Η ιταλική Eni ανακοίνωσε σήμερα ζημιές για το δεύτερο τρίμηνο του 2020 μειώνοντας τα περαιτέρω την διανομή μερισμάτων, καθώς η κρίση του κορωνοϊού έχει πλήξει τις τιμές του πετρελαίου.

Όπως αναφέρει το Bloomberg ο ιταλικός κολοσσός, ένας από τους μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς ενεργειακούς οργανισμούς ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του προηγούμενου τριμήνου, σημειώνοντας ζημιές λόγω της μείωσης στην ζήτηση καυσίμων και αργού. Η κατανάλωση μειώθηκε απότομα στην εγχώρια αγορά της, στην Ιταλία, την πρώτη ευρωπαϊκή οικονομία που είχε πληγεί από την πανδημία.

Η προσαρμοσμένη καθαρή ζημιά της Eni είναι 714 εκατομμύρια ευρώ (839 εκατομμύρια δολάρια) για το δεύτερο τρίμηνο, σημειώνοντας ότι την αντίστοιχη περίοδο είχαν σημειωθεί κέρδη, σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας που εδρεύει στη Ρώμη. Οι αναλυτές είχαν εκτιμήσει ζημία 1,11 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η Eni ανακοίνωσε τα μερίσματά της για ολόκληρο το χρόνο στα 55 σεντς ανά μετοχή, σε σύγκριση με την προσδοκία των 89 σεντς τον Φεβρουάριο. Η απόφαση για περικοπές ακολουθεί παρόμοιες κινήσεις στη Royal Dutch Shell Plc και στην Equinor ASA.

«Έχουμε περάσει από αυτό που είναι πιθανό να είναι ένα από τα πιο δύσκολα σημεία που αντιμετώπισε η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ιστορία του», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της ENI Claudio Descalzi. Σημείωσε επίσης ότι η ανάδυση από την πανδημία θα είναι δύσκολη, με ακόμη σημάδια μεγάλης αβεβαιότητας.

Οι μετοχές της Eni μειώθηκαν 3,8% στο Μιλάνο και η τιμή διαπραγμάτευσης κυμαινόταν στα 8,09 ευρώ σήμερα το μεσημέρι. Η μετοχή έχει υποχωρήσει 42% φέτος.

Η τριμηνιαία παραγωγή της εταιρείας μειώθηκε στα 1,71 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου την ημέρα από 1,83 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα το προηγούμενο τρίμηνο, σύμφωνα με τη δήλωση.

Η αναθεώρηση στις προβλέψεις αντικατοπτρίζει μείωση 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ στις κεφαλαιουχικές δαπάνες του 2020, λόγω της χαμηλότερης παγκόσμιας ζήτησης του φυσικού αερίου αλλά και λόγω των γεωπολιτικών ζητημάτων στη Λιβύη.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε να επιβάλει κυρώσεις κατά έξι προσώπων και τριών οντοτήτων που ευθύνονται για διάφορες κυβερνοεπιθέσεις ή εμπλέκονται σε αυτές.

Σε αυτές περιλαμβάνονται η απόπειρα κυβερνοεπίθεσης κατά του ΟΑΧΟ (Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων) και οι κυβερνοεπιθέσεις που είναι ευρέως γνωστές ως «WannaCry», «NotPetya», και «Operation Cloud Hopper». Είναι η πρώτη φορά που λαμβάνεται τέτοια απόφαση.

Οι επιβληθείσες κυρώσεις περιλαμβάνουν ταξιδιωτική απαγόρευση και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων. Επιπλέον, απαγορεύεται σε πρόσωπα και οντότητες της ΕΕ να θέτουν κεφάλαια στη διάθεση όσων περιλαμβάνονται στους καταλόγους των κυρώσεων.

Οι κυρώσεις είναι μία από τις διαθέσιμες επιλογές στο πλαίσιο της εργαλειοθήκης της ΕΕ για τη διπλωματία στον κυβερνοχώρο για την πρόληψη, την αποτροπή και την αντιμετώπιση κακόβουλων δραστηριοτήτων στον κυβερνοχώρο οι οποίες στρέφονται κατά της ΕΕ ή των κρατών μελών της, και σήμερα είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ χρησιμοποίησε αυτό το μέσο. Το νομικό πλαίσιο για την επιβολή στοχευμένων περιοριστικών μέτρων κατά κυβερνοεπιθέσεων θεσπίστηκε τον Μάιο του 2019 και ανανεώθηκε προσφάτως.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΜΕΣΕΣ ΤΙΜΕΣ ΛΙΑΝΙΚΗΣ

                             Κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

27/07/2020

Πτώση για τις τιμές του πετρελαίου, με αφορμή τα απογοητευτικά στοιχεία που έδειξαν από τη μία πτώση 32,9% στο ΑΕΠ για το δεύτερο τρίμηνο και από την άλλη ότι οι αιτήσεις για επιδόματα ανεργίας έμειναν για 19η εβδομάδα άνω του ενός εκατομμυρίου.

 Μετά την αποχώρηση των τουρκικών πλοίων από τα ανοιχτά του Καστελόριζου, η Τουρκία διοχετεύει την ένταση και πάλι στην κυπριακή ΑΟΖ. Κρίσιμο φθινόπωρο ενόψει των τουρκοκυπριακών εκλογών.

Στην κυπριακή ΑΟΖ διοχετεύει την ένταση που επικρατεί στην Ανατολική Μεσόγειο η Άγκυρα, τέσσερις ημέρες μετά την αποχώρηση των τουρκικών πλοίων από την περιοχή νοτίως του Καστελορίζου και την ακύρωση της μετάβασης του “Ορούτς Ρέις” στην περιοχή. Από σήμερα το τουρκικό ερευνητικό πλοίο “Μπαρμπαρός” βρίσκεται στα ανοικτά της κατεχόμενης πόλης της Αμμοχώστου, όπου θα διεξάγει έρευνες για εντοπισμό υδρογονανθράκων.

Το τουρκικό ερευνητικό συνοδεύει και βοηθητικό σκάφος, ενώ σύμφωνα με σχετική NAVTEX, οι σεισμογραφικές έρευνες στα οικόπεδα 2, 3 και 13 της κυπριακής ΑΟΖ θα διαρκέσουν μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου. Σημειώνεται ότι στην κυπριακή ΑΟΖ παραμένει εντός του τεμαχίου 6 το γεωτρύπανο “Γιαβούζ”, το οποίο προβαίνει σε γεώτρηση για εντοπισμό φυσικού αερίου.  

Σεπτέμβρης εξελίξεων

Σύμφωνα με τον τουρκικό σχεδιασμό, σε περίπτωση που οι έρευνες του “Μπαρμπαρός” εντός της κυπριακής ΑΟΖ στεφθούν με επιτυχία, είναι η πιθανή η μετακίνηση του γεωτρύπανου “Γιαβούζ” στις περιοχές πέριξ του θαλασσοτεμαχίου 3 για μία νέα σειρά έκνομων γεωτρήσεων.

Μία τέτοια εξέλιξη είναι πιθανόν να λάβει χώρα πέρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, ενώ μία ενδεχόμενη νέα γέωτρηση θα μπορούσε να διαρκέσει μέχρι το πέρας των εκλογών στην τουρκοκυπριακή κοινότητα στις 11 Οκτωβρίου, για ανάδειξη Τουρκοκύπριου ηγέτη. Το αποτέλεσμα των εκλογών, εξάλλου, θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό και τις προοπτικές για επανάνεναρξη του διαλόγου στο Κυπριακό μέχρι το τέλος του χρόνου με την πιθανότητα αυτή να περνάει και μέσα από μια φόρμουλα παγώματος των τουρκικών έκνομων γεωτρητικών ενεργειών στη Κύπρο έναντι ανταλλαγμάτων. 

“Δικαίωμά μας”, λέει ο Ακάρ

Αναφερόμενος στις νέες έρευνες που προτίθεται να πραγματοποιήσει η Άγκυρα εντός της κυπριακής ΑΟΖ, ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ σημείωσε ότι οι έρευνες στις συγκεκριμένες περιοχές είναι δικαίωμα της Τουρκίας, αφού όπως είπε τα εν λόγω τεμάχια έχουν αδειοδοτηθεί από την την “ΤΔΒΚ”. Επικαλέστηκε δε τη συνθήκη εγγυήσεων, σημειώνοντας ότι η Τουρκία είναι εγγυήτρια χώρα στην Κύπρο και γνωρίζει τόσο τα δικαιώματα όσο και τις υποχρεώσεις της. 

Λουκιανός Λυρίτσας, Λευκωσία

ΠΗΓΗ: dw.com

Του Κ.Ν. Σταμπολή,

 Με την κρίση του κορωνοϊού και την τεράστια πτώση των διεθνών τιμών του αργού, επακόλουθο της απότομης μείωσης της ζήτησης η οποία και δεν έχει ανακάμψει ακόμα στα προ κορωνοϊού επίπεδα, το μοναδικό παραγωγικό κοίτασμα πετρελαίου που διαθέτει η χώρα βρέθηκε αίφνης να αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα βιωσιμότητας. Η Energean, η εταιρεία η οποία έχει την παραχώρηση του κοιτάσματος στον Πρίνο και έχει επενδύσει περισσότερα από € 450 εκ. στην αναβίωση και ανάπτυξη του από τότε που ανέλαβε την ευθύνη διαχείρισης του το 2008, λίγο έφθασε από το να δηλώσει force majeure και να σταματήσει την παραγωγή, αφού από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα αδυνατεί να καλύψει τα λειτουργικά της έξοδα.

Με τις τιμές του αργού Brent να έχουν υποχωρήσει κάτω από τα $ 20 το βαρέλι τον περασμένο Μάρτιο και με ένα υψηλό σχετικά κόστος εξόρυξης στα $ 21,5 το βαρέλι λόγω περιορισμένης παραγωγής και τεχνικά δύσκολων συνθηκών εξόρυξης, η εταιρεία έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου αφού αδυνατούσε να καλύψει το κόστος παραγωγής. Σε κίνδυνο βρέθηκαν 270 μόνιμες θέσεις εργασίας και αρκετές έμμεσες που στηρίζουν αρκετές οικογένειες στην ευρύτερη περιοχή Καβάλας. Αν και οι τιμές του αργού έχουν ανακάμψει έκτοτε στην διεθνή αγορά και σήμερα το Brent έχει φθάσει τα $ 42-$44 το βαρέλι, η Energean είναι υποχρεωμένη να το πουλάει στην BP, με την οποία και έχει μακροχρόνια σύμβαση, με ένα discount $ 8-$10 το βαρέλι, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε θείο που το χαρακτηρίζει. Αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή κινείται σε οριακά επίπεδα από οικονομικής πλευράς αφού δεν αφήνει περιθώρια για ανάπτυξη.

Βέβαια τα προβλήματα στην παραγωγή στον Πρίνο είχαν ξεκινήσει για την Energean ένα χρόνο ενωρίτερα αφού αδυνατώντας να εξασφαλίσει οικονομική στήριξη για το επενδυτικό της πρόγραμμα ύψους $ 80 εκατ., που θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής μέσω της εκμετάλλευσης του νέου κοιτάσματος Έψιλον, η εταιρεία υποχρεώθηκε να ματαιώσει την ανάπτυξη του και μεταξύ άλλων να παγώσει την κατασκευή της νέας παραγωγικής- και πλήρως αυτοματοποιημένης – πλατφόρμας που ήτο υπό κατασκευή σε ναυπηγεία στην Κοστάντζα  της Ρουμανίας. Έτσι από τα 4000 βαρέλια την ημέρα που είχε φθάσει η παραγωγή το 2018 αυτή μειώθηκε στα 3300 το 2019, για να πέσει περαιτέρω στα 2000 με 2500 εφέτος. Όμως εάν η εταιρεία καταφέρει να ξεπεράσει τον σημερινό σκόπελο και να πραγματοποιηθούν περαιτέρω γεωτρήσεις στο κυρίως κοίτασμα και παράλληλα ξεκινήσει το 2021 η παραγωγή στο Εψιλον, αυτή  θα μπορούσε να ανακάμψει σημαντικά και να φθάσει ακόμα και το 8000 βαρέλια ημερησίως.

Εν όψει της ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας του μοναδικού παραγωγικού κοιτάσματος της χώρας που λειτουργεί ανελλιπώς τα τελευταία 40 χρόνια στο Βόρειο Αιγαίο, την μεγάλη σημασία του για την οικονομία της περιοχής Καβάλας -Θάσου, της σημαντικής εμπειρίας και τεχνογνωσίας που έχει προσφέρει, και συνεχίζει, να προσφέρει στην χώρα μας η Energean ζήτησε την παρέμβαση της κυβέρνησης προκειμένου να εξασφαλίσει την αναγκαία χρηματοδότηση που θα της επιτρέψει όχι μόνο την συνέχιση λειτουργίας του Πρίνου αλλά και την ανάπτυξη του.

Η κυβέρνηση, στο πλαίσιο του προγράμματος στήριξης παραγωγικών εταιρειών που έχουν πληγεί λόγω κορωνοϊού, ανταποκρίθηκε θετικά στην πρόταση της εταιρείας για χρηματοδότηση ύψους € 75 εκατ. και όπως δήλωσε μεταξύ άλλων ο τότε υφυπουργός Ενέργειας Γεράσιμος Θωμάς ομιλώντας στην Βουλή στις 25 Μαΐου, “Δεσμευόμαστε για την αδιάλειπτη λειτουργία του κοιτάσματος του Πρίνου”.

Ας τηρήσει επιτέλους τις δεσμεύσεις της για τον Πρίνο η κυβέρνηση

Βέβαια έκτοτε έχουν περάσει δύο ολόκληροι μήνες με την κυβέρνηση και την πληθώρα των διαφόρων γνωμοδοτικών και μη οργάνων της να κωλυσιεργεί απαράδεκτα για κάτι που έπρεπε να είναι μάλλον υπόθεση ρουτίνας σε διοικητικό επίπεδο. Πρώτον, γιατί η απόφαση στήριξης ενός από τα πλέον στρατηγικά assets της χώρας έχει ληφθεί σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, δεύτερον γιατί τα χρήματα υπάρχουν μέσα από εγκεκριμένα ήδη προγράμματα, και τρίτον γιατί δεν απαιτείται (όπως εσφαλμένα ή ύποπτα υποστηρίζουν ορισμένοι κυβερνητικοί σύμβουλοι) να αποδειχθεί η βιωσιμότητα της όλης επένδυσης. Φαίνεται όμως ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της νεωτερικής ομάδας στου Μαξίμου (απλοποίηση διαδικασιών, ψηφιοποίηση κλπ) ο πολιτικός χρόνος στην χώρα μας εξακολουθεί να κινείται σε διαφορετικά επίπεδα από τους χρόνους της πραγματικής οικονομίας και της αγοράς, και να είναι διπλάσιος ή και τριπλάσιος σε έκταση απ´ ότι τον αντιλαμβάνεται μία μέση επιχείρηση.

Στην ανωτέρω διοικητική ακινησία και άρνηση επίσπευσης των διαδικασιών από πλευράς κυβέρνησης θα πρέπει να προσθέσουμε και την ανοικτή αντίθεση, για να μην πούμε έχθρα, πολλών πολιτικών παραγόντων και υπηρεσιακών στελεχών στην στήριξη της παραγωγής στον Πρίνου, οι οποίοι εμφορούμενοι από το “πράσινο αφήγημα” της κυβέρνησης δεν συναινούν σε κάτι που θεωρούν ότι αντιβαίνει τις δεσμεύσεις του κυβερνώντος κόμματος για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής. Με τέτοια όμως μυαλά, με ή χωρίς “πράσινη ανάπτυξη” θα είναι εξαιρετικά δύσκολη αν όχι αδύνατη κάθε σκέψη για ανάκαμψη της οικονομίας.”Κοντός ψαλμός αλληλούια”, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας.

Τέλος, και για καθαρά ενημερωτικούς λόγους θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το κοίτασμα του Πρίνου ανακαλύφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και ξεκίνησε την παραγωγή του το 1981. Το κοίτασμα αναπτύχθηκε παράλληλα με αυτό της Νότιας Καβάλας που περιέχει φυσικό αέριο και το οποίο εδώ και μερικά χρόνια έχει εξαντληθεί.(πρόκειται να μετατραπεί σε μόνιμη υπόγεια αποθήκη φ. αερίου βάσει διαγωνισμού που έχει προκηρύξει το ΤΑΙΠΕΔ) Μέχρι σήμερα ο Πρίνο έχει παράγει 120 εκατ. βαρελ. πετρελαίου, δηλαδή διπλάσια ποσότητα από το αρχικά εκτιμηθέν δυναμικό. Βάσει πρόσφατων στοιχείων της Energean το κοίτασμα έχει βεβαιωμένα και δυνητικά αποθέματα μεγέθους 90 εκατ. βαρελιών. Δηλαδή, κάθε άλλο παρά ξοφλημένο μπορεί να θεωρηθεί. Ακόμα αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας και παραγωγής δεν υπήρξε ούτε μια περίπτωση θαλάσσιας ρύπανσης ή αρνητικής επίπτωσης στο περιβάλλον από τις εγκαταστάσεις του Πρίνου ή της Νότιας Καβάλας.

ΠΗΓΗ: energia.gr

Οι αναταραχές στην αγορά ενέργειας και οι χαμηλές τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου είχαν καθοριστική επίδραση στα αποτελέσματα της Shell.

 Σημαντική πτώση των καθαρών κερδών της ανακοίνωσε σήμερα (30/7) η Shell, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού.

Ειδικότερα, ο πετρελαϊκός γίγαντας ανέφερε προσαρμοσμένα κέρδη 638 εκατ. δολαρίων για το δεύτερο τρίμηνο του 2020, σε σύγκριση με τα καθαρά κέρδη 3,5 δισ. δολαρίων την ίδια περίοδο πέρυσι και τα 2,9 δισ. τους πρώτους τρεις μήνες του 2020.

Μάλιστα, οι αναλυτές είχαν προειδοποιήσει ότι οι εταιρείες «Big Oil», αναφερόμενοι στις μεγαλύτερες εταιρείες Ενέργειας στον κόσμο, ήταν πιθανό να αναφέρουν «τρομακτικά» αποτελέσματα του δευτέρου τριμήνου καθώς τα μέτρα κλειδώματος του κορωνοϊού προκάλεσαν σοκ στη ζήτηση. 

Οι εκτιμήσεις για το brent

Η Shell πιστεύει τώρα ότι τα συμβόλαια αργού πετρελαίου, τύπου Brent θα ανέρχονται κατά μέσο όρο στα 35 δολάρια το βαρέλι το 2020, από μια προηγούμενη πρόβλεψη 60 δολαρίων για το διεθνές σημείο αναφοράς.

Η εταιρεία μείωσε επίσης την πρόβλεψή της για τις τιμές του Brent στα 40 δολ. το 2021 και στα 50 δολ. το 2022, αφού προηγουμένως είπε ότι αναμένεται να είναι οι μέσες τιμές των 60 δολ. για κάθε αντίστοιχο έτος.

Η Exxon Mobil και η Chevron αναμένεται να παρουσιάσουν τα κέρδη τους το δεύτερο τρίμηνο την Παρασκευή, με την BP του Ηνωμένου Βασιλείου να είναι έτοιμη να υποβάλει έκθεση στις 4 Αυγούστου.

ΠΗΓΗ: worldenergynews.gr

Η πράσινη συμφωνία περιλαμβάνει ένα σχέδιο για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης σταθμών γρήγορης φόρτισης στους κύριους διαδρόμους του οδικού δικτύου στην Ισπανία.

Η Iberdrola, η SEAT και η Volkswagen Group Spain Distribution (VGSD) ενισχύουν τη δέσμευσή τους για την ηλεκτροκίνηση των μεταφορών της Ισπανίας με την υπογραφή συμφωνίας.
Η εν λόγω συμμαχία υποστηρίχθηκε στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στον πρόεδρο της Iberdrola, Ignacio Galán, τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ομίλου Volkswagen και τον πρόεδρο του ΔΣ της SEAT, Dr. Herbert Diess.

Οι εταιρείες μοιράζονται το όραμα της ανάγκης να προωθηθεί η ηλεκτροκίνηση με συντονισμένο τρόπο. Περιλαμβάνει συμμαχίες μεταξύ των κύριων παραγόντων που παρέχουν λύσεις σε αυτόν τον τομέα, καθώς και ευκαιρίες για τη δημιουργία ενός βιομηχανικού, εμπορικού και καινοτόμου οικοσυστήματος που επιτρέπει στη χώρα να διατηρήσει εξέχουσα θέση στην αυτοκινητοβιομηχανία του μέλλοντος και να ηγηθεί της βιώσιμης κινητικότητας στην Ευρώπη.

Σημαντικό στοιχείο σε όλα αυτά το γεγονός ότι έχουν αναγνωρίσει την υποδομή φόρτισης, ως τον κινητήριο μοχλό ενίσχυσης της ηλεκτροκίνησης. Η πράσινη συμφωνία περιλαμβάνει ένα σχέδιο για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης σταθμών γρήγορης φόρτισης στους κύριους διαδρόμους του οδικού δικτύου στην Ισπανία.

Επιπλέον, θα ενθαρρύνουν τη χρήση τους στις εγκαταστάσεις SEAT και στους αντιπροσώπους SEAT και Volkswagen Group Spain Distribution, καθώς και την ενσωμάτωση της υποδομής φόρτισης της Iberdrola στους πλοηγούς ηλεκτρικών οχημάτων.

Τι είπαν οι αρμόδιοι φορείς

«Αυτή η συμφωνία επιβεβαιώνει την ανάγκη για συνεχή συνεργασία μεταξύ όλων των παραγόντων για την αντιμετώπιση των προκλήσεων των μεταφορών που πρέπει να βασίζονται στην καθαρή ενέργεια, χωρίς εκπομπές CO2. Η ηλεκτροκίνηση θα οδηγήσει σε οικονομική ανάκαμψη και δημιουργία θέσεων εργασίας» τόνισε ο Ignacio Galán, πρόεδρος της Iberdrola.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Volkswagen και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της SEAT, Δρ Herbert Diess, αναφέρθηκε στην κατεπείγουσα ανάγκη για την «δημιουργία μιας ολοκληρωμένης πανευρωπαϊκής δομής φόρτισης» , προσθέτοντας στη συνέχεια ότι «η Iberdrola είναι στρατηγικός εταίρος για εμάς, ιδίως όσον αφορά την επέκταση των σημείων ταχείας φόρτισης. Είμαι βέβαιος ότι με τη συνεργασία, οι ισπανικοί δρόμοι θα ηλεκτροδοτηθούν σύντομα».

Η στρατηγική ηλεκτροκίνησης της αυτοκινητοβιομηχανίας στοχεύει στη χρήση 100% ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην αλυσίδα εφοδιασμού ηλεκτρικών οχημάτων. Για τον σκοπό αυτό, οι εταιρείες θα αξιολογήσουν ενεργειακές λύσεις για τη μείωση των εκπομπών CO2 στα εργοστάσια και τις αντιπροσωπείες της SEAT και της Volkswagen Group Spain Distribution στην Ισπανία.

ΠΗΓΗ: worldenergynews.gr

Της Clara Ferreira Marques,

Η κατακόρυφη πτώση των τιμών του αργού καθιστά ελκυστική την επιλογή του hedging, αλλά μια σειρά πρακτικών λόγων καθιστούν απίθανη την εν λόγω επιλογή.

Αντίθετα, η Μόσχα θα ήταν συνετό να επενδύσει σε μια διαφορετική στρατηγική αντιστάθμισης κινδύνου, ήτοι στην προετοιμασία της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων και της ευρύτερης οικονομίας της, των 1,7 τρισ. δολαρίων, για ένα πιο “πράσινο” μέλλον.

Τα συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνου για το πετρέλαιο -τα οποία συνήθως αφορούν options ή συμβάσεις που επιτρέπουν την πώληση του αργού σε προκαθορισμένες τιμές μελλοντικά, προσφέροντας εξασφάλιση έναντι της πτώσης των τιμών- είναι ελκυστικά για τους παραγωγούς. Την ίδια στιγμή βέβαια, δεν αποτελούν συνηθισμένη πρακτική, καθώς έχουν υψηλό κόστος ενώ συνοδεύονται από τον κίνδυνο η δαπανηρή αυτή επιλογή να αποβεί τελικά ανώφελη: όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των αεροπορικών εταιρειών.

Σπάνια εξαίρεση αποτελεί το Μεξικό, του οποίου το συμβόλαιο αντιστάθμισης κινδύνου “Hacienda hedge” αποτελεί τη μεγαλύτερη συναλλαγή στην αγορά πετρελαίου της Wall Street. Από το 2001 έως το 2017, η χώρα πλήρωσε $11,7 δισ., αλλά κέρδισε $14,1 δισ. το ίδιο διάστημα.

Γιατί, λοιπόν, η Ρωσία δεν θα έπρεπε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Μεξικού;

Παρά τη χαμηλού κόστους παραγωγή πετρελαίου, η Ρωσία επλήγη σφόδρα από τη φετινή συντριβή της τιμής του αργού, καθώς η κατάρρευση της συμφωνίας μεταξύ των μεγαλύτερων εξαγωγέων πετρελαίου και η έλευση της πανδημίας του κορονοϊού εξανέμισαν την ζήτηση για το καύσιμο.

Πρόκειται για μια κρίση που ο Putin δεν αντέχει να ξαναπεράσει. Ως εκ τούτου, και με τον φόβο των χαμηλότερων τιμών να επικρέμαται -εξαιτίας της αύξησης της προσφοράς και της αργής ανάκαμψης της ζήτησης- δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος ανέθεσε στους ανθρώπους του να διερευνήσουν μια λύση που είχε εξεταστεί και στο παρελθόν αλλά είχε απορρφθεί.

Δυστυχώς, όμως, η επιλογή της αντιστάθμισης παραμένει πιο ελκυστική στη θεωρία από ό,τι στην πράξη.

Αρχικά, διότι η Μόσχα διαθέτει ήδη μια σημαντική ασπίδα προστασίας. Η Ρωσία διαφυλάσσει τα πλεονάζοντα έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Εθνικό Ταμείο Πλούτου όταν οι τιμές του καυσίμου κινούνται πάνω από τα 40 δολάρια το βαρέλι, οπότε όταν οι τιμές υποχωρήσουν κάτω από αυτό το επίπεδο η ρωσική κυβέρνηση μπορεί να προσφύγει στα κεφάλαια αυτά. Αυτή η πρακτική βοήθησε τη Ρωσία να συσσωρεύσει συναλλαγματικά αποθέματα και να κατατάσσεται πλέον στην τέταρτη θέση παγκοσμίως βάσει συναλλαγματικών αποθεμάτων.

Η Ρωσία έχει επίσης έναν μηχανισμό απορρόφησης των σοκ, ο οποίος στηρίζεται στην υποτίμηση του νομίσματός της όταν οι τιμές του πετρελαίου υποχωρούν, στηρίζοντας έτσι τις εξαγωγές της.

Επομένως, είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με τη διοικητή της κεντρικής τράπεζας Elvira Nabiullina, η οποία υποστηρίζει ότι η αξιοποίηση του Εθνικού Ταμείου Πλούτου για την χρηματοδότηση πρόσθετων μέτρων ασφάλισης πιθανότατα δεν αξίζει τον κόπο – ειδικά εάν το κόστος ασφάλισης αυξηθεί, όπως και θα γίνει όταν ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου εισέλθει στην αγορά, καθώς ια οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης για hedging. 

Το Μεξικό εξάλλου έχει ήδη δηλώσει ότι οι απρόβλεπτες κινήσεις στην αγορά αυξάνουν το κόστος της ετήσιας κάλυψης.

Σύμφωνα με υπολογισμούς του συμβούλου του Putin, Maxim Oreshkin, σε τιμές άσκησης (strike) παρόμοιες με του Μεξικού για το 2019 και το 2020, η Ρωσία θα είχε ξοδέψει $3,6 δισ. σε hedging για το 2019 και $4,3 δισ. για το 2020, ωστόσο, η προστασία αυτή θα έφερνε σχεδόν $20 δισ. μόνο το πρώτο μισό του 2020.

Ωστόσο, το παρελθόν δεν αποτελεί εγγύηση για τις μελλοντικές αποδόσεις σε μια ταχέως μεταβαλλόμενη βιομηχανία, πολύ περισσότερο όταν η τιμή της ασφάλειας εκτοξεύεται. Έχει επίσης σημασία το γεγονός ότι τουλάχιστον ένα μέρος από τα οφέλη που αποκόμισε το Μεξικό ήρθε με τη μορφή χαμηλότερου κόστους δανεισμού, καθώς το hedging εξομαλύνει τον αντίκτυπο της υποχώρησης του πετρελαίου στον προϋπολογισμό – κάτι που δεν θα βοηθήσει τόσο πολύ τη Ρωσία που έχει μικρότερο χρέος.

Ακόμα και αν η Ρωσία ήθελε να αντιγράψει τη στρατηγική του Μεξικού, δεν είναι ξεκάθαρο αν θα τα καταφέρει. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο μέγεθος: με το Μεξικό να παράγει 1,7 εκατ. βαρέλια την ημέρα τον Μάιο, η Ρωσία παράγει περίπου 9,4 εκατ. Ακόμα και αν η Ρωσία καλύψει μόνο ένα μέρος της παραγωγής, το μέγεθος της συμφωνίας θα είναι αρκετά μεγάλο για να το “χωνέψει” η αγορά.

Πιο σημαντικό είναι το θέμα του κινδύνου αντισυµβαλλοµένου. Για διεθνείς τράπεζες, εμπορικούς οίκους και παραγωγούς στην άλλη πλευρά της συμφωνίας, οι επιπτώσεις στο υπόλοιπο του χαρτοφυλακίου τους θα είναι τεράστιες – ενώ και η απειλή να μπλέξουν στις αμερικανικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν μπορεί να θεωρηθεί κάτι ελκυστικό.

Τούτων λεχθέντων, η Μόσχα έχει δίκιο να εξετάζει το μέλλον της σε έναν κόσμο που τα ορυκτά καύσιμα φθίνουν και οι αγορές γίνονται ολοένα και πιο ταραχώδεις. Αλλά τα $4 δισ. ή και περισσότερο που θα πρέπει η Ρωσία να πληρώνει κάθε χρόνο για ένα hedge θα έφερναν καλύτερα αποτελέσματα εάν δαπανούνταν αλλού.

Σε έναν ιδεατό κόσμο τα μετρητά του Εθνικού Ταμείου Πλούτου θα μπορούσαν να πάνε για τη διαφοροποίηση μιας οικονομίας που συνεχίζει να εξαρτάται υπερβολικά από τις εξαγωγές του τομέα των υδρογονανθράκων, στηρίζοντας καινοτόμες, μικρές επιχειρήσεις που έχουν πληγεί σοβαρά από την πανδημία αλλά και την επιστήμη, την παιδεία και τον τουρισμό. Αλλά όπως επισημαίνει η Evghenia Sleptsova της Oxford Economics, η Ρωσία του Putin πάνω απ όλα χρειάζεται σταθερότητα, ακόμα και εάν αυτό σημαίνει ακαμψία. Η διατήρηση του ελέγχου είναι υψίστης σημασίας.

Μια πιο ρεαλιστική, αλλά ακόμα χρήσιμη, προσέγγιση θα ήταν να διατεθεί το ποσό αυτό για τον κλάδο των ορυκτών καυσίμων – όχι για να προστατευτούν τα μελλοντικά κέρδη της Rosneft και άλλων παραγωγών χρησιμοποιώντας παράγωγα, αλλά για να ενισχυθούν οι επενδύσεις στην τεχνολογία προκειμένου οι ενεργειακοί κολοσσοί της Ρωσίας να γίνουν λίγο πιο “πράσινοι”. Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να μειωθούν οι διαρροές καθώς και η έκλαμψη αερίων – το κάψιμο ανεπιθύμητων βιομηχανικά παραγόμενων αερίων.  Για να αυξηθεί η χρήση πηγών ανανεώσιμης ενέργειας στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ακόμα και για να προωθηθεί η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα.

Οι ελεγχόμενοι από το κράτος παραγωγοί δεν αντιμετωπίζουν τις ίδιες περιβαλλοντικές πιέσεις που γνωρίζουν εταιρείες όπως η Royal Dutch Shell, αλλά οι μεγαλύτεροι αγοραστές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου ανησυχούν όλο και περισσότερο με την ένταση άνθρακα των αγορών τους. Πλησιάζοντας περισσότερο αυτούς τους στόχους θα αποτελούσε πιο αξιόπιστη προστασία απέναντι σε ένα απρόβλεπτο μέλλον.

ΠΗΓΗ: capital.gr