστον 903 πτήσεις ελληνικών μαχητικών με αποστολή αναχαίτισης. Το κόστος αυτών των πτήσεων αγγίζει τα 9 εκατομμύρια ευρώ. Κάθε χρόνο η Πολεμική Αεροπορία δαπανά περί τα 20-25 εκατομμύρια ευρώ για τις ανάγκες σε καύσιμα των αεροσκαφών.

ΠΗΓΗ: tanea.gr

Της  Μαίρης  Βενέτη,

Την Παρασκευή τα futures στο brent έκλεισαν ένα 10% χαμηλότερα από τα πρόσφατα υψηλά των 43,39 δολαρίων/βαρέλι και  μετά από ένα ράλι 172% από τα χαμηλά του Απριλίου. Το αμερικανικό αργό μετά από το εντυπωσιακό ράλι της τάξης του  572%  από τα δικά του χαμηλά, έκλεισε κατά 14% κάτω από τα πρόσφατα υψηλά των 40,44 δολαρίων/βαρέλι.

Το πιο πιθανό όπως φαίνεται και στα παρακάτω διαγράμματα  είναι  ότι αυτήν την εβδομάδα αμφότερα θα τεστάρουν τις πρώτες σημαντικές στηρίξεις, ήτοι τα 36,60 δολάρια το brent και τα 32-33 δολάρια WTI. Η διακράτηση ή όχι αυτών των στηρίξεων είναι κομβική για την περαιτέρω πορεία.

Η διόρθωση από τα υψηλά τους την προηγούμενη εβδομάδα έγινε παρά  το γεγονός ότι η προσφορά βαίνει μειούμενη. Η παραγωγή αργού πετρελαίου των ΗΠΑ προβλέπεται να μειωθεί στα 11,6 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως (bpd) το 2020 και 10,8 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα το 2021 από 12,2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα το 2019, σύμφωνα με τις τελευταίες προοπτικές της η Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ (EIA).

Σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρείας ενεργειακών υπηρεσιών Baker Hughes Co οι αμερικανικές εταιρείες ενέργειας μείωσαν τον αριθμό των εγκαταστάσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου που λειτουργούν σε χαμηλό ρεκόρ για έκτη συνεχόμενη εβδομάδα.
Ο αριθμός των εγκαταστάσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου των ΗΠΑ, ένας πρώιμος δείκτης μελλοντικής παραγωγής, μειώθηκε σε χαμηλό όλων των εποχών, στις 279 την εβδομάδα έως τις 12 Ιουνίου, από 690 εξέδρες πέρυσι.

Οι εξέδρες πετρελαίου των ΗΠΑ μειώθηκαν κατά επτά σε 199 αυτήν την εβδομάδα, το χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιούνιο του 2009 -με αυξημένη την πιθανότητα νέας καθόδου μιας και οι αμερικανικες εταιρείες συνεχίζουν να περιορίζουν τις δαπάνες για το υπόλοιπο του έτους- ενώ οι εξέδρες αερίου αυξήθηκαν κατά δύο σε 78.

Να υπενθυμίσουμε ότι και τα μέλη του ΟΠΕΚ αποφάσισαν παράταση της μείωσης παραγωγής οπότε το σκέλος της προσφοράς από όλα μάλιστα τα μέτωπα,  δεν αιτιολογεί την διόρθωση της προηγούμενης εβδομάδας.

Προφανώς το άλλο σκέλος της εξίσωσης, ήτοι η ζήτηση, ευθύνεται για την διακοπή του ανοδικού momentum.

Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε ειδήσεις σχετικά με την αύξηση κρουσμάτων αλλά και την ευρεία διάδοση της  δημοσίευσης της μελέτης που αφορά την επίδραση των κλιματολογικών παραμέτρων στη διασπορά του κορονοϊού στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Science.

ΠΗΓΗ: liberal.gr