Άρθρο του Στέφανου Κομνηνού *  

Υπάρχουν – ευτυχώς – αρκετοί επιχειρηματίες, που γνωρίζουν πως να οργανώνουν τη δουλειά τους αποτελεσματικά. Οι περισσότεροι όμως, δεν έχουν ποτέ διδαχτεί (είτε στο πλαίσιο μιας εκπαίδευσης ή έστω από ένα «παλιότερο» και «έμπειρο») πως να σχεδιάζουν τη μελλοντική ανάπτυξη ή πως να διαχειρίζονται δύσκολες και απρόβλεπτες συνθήκες.

Το πρόβλημα εμφανίζεται πιο «ακίνδυνο» στην περίπτωση όπου η επιχείρηση δεν αναπτύσσεται μεν αλλά επιβιώνει δε. Όμως όταν οι πωλήσεις αρχίζουν να μειώνονται και τα κέρδη να μετατρέπονται σε ζημιές, τότε σε ποιους απευθύνεται ο επιχειρηματίας;

Τις πιο πολλές φορές σε κανέναν! Συνήθως βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι το πρόβλημα είναι τυχαίο και πρόσκαιρο. Δυσκολεύεται να παραδεχτεί ότι φέρει ο ίδιος ευθύνη για την άσχημη κατάσταση και ρίχνει την ευθύνη σε όλους τους άλλους – κυρίως τράπεζες και κράτος. Νιώθει ότι μόνο εκείνος μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματα του ή- στην πραγματικότητα φοβάται να κοινοποιήσει τη δυσκολία του για να μην μαθευτεί στην αγορά ή θεωρεί υποτιμητικό να ζητήσει βοήθεια.

Κάποιες φορές, το συζητά με το λογιστή του, αφού είναι εκείνος που παρακολουθεί τα οικονομικά δεδομένα. Αυτός όμως, στην καλύτερη περίπτωση να του προτείνει τρόπους μείωσης των φορολογικών ή ασφαλιστικών βαρών. Και επειδή αυτό γίνεται συνήθως με απαξίωση της λογιστικής αποτύπωσης των δεδομένων, ο επιχειρηματίας δυσκολεύεται περισσότερο να αντιληφθεί την υπάρχουσα κατάσταση.

Όταν δυσκολέψουν τα πράγματα και φτάσει στα χέρια του μια αγωγή ή μια απειλητική επιστολή από την εφορία, τον ασφαλιστικό φορέα ή την τράπεζα, τότε απευθύνεται και σε έναν ακόμη εξωτερικό συνεργάτη, στο δικηγόρο του, για να ζητήσει αναβολή.

Όμως σχεδόν ποτέ δεν αναζητά τη βοήθεια από κάποιο που θα μπορούσε πραγματικά να τον βοηθήσει να πάρει τις σωστές αποφάσεις: έναν ειδικό επιχειρηματικών λύσεων. Ο Σύμβουλος είναι κάτι πολύ εξωτικό για αυτόν.

Στην Ελλάδα, πολύ περισσότερο από άλλες χώρες, ο μικρός επιχειρηματίας σε σχέση με την υποστήριξη του, νιώθει πως δεν τη χρειάζεται όταν τα οικονομικά του πάνε καλά και δεν έχει να την πληρώσει, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν! Μικρή εξαίρεση αποτελούν τα δυο άκρα: οι νέοι (και σπουδαγμένοι) και οι πιο έμπειροι και εξωστρεφείς επιχειρηματίες.

Για την κατάσταση αυτή, σίγουρα ευθύνη φέρουν και οι ίδιοι οι «σύμβουλοι», που ως άλλοι κρατικοδίαιτοι, εξειδικεύονται περιοριστικά στο να υποστηρίζουν επιχειρήσεις να υποβάλλουν προτάσεις σε προγράμματα χρηματοδότησης, ΕΣΠΑ ή αναπτυξιακού νόμου. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, οι σύμβουλοι είτε δεν έχουν πραγματική εμπειρία από τη λειτουργία μιας επιχείρησης και της αγοράς στην οποία αυτή δραστηριοποιείται ή δεν διαθέτουν την απαραίτητη τεχνογνωσία και εργαλεία για να υποστηρίξουν αποτελεσματικά έναν επιχειρηματία.

Είναι πλέον αποδεδειγμένο, ότι ένας εξωτερικός συνεργάτης γίνεται αποδεκτός από τον ιδιοκτήτη μιας μικρής επιχείρησης, μόνο όταν του εμπνέει εμπιστοσύνη και ψυχολογική ασφάλεια. Μόνο τότε «ανοίγεται» και μπορεί αφενός να μοιραστεί σημαντικές πληροφορίες, αφετέρου να ακούσει τις προτάσεις και να τις υλοποιήσει. Τέτοιοι κατάλληλα εκπαιδευμένοι σύμβουλοι, δυστυχώς ΔΕΝ υπάρχουν πολλοί.

Μια άλλη ιδιαιτερότητα της μικρής επιχείρησης είναι ότι συνήθως οι ευκαιρίες ή τα προβλήματα δεν είναι μονοσήμαντα αλλά σύνθετα και απαιτούν ολιστική ερμηνεία και διαχείριση: τα χρηματοοικονομικά με τα αδειοδοτικά, τα εργασιακά με τις πωλήσεις κλπ. Σύμβουλοι με γνώσεις και ικανότητες σε πολλούς τομείς είναι δυστυχώς ακόμη λιγότεροι.

Υπάρχει ελπίδα; Μπορούν οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων να βρουν μια φθηνή αλλά αποτελεσματική υπηρεσία υποστήριξης στην Ελλάδα;
Ευτυχώς, εκτός από τις λίγες και εξειδικευμένες ιδιωτικές εταιρίες, πρωτοβουλίες υποστήριξης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, έχουν αναπτύξει τα τελευταία χρόνια, επιμελητήρια όπως το Επαγγελματικό και το Βιοτεχνικό της Αθήνας. Πρωτοπορώντας σε εθνικό επίπεδο, μεταφέρουν τεχνογνωσία από τον ιδιωτικό τομέα και την Ευρώπη, προσφέροντας πραγματικά ανταποδοτικές υπηρεσίες στα μέλη τους.
Δικαιολογίες λοιπόν δεν υπάρχουν: η μικρή επιχείρηση πρέπει και μπορεί να βρει το δρόμο της για ανασύνταξη ή μετασχηματισμό με τη βοήθεια των ειδικών.
 
* Ο Στέφανος Κομνηνός είναι αναλυτής αγοράς, εκτελεστικός εταίρος (executive partner) της Exceed Consulting. Συντονίζει το Εθνικό Δίκτυο για την Έγκαιρη Προειδοποίηση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας και προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες στα μέλη του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας. 

AΠΕ-ΜΠΕ

Οι ΗΠΑ «θα χρησιμοποιήσουν τα οικονομικά και διπλωματικά τους εργαλεία» ανακοίνωσε το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ διεμήνυσε την Παρασκευή ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα «οικονομικά και διπλωματικά εργαλεία» που έχει στη διάθεσή της για να εξασφαλιστεί πως τα έσοδα από τις πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών που κάνει η Βενεζουέλα θα καταλήγουν στην κυβέρνηση του αυτοανακηρυγμένου μεταβατικού προέδρου της χώρας Χουάν Γκουαϊδό, τον οποίο αναγνώρισε η Ουάσινγκτον.

Δεν διευκρινίζεται εάν τα μέτρα τα οποία σκοπεύει να λάβει η Ουάσιγκτον για τον σκοπό αυτό θα αφορούν και τις πωλήσεις πετρελαίου της Βενεζουέλας, χώρας-μέλους του ΟΠΕΚ.

in.gr  /  popek.gr

Με άνοδο, για δεύτερη συναπτή ημέρα, έκλεισαν οι τιμές του πετρελαίου, υπό το βάρος της ανησυχίας για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα. Σε εβδομαδιαία βάση, ωστόσο, η άνοδος των αποθεμάτων των ΗΠΑ σε αργό οδήγησε σε υποχώρηση των τιμών.

Το αργό τύπου WTI παράδοσης Μαρτίου “κέρδισε” 56 cents ή 1,1%, στα 53,69 δολάρια το βαρέλι. Σε εβδομαδιαία βάση, υποχώρησε κατά 0,7%.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, το πετρέλαιο τύπου Brent παράδοσης Μαρτίου “κέρδισε” 55 cents ή 0,9%, στα 61,64 δολάρια το βαρέλι, με πτώση σε εβδομαδιαία βάση της τάξης του 1,7%.

Ο κύριος φόβος της αγοράς είναι ότι πιθανές αμερικανικές κυρώσεις κατά της κυβέρνησης Μαδούρο θα περιπλέξουν την προσπάθεια ελέγχου των τιμών από πλευράς ΟΠΕΚ.

Τιμές αργού πετρελαίου 

Ιανουάριος, Παρασκευή 25 2019 – 22:45:00

WTI Crude Oil 53,69 δολάρια ▲ 0.56   1,04% 2019.01.25 τέλος της ημέρας

 

POPEK.GR

Brent Crude Oil 61,64 δολάρια ▲ 0.55   0,89% 2019.01.25 τέλος της ημέρας

H Δημόσια Επιχείρηση Δικτύων Διανομής Αερίου αναμένεται να προκηρύξει άμεσα διαγωνισμούς για την κατασκευή υποδομών που θα δώσουν πρόσβαση στο φυσικό αέριο σε Πάτρα, Αγρίνιο και Πύργο.

Οι διαγωνιστικές διαδικασίες αναμένεται να ολοκληρωθούν εντός του πρώτου εξαμήνου του 2019. Έτσι, το αργότερο από τον επόμενο Ιούνιο θα ξεκινήσει η κατασκευή των δικτύων, τα οποία αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα σε μία πενταετία.

Η ΔΕΔΑ έχει αποφασίσει να κατασκευάσει ανεξάρτητες υποδομές LNG για την τροφοδοσία των δικτύων.

Ο Πρόεδρος του παραρτήματος Αιτωλοακαρνανίας του ΤΕΕ κ. Λίνος Μπλέτσας, μίλησε νωρίτερα σήμερα στο agriniowebradio.gr και τον Antenna Star στην εκπομπή της Μαρίνας Ζαρκαβέλη για το θέμα, αποκαλύπτοντας τα υποψήφια σημεία για το Αγρίνιο.

Όπως είπε ο κ. Μπλέτσας, το τοπικό ΤΕΕ έχει καταδείξει δύο χώρους ως κατάλληλους: ο ένας βρίσκεται στον δρόμο από Δοκίμι προς Πλάτανο Καλυβίων και ο δεύτερος στην περιοχή του Παναιτωλίου, προς τα γεφύρια Αλάμπεη.

Σύμφωνα με τον κ. Μπλέτσα, οι χώροι επιλέγησαν, σε συνεννόηση και με τον δήμο Αγρινίου γιατί πληρούν βασικές προϋποθέσεις όπως το ότι δεν ανήκουν σε περιοχές natura και βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως.

Στη σύλληψη δύο Αλβανών ηλικίας 21 και 25 προχώρησαν αστυνομικοί του Αστυνομικού Τμήματος Μουδανιών και του Τμήματος Τροχαίας Μουδανιών, χθες πρώτες πρωινές ώρες, σε περιοχή της Χαλκιδικής.

Επιπλέον, εξακριβώθηκε ότι ο 21χρονος ενεργώντας μαζί με 28χρονο συνεργό του, αφαίρεσαν το προηγούμενο διάστημα σε περιοχές της Χαλκιδικής 3 μπαταρίες οχημάτων και ποσότητες υγρών καυσίμων από μηχανήματα σε εξωτερικούς χώρους.

 Επίσης κατασχέθηκε ένα όχημα το οποίο χρησιμοποιούσαν για τη διάπραξη των κλοπών και συνελήφθη η 40χρονη Αλβανίδα  ιδιοκτήτρια του οχήματος. Ακόμη διαπιστώθηκε ότι σε βάρος του 25χρονου εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης της Ανακρίτριας Χαλκιδικής για ληστεία.

thestival.gr

 Φόβοι ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου και οι πολίτες είναι εξαθλιωμένοι.

Της Νατάσας Στασινού
nstas@naftemporiki.gr

Τον Μάιο του 2017 οι «New York Times» σχολίαζαν πως τα δεδομένα της Βενεζουέλας θυμίζουν χώρα σε εμφύλιο πόλεμο. Ενάμιση χρόνο μετά εκφράζονται φόβοι ότι η χώρα βρίσκεται όντως στα πρόθυρα εμφυλίου και οι πολίτες στα όρια της εξαθλίωσης. Η οικονομική κατάρρευση είναι πλέον πλήρης. Πώς όμως έφτασε σε αυτό το σημείο το άλλοτε πλουσιότερο κράτος της Λατινικής Αμερικής, το οποίο μάλιστα φιλοξενεί αποδεδειγμένα τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο;

Η εικόνα σήμερα
O Nίκολας Μαδούρο φέρει φυσικά μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Από τον Απρίλιο του 2013, όταν ανέλαβε την εξουσία, έως και τον Αύγουστο του 2018 το μπολιβάρ είχε χάσει το 99,9% της αξίας του έναντι του δολαρίου και ο πληθωρισμός κάλπαζε ανεξέλεγκτος. Τότε, η αιφνίδια απόφαση του Μαδούρο να εκδώσει το «νέο μπολιβάρ», ορίζοντας την επίσημη ισοτιμία στα 6 εκατ. μπολιβάρ ανά δολάριο (από 285.000 μπολιβάρ ανά δολάριο που ίσχυε έως τότε), αντί να βελτιώσει, επιδείνωσε περαιτέρω τα πράγματα. Ο πληθωρισμός, καλπάζοντας ανεξέλεγκτος επί χρόνια, έχει εκτιναχθεί στο 1.000.000%. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ό,τι χρήματα και αν έχει κάποιος στην κατοχή του, δεν έχουν απολύτως καμία αξία.

Δεν εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι περίπου 1,6 εκατομμύριο, από τους συνολικά 2,3 εκατομμύρια Βενεζουελάνους που ζουν εκτός χώρας, έφυγαν από το 2015 και έπειτα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης.

Δεν θα έπρεπε να αιφνιδιάζει, αλλά πάντως σοκάρει, και η έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού το 2017, που έδειξε πως η πρόσβαση στο 85% των φαρμάκων ήταν εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη, πως σε ποσοστό 67% οι πολίτες έπεφταν το βράδυ στο κρεβάτι τους πεινασμένοι και ότι κατά μέσο όρο έχαναν, χωρίς να το επιδιώκουν, 11 κιλά ετησίως.

H αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 3.400% δεν πέτυχε να αλλάξει την κατάσταση.

Η «κληρονομιά» του Τσάβες
Ωστόσο, ο κατήφορος της οικονομίας άρχισε πολύ πριν αναλάβει τα ηνία της ο Μαδούρο. Ο προκάτοχός του, Ούγκο Τσάβες, του κληροδότησε ουκ ολίγα προβλήματα. Ο Τσάβες κήρυξε από την πρώτη στιγμή τον πόλεμο στις «ελίτ, που κατέκλεβαν τον λαό» και στους πολιτικούς αντιπάλους, που ήθελαν «να ξεπουλήσουν την εθνική περιουσία». Προέβη πράγματι σε αναδιανομή του πλούτου και στήριξη των κατώτερων στρωμάτων, αλλά το έκανε στηριζόμενος σε ένα διχαστικό μήνυμα (λαός εναντίον ελίτ) και πιστεύοντας ότι οι ροές του πετρελαίου θα αρκούν εσαεί για τη χρηματοδότηση των σχεδίων του.

Η πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Τσάβες ήταν η απεργιακή κινητοποίηση στην κρατικά ελεγχόμενη πετρελαιοβιομηχανία PDVSA, το 2003. Είχε από την πρώτη στιγμή αποκηρύξει την εταιρεία για τους δεσμούς της με την επιχειρηματική ελίτ και τις ΗΠΑ.Όταν η απεργία κατέρρευσε, απέλυσε 18.000 εργαζόμενους της εταιρείας και τους αντικατέστησε με… 100.000 υποστηρικτές του. Μεγάλο μέρος των κερδών της PDVSA κατευθυνόταν σε προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, επιδόματα και επιδοτήσεις, αλλά και σε «μπόνους» σε έμπιστους του προέδρου, όπως και σε κρυφές συναλλαγές.

Τελικά, το 2011 περίπου 500 εκατ. δολάρια έκαναν φτερά από το συνταξιοδοτικό ταμείο του πετρελαϊκού κολοσσού για να βρεθούν σε μία… πυραμίδα. Ήταν η αρχή του τέλους για την εταιρεία, που είδε εξοπλισμό και παραγωγή να φθίνουν επικίνδυνα. Μία έκρηξη σε διυλιστήριο το 2012, που άφησε πίσω της 40 νεκρούς, έδωσε το οριστικό χτύπημα.

Και πάλι όμως όσο οι τιμές του πετρελαίου παρέμεναν υψηλές υπήρχε η δυνατότητα για μεγάλα έργα υποδομών, φιλόδοξα προγράμματα κοινωνικού κράτους και αναδιανομής, που περιόρισαν το ποσοστό της φτώχειας από το 50% το 1998 σε περίπου 30% το 2012. Και ο Τσάβες μπορούσε να «κρύβει» έως έναν βαθμό την αποτυχία των μαζικών εθνικοποιήσεων, την αυξανόμενη εξάρτηση από τις εξαγωγές ενέργειας και το γεγονός ότι χτύπησε τη διεφθαρμένη ελίτ, εγκαθιδρύοντας μία δική του. Όταν μετά τον θάνατό του, τον Μάρτιο του 2012, τον διαδέχθηκε ο Νίκολας Μαδούρο, η οικονομία είχε ήδη λάβει μία κατεύθυνση προς τον…  γκρεμό, αν και με αργά βήματα. Την ώθηση έδωσε το 2014 η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου και στη συνέχεια η συνεχής ολίσθηση του νέου προέδρου στον αυταρχισμό.

Το πρόγραμμα εθνικοποιήσεων 
Ενέργεια

• Το 2007 η κυβέρνηση Τσάβες απέκτησε πλειοψηφικό μερίδιο σε τέσσερα τεράστια πετρελαϊκά projects αξίας περίπου 30 δισ. δολαρίων. Οι αμερικανικές Exxon Mobil και ConocoPhilips σταμάτησαν τις δραστηριότητές τους και προσέφυγαν στον μηχανισμό διαιτησίας της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η γαλλική Total και η νορβηγική StatoilHydro έλαβαν αποζημίωση περίπου 1 δισ. δολαρίων για το μερίδιο που παρέδωσαν. Η βρετανική BP και η αμερικανική Chevron παρέμειναν ως μέτοχοι μειοψηφίας.
• Το 2008 το Καράκας επέβαλε φόρο 50% επί των τιμών που ξεπερνούσαν τα 70 δολάρια το βαρέλι και 60% για κάθε τιμή άνω των 100 δολαρίων. Το πετρέλαιο έφτασε στα 147 δολάρια εκείνη τη χρονιά, αλλά σύντομα έπεσε και πάλι.
• Το 2009 ο Τσάβες απέκτησε τον έλεγχο μεγάλου project φυσικού αερίου της Williams Cos. Έναν χρόνο αργότερα προέβη στην κατάσχεση 11 εγκαταστάσεων της Helmerich & Payne.
  *Στον έλεγχο του κράτους ήδη από το 2007 είχε περάσει και η επιχείρηση ηλεκτρικού ρεύματος AES. Καταβλήθηκε στην εταιρεία το ποσό των 740 εκατ. δολαρίων για μερίδιο 82%.

Αγροτικός τομέας

• Το 2009 η κυβέρνηση εθνικοποίησε μονάδα παραγωγής ρυζιού της αμερικανικής Cargill. 
• Τον Οκτώβριο του 2010 ακολούθησε η Fertinitro, εκ των κορυφαίων παραγωγών λιπασμάτων στον κόσμο, και η εξαγορά της Agroislena, μεγάλης τοπικής εταιρείας. Είχαν προηγηθεί κατασχέσεις γης χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας, ενώ στον έλεγχο του κράτους πέρασαν εν μια νυκτί και φάρμες που θεωρήθηκαν μη παραγωγικές.

Μεταλλευτικές

• Το 2011 αποφασίστηκε η εθνικοποίηση της βιομηχανίας παραγωγής χρυσού. Δύο χρόνια νωρίτερα, η κυβέρνηση είχε εθνικοποιήσει το project Brisas της Gold Reserve, ενώ είχε πληρώσει 2 δισ. δολάρια για πλειοψηφικό μερίδιο στη χαλυβουργία Ternium.

Τράπεζες

• Το 2009 το Καράκας πλήρωσε 1 δισ. δολάρια για την Banco de Venezuela, μονάδα της ισπανικής Santander.
• Τον Ιούνιο του 2010 πέρασε υπό κρατικό έλεγχο η Banco Federal, μεσαίου μεγέθους τράπεζα, που συνδεόταν με τον αντικυβερνητικό τηλεοπτικό σταθμό Globovision. H κυβέρνηση επικαλέστηκε για την εθνικοποίηση προβλήματα ρευστότητας και κίνδυνο απάτης.
• Παράλληλα, από τον Νοέμβριο του 2009 έως και το 2011 μπήκε λουκέτο σε αρκετά μικρά τραπεζικά ιδρύματα.

Τηλεπικοινωνίες

• Το 2007 το κράτος εξαγόρασε μερίδιο 28,5% της αμερικανικής Verizon στην κορυφαία εταιρεία τηλεπικοινωνιών της χώρας, CANTV, έναντι 572 εκατ. δολ. και εξασφάλισε έτσι τον έλεγχό της. 

Του  Άγγελου  Νικολάου,

Σε μια προσπάθεια να επιτευχθούν τα χρονοδιαγράμματα που τέθηκαν για τη μετακίνηση των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών από την επαρχία Λάρνακας στην περιοχή του Βασιλικού, η Περιβαλλοντική Αρχή θέτει υπό το μικροσκόπιό της την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου τη μελέτη εκτίμησης επιπτώσεων στο περιβάλλον για την κατεδάφιση των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών της εταιρείας ExxonMobil Cyprus Ltd.

Η κατεδάφιση του τερματικού σταθμού της ExxonMobil Cyprus Ltd ικανοποιεί τους δήμους και τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι αναμένουν τη μετακίνηση των εγκαταστάσεων από το παραλιακό μέτωπο της Λάρνακας.

Με βάση το μνημόνιο συναντίληψης που υπογράφηκε μεταξύ κυβέρνησης και εταιρειών, με το οποίο συμφωνούν και οι δήμοι Λάρνακας και Λιβαδιών, η τελευταία ημερομηνία μετακίνησης για τα υγρά καύσιμα είναι η 31η Δεκεμβρίου 2019.
Οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διαχείρισης καυσίμων λειτουργούν στην περιοχή για διάστημα μεγαλύτερο των 50 χρόνων, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει περιορισμένη πρόσβαση στο παραλιακό μέτωπο. Οι εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών έχουν χωροθετηθεί στη «Ζώνη Οικονομικών Δραστηριοτήτων».

Η συνολική επιφάνεια του τερματικού σταθμού είναι περίπου 7,6 εκτάρια και βρίσκεται μεταξύ του δρόμου Δεκέλειας – Λάρνακας και της θάλασσας.
Το προτεινόμενο έργο περιλαμβάνει εργασίες αποξήλωσης και κατεδάφισης των εγκαταστάσεων, του εξοπλισμού και των κτηρίων που υπάρχουν στον τερματικό σταθμό της ExxonMobil Cyprus Ltd στη Λάρνακα, όπως και τη θαλάσσια σωλήνα του συστήματος πυρόσβεσης του ανατολικού τερματικού. Οι κατασκευές και εγκαταστάσεις που θα αφαιρεθούν αποτελούνται από 16 υπέργειες δεξαμενές αποθήκευσης προϊόντος, τρεις αποθήκες, τρία γραφεία, τέσσερα αντλιοστάσια, έναν σταθμό ανεφοδιασμού βυτιοφόρων και σωλήνες. Η σωλήνα εισαγωγής προϊόντων και εγκαταστάσεις τρίτων δεν συμπεριλαμβάνονται στις εργασίες του προτεινόμενου έργου.

Οι εργασίες που θα πραγματοποιηθούν μπορεί να περιλαμβάνουν την αφαίρεση υπολειμμάτων προϊόντων, απορρύπανση όπου χρειάζεται, και κατεδάφιση/αφαίρεση των υπέργειων και υπόγειων κατασκευών, χαρακτηρισμό και ανάκτηση οποιουδήποτε επαναχρησιμοποιήσιμου υλικού, διάθεση αποβλήτων και οποιεσδήποτε άλλες εργασίες κριθούν απαραίτητες για την αποκατάσταση του χώρου εργασιών. Οι εργασίες που θα πραγματοποιηθούν θα περιλαμβάνουν επίσης την κατεδάφιση των υπέργειων και υπόγειων κατασκευών και τη διαχείριση και διάθεση των αποβλήτων που θα προκύψουν.

ΠΗΓΗ:  Φιλελεύθερος

 Μια σταδιακή επέκταση των καταστημάτων λιανικής RetailCo θα ξεκινήσει σύντομα με όλους τους αναμένεται να προσφέρουν σύγχρονες, ποικίλες υπηρεσίες.

Η Saudi Aramco θα ανοίξει σύντομα πρατήρια βενζίνης Aramco σε ολόκληρη τη Σαουδική Αραβία. Η εταιρεία περιγράφει τους μελλοντικούς σταθμούς ως σύγχρονους χώρους με αυτο-εξυπηρετούμενες αντλίες, καταστήματα ευκολίας και καλά αναγνωρισμένα εστιατόρια.

Με τη δημιουργία της RetailCo, μιας θυγατρικής που ανήκει εξ ολοκλήρου στο λιανεμπόριο καυσίμων, “η Saudi Aramco θα δημιουργήσει ένα βιώσιμο και κερδοφόρο επιχειρησιακό μοντέλο για την ολοκλήρωση της αλυσίδας αξίας υδρογονανθράκων”, δήλωσε ο Ahmed A. Al-Subaey, αντιπρόεδρος Marketing, Sales , και Προγραμματισμός Προμήθειας και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της RetailCo.

Η πετρελαϊκή εταιρεία θα φροντίσει για την εξυπηρέτηση των καυσίμων για τον κλάδο των αυτοκινήτων και της αεροπορίας. Για την αυτοκινητοβιομηχανία, η RetailCo θα ακολουθήσει μια σταδιακή προσέγγιση για την επέκταση του δικτύου των εγχώριων καταστημάτων λιανικής πώλησης καυσίμων για να καλύψει το Βασίλειο.

Η Saudi Aramco δραστηριοποιείται εδώ και δεκαετίες στην παγκόσμια αγορά λιανικής πώλησης καυσίμων, όπως η Motiva στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Showa-Shell στην Ιαπωνία, η S-Oil στη Νότια Κορέα και η FREP και η SSPC στην Κίνα, αποτελούν παραδείγματα της Σαουδικής Aramco αρένα λιανικής πώλησης καυσίμων με περισσότερους από 11.000 σταθμούς λειτουργίας παγκοσμίως.

“Επιδιώκουμε μια συνολική μετατόπιση του παραδείγματος στην αντίληψη του βενζινάδους μεταξύ του κοινού, από αυτό που οι άνθρωποι σκέφτονται για τα πρατήρια καυσίμων τώρα ως απόκλιση από μια κύρια διαδρομή για να βρουν υπηρεσία άνεσης σε έναν προορισμό υπηρεσιών σε μεγάλους αυτοκινητοδρόμους, απλά στο δρόμο πίσω στο σπίτι “, δήλωσε ο Al-Gahtani.

Ενώ οι τιμές του αργού πετρελαίου κυμαίνονται ανάλογα με τα γεγονότα των ειδήσεων, την παγκόσμια πολιτική και τις συνθήκες της αγοράς, η ζήτηση για καύσιμα μεταφοράς συνεχίζει να αυξάνεται σταθερά παγκοσμίως, σύμφωνα με την εταιρεία.

Η Saudi Aramco έχει ήδη δημιουργήσει κέντρα κατάρτισης για να παρέχει στους υπαλλήλους λιανικού εμπορίου τους τις απαλές και τεχνικές δεξιότητες που απαιτούνται για την εκπλήρωση των προτύπων τους.

ΠΟΠΕΚ  /  POPEK.GR

Οι εισαγωγές της Κίνας σε αργό πετρέλαιο και LNG σημείωσαν αλματώδη αύξηση κατά τη διάρκεια του 2018, με τις εισαγωγές αργού πετρελαίου να ανέρχονται σε 460 εκατ. τόνους, αύξηση κατά 10,1% και τις εισαγωγές LNG να αγγίζουν τους 90,39 εκατ. τόνους, αύξηση κατά 31,9 % σε σχέση με το 2017.

Σύμφωνα με στοιχεία του National Bureau of Statistics της Κίνας οι εισαγωγές αργού πετρελαίου της χώρας σημείωσαν αύξηση κατά 30% περίπου τον περασμένο Δεκέμβριο, αγγίζοντας τους 43,78 εκατ. τόνους.

Η παραγωγή πετρελαίου της χώρας ανήλθε σε 190 εκατ. τόνους το 2018, αντιπροσωπεύοντας μείωση κατά 1,3% συγκριτικά με το 2017.

Αναφορικά με το LNG, η παραγωγή του στην Κίνα σημείωσε αύξηση κατά 7,5% το 2018, φτάνοντας τα 161 δις κ.μ., ως απόρροια των προσπαθειών της κινεζικής κυβέρνησης να στραφεί σε καθαρότερες μορφές ενέργειας.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Xinhua η Κίνα στοχεύει μέχρι το 2020 να αυξήσει την πετρελαϊκή της παραγωγή σε 200 εκατ. τόνους και να ξεπεράσει  τα 360 δις κ.μ. η παραγωγή της σε LNG.

naftikachronika.gr