Μια καλύτερη… ισορροπία της χώρας μας απέναντι στις ΗΠΑ και την Ρωσία προτείνει ο πρόεδρος του ελληνορωσικού επιμελητηρίου Δημήτριος Μπακόλας,πιστεύοντας ότι ίσως αυτό θα φέρει την Αθήνα πιο κοντά με την Άγκυρα , εκφράζοντας φόβους ότι η Τουρκία δεν θα διστάσει να αντιδράσει, παρά το γεγονός ότι τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ έχουν αναλάβει αμερικανικές και γαλλικές εταιρείες.
Ιδού τι απαντά στις ερωτήσεις που του θέσαμε:
Πόσο επηρεάζουν ή θα επηρεάσουν οι γεωπολιτικές εξελίξεις στη γειτονιά μας τις ελληνορωσικές σχέσεις στον τομέα της ενέργειας;
Όπως είναι γνωστό, οι γεωπολιτικές εξελίξεις διεθνώς έχουν καθοριστικά αλλάξει τον κόσμο, ενώ ειδικότερα στην περιοχή μας έχουν οδηγήσει σε πλήρη ανακατανομή των σχέσεων, με σπάσιμο παραδοσιακών δεσμών και δημιουργία νέων συμμαχιών –απομάκρυνση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, δημιουργία του τριγώνου Ελλάδα-Αίγυπτος-Ισραήλ και των στενών σχέσεων Τουρκίας – Ρωσίας–,ενώ διαλύονται η διαλύθηκαν κράτη που φάνταζαν σταθερά – Γιουγκοσλαβία και Λιβύη.
Οι αλλαγές αυτές δεν μπορούσαν να μην επηρεάσουν τις σχέσεις της χώρας μας με τη Ρωσία, οδηγώντας μάλιστα πρόσφατα σε ρήξη, με απομάκρυνση Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα.
Η ψύχρανση αυτή των σχέσεων των δύο χωρών δεν μπορεί παρά να εξετάζεται σε συνδυασμό με τη σημαντική αναθέρμανση των σχέσεων της Ρωσίας με την Τουρκία και, όσον αφορά τον ενεργειακό τομέα, με την κατασκευή του αγωγού που συνδέει τις δύο χώρες και φτάνει μέχρι τα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα.
Ένα «παζλ» για δυνατούς παίχτες καλείται να λύσει η ελληνική κυβέρνηση! Και τούτο διότι μέχρι σήμερα η χώρα μας καλύπτει σημαντικό μέρος των αναγκών της μέσω του αγωγού που έρχεται από τη Ρωσία μέσω Ουκρανίας , ενώ μπροστά μας έχουμε την υπό εξέλιξη κατασκευή του αγωγού TAP που συνδέει το Αζερμπαϊτζάν με την Ελλάδα, την Αλβανία και την Ιταλία, καθώς και τη σχεδιαζόμενη κατασκευή αποθηκευτικών χώρων για υγροποιημένο αέριο στην Αλεξανδρούπολη που αλλάζουν τους συσχετισμούς,κάτω από την αυξανόμενη πίεση από τις ΗΠΑ αλλά και την ΕΕ για ενεργειακή απεξάρτηση της χώρας μας και της ΕΕ γενικότερα από τη Ρωσία. Αυτά δημιουργούν ένα«παζλ»που χρήζει λύσης.
Η αναμενόμενη- ενδεχόμενη ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και αργότερα στο Ιόνιο και την Κρήτη και η κατασκευή -λειτουργία του αγωγού EastMed τι επίδραση θα έχουν στη«ροή» του φυσικού αερίου στην Ελλάδα και πόσο θα θιγούν τα συμφέροντα Ελλήνων επιχειρηματιών;
Έχω την αίσθηση ότι τα ελληνικά ΜΜΕ προτρέχουν πολύ σχετικά με τις αναμενόμενες ανακαλύψεις υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και αργότερα στο Ιόνιο και την Κρήτη,καθώς και στην κατασκευή-λειτουργία του αγωγού EastMed.
Είναι ακόμη άγνωστο το τη ακριβώς μπορεί να δείξουν οι υπό εξέλιξη γεωτρήσεις, ενώ οι τελικές αποφάσεις για τον αγωγό EastMed αργούν ακόμα πολύ.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι για να προχωρήσει οποιαδήποτε εκμετάλλευση πηγών στην Κυπριακή ΑΟΖ, θα πρέπει να έχει βρεθεί κοινή συνιστώσα στην αντιμετώπιση του θέματος με την Τουρκία. Θεωρώ πολύ εποικοδομητικές τις προτάσεις επίλυσης των σχετικών διαφορών με την Τουρκία, που διατύπωσε ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου κ. Βασιλείου. Ο κ. Βασιλείου διατυπώνει τη γνώμη ότι δεν γίνεται να μην λαμβάνουμε υπόψη μας ότι και οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα στην Κύπρο. Και ότι σε περίπτωση που δεν δημιουργηθεί ενιαίο κράτος στην Κύπρο, θα πρέπει να μοιραστούν μεταξύ των δύο πλευρών και τα δικαιώματα στην ΑΟΖ!
Υπενθυμίσαμε στον κ. Μπακόλα τη συνεχή επιθετικότητα της Τουρκίας, που δυσκολεύει την όποια προσέγγιση. Μας είπε: Χρειάζεται μια καλύτερη… ισορροπία της χώρας μας μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας τηρουμένων των αναλογιών, που θα μας φέρει πιο κοντά με την Άγκυρα.
Νομίζω,πρόσθεσε, ότι είναι πολύ κοντόφθαλμο και απατηλό να πιστεύουμε πως το γεγονός ότι τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ έχουν αναλάβει γαλλικές και αμερικανικές εταιρείες λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για την Κύπρο και την Ελλάδα και ότι η Τουρκία δεν θα τολμήσει να αντιδράσει. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το ιστορικό της τουρκικής επέμβασης στην Κύπρο!
Θέλω να πιστεύω και ελπίζω ότι θα βρεθεί με τον έναν (ενιαίο κράτος) η τον άλλον(δυο χωριστά κράτη)τρόπο ισορροπία με τους Τουρκοκύπριους και την Τουρκία και θα εξασφαλιστεί με ειρηνικό τρόπο η εκμετάλλευση των όποιων αποτελεσμάτων των ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτό θα ευνοήσει και τη χώρα μας και τις ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ενεργά στον χώρο.
Σε ομιλία του πριν από δυο χρόνια, ο προκάτοχός σας, Χρήστος Δήμας,στο πλαίσιο «ελληνορωσικού φόρουμ για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας», είχε αναφερθεί στο θέμα της ενεργειακής ασφάλειας και είχε τονίσει ότι το «μέλλον των ΑΠΕ είναι όχι μόνο δεδομένο αλλά θα εξελιχθεί ακόμα περισσότερο και πιο δυναμικά». Πώς μεταφράζεται αυτό σε δραστηριότητες από τις δυο πλευρές;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ήρθαν για να μείνουν. Και ότι το απώτερο μέλλον στον ενεργειακό τομέα συνδέεται με τις ΑΠΕ, όμως ο δρόμος προς την απεξάρτηση από τις παραδοσιακές πηγές ενέργειας και ειδικότερα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι ακόμη πολύ μακρύς, οπότε η χώρα μας πρέπει να χειρίζεται με προσοχή τις σχέσεις μας με όλους τους παραγωγούς πετρελαίου και αερίου που εξασφαλίζουν τις απαραίτητες προμήθειές μας, ένας από τους οποίους παραμένει η Ρωσία.
Σήμερα στην Ελλάδα παρατηρείται οργασμός στον τομέα της κατασκευής ΑΠΕ, που δεν στάθηκε ικανός να ανακόψει κάποιες άστοχες νομοθετικές παρεμβάσεις της Πολιτείας. Ωστόσο κάποιες σημαντικές συνεργασίες με ρωσικές επιχειρήσεις ή κεφάλαια στον τομέα αυτόν δεν έχουν προκύψει.
Ποιο είναι το πιο δυνατό,επιχειρηματικά,σημείο στις ελληνορωσικές σχέσεις και ποιος ο «αδύναμος κρίκος» στο επίπεδο αυτό;
Η σημαντικότερη σταθερή βάση των ελληνορωσικών σχέσεων είναι τα βαθιά αισθήματα αμοιβαίας συμπάθειας και φιλίας που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις των δύο λαών. Αυτά τα αισθήματα δεν κατόρθωσαν να τα κάμψουν ούτε η γκρίζα μετεμφυλιακή εποχή, αλλά ούτε καν η χούντα των συνταγματαρχών.
Αυτά τα αισθήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικές εμπορικές και επιχειρηματικές συνεργασίες. Δυστυχώς όμως, η ελληνική γραφειοκρατία και η απουσία στερεάς επιχειρηματικής κουλτούρας που παρατηρείται συχνά μεταξύ των Ρώσων επιχειρηματιών της μετα-σοβιετικής περιόδου έχουν εμποδίσει τις διμερείς εμπορικές σχέσεις να ανέβουν στο επίπεδο που θα περίμενε κανείς με βάση τις σχέσεις των δύο λαών.
Μόνο στον τομέα του τουρισμού διαμορφώθηκαν οι συνθήκες που εξασφάλισαν τη συνεχή άνοδο του τουριστικού ρεύματος από τη Ρωσία αλλά και τις άλλες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Πρέπει να τονίσω ότι σε αυτή την άνοδο σημαντική είναι η συνεισφορά των επιχειρηματιών-συμπατριωτών μας που έχουν επιστρέψει στην Ελλάδα από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.
Βεβαίως οι πρόσφατες αστοχίες της ελληνικής κυβέρνησης δεν συμβάλλουν στην προώθηση των διμερών εμπορικών σχέσεων, αλλά έχω την αίσθηση ότι η επιχειρηματική κοινότητα των δύο χωρών δεν επηρεάστηκε πολύ από αυτές.Εξάλλου η κυβέρνησή μας κάνει σημαντικές προσπάθειες προκειμένου να ξεπεραστεί η ψυχρότητα μεταξύ των δύο χωρών.
Εκτεταμένο δίκτυο συνεργασίας
Το Ελληνορωσικό Εμπορικό Επιμελητήριο (ΕΡΕΕ) «δραστηριοποιείται σε όλους τους κλάδους της οικονομίας πάνω από μία εικοσαετία, στο πλαίσιο της ανάπτυξης των ελληνορωσικών οικονομικών και εμπορικών σχέσεων. Ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1995, με πρωτοβουλία Ελλήνων και Ρώσων επιχειρηματιών, και αριθμεί περίπου τα 300 μέλη».
Το επιμελητήριο «έχει συστήσει: εκτεταμένο δίκτυο συνεργασιών με φορείς της Ρωσικής Δημόσιας Διοίκησης –σε επίπεδο Κεντρικής Διοίκησης (υπουργεία και οργανισμοί) και Περιφερειών– καθώς και με οργανισμούς, εταιρείες του ιδιωτικού τομέα (Ενώσεις Βιομηχάνων, Επιμελητήρια κτλ). Το ΕΡΕΕ θεσμοθέτησε προσφάτως την ίδρυση του Ρωσικού Συμβουλίου που εδρεύει στη Μόσχα και αποτελείται από διακεκριμένους εκπρόσωπους της Επιχειρηματικής Κοινότητας και της Δημόσιας Διοίκησης της Ρωσίας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι πρώην πρέσβεις της Ρωσίας στην Ελλάδα, άριστοι γνώστες των διμερών σχέσεων. Στόχοι του η προώθηση των αμοιβαίων οικονομικών, εμπορικών,επιχειρηματικών και πολιτιστικών σχέσεων Ελλάδας και Ρωσικής Ομοσπονδίας».
του Φίλη Καϊτατζή
paraskhnio.gr
