Άνοδο άνω του 1% σημείωσε το αργό τύπου Brent την Πέμπτη, εν μέσω φόβων για μείωση της προσφοράς για διάστημα μεγαλύτερο του αναμενομένου μετά τις επιθέσεις σε σαουδαραβικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις το Σάββατο, καθώς και για πιθανή κλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή.

Το παγκόσμιο σημείο αναφοράς, πετρέλαιο τύπου Brent έκλεισε με άνοδο 80 σεντς ή 1,3%, στα 64,40 δολάρια το βαρέλι, ενώ, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, το αμερικανικό αργό τύπου WTI δεν διατήρησε τα κέρδη που σημείωσε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης και έκλεισε σχεδόν αμετάβλητο, με άνοδο μόλις 2 σεντς, στα 58,13 δολάρια το βαρέλι.

WTI Crude Oil 58,13 δολάρια ▲ 0,02   0,03% 2019.09.19 τέλος της ημέρας

 

POPEK.GR

Brent Crude Oil 64.40 δολάρια ▲ 0.80   1.24% 2019.09.19 τέλος της ημέρας

 Μετά τη συνεργασία με την TTC Mexico, η Total έχει επεκτείνει την παρουσία της στη χώρα με το άνοιγμα 30 πρατηρίων βενζίνης στην πολιτεία Aguascalientes, αναφέρει η Innovación Económica. Η γαλλική πετρελαϊκή εταιρεία είναι τώρα ο κύριος όμιλος βενζινάδικων στο Aguascalientes.

“Η ύπαρξη μιας τόσο σημαντικής συμμαχίας όπως αυτή που κάνουμε με την TCC Energy όχι μόνο ενδυναμώνει την παρουσία μας στο Aguascalientes, ένα βασικό κράτος για τις δραστηριότητές μας στη χώρα, αλλά και ενισχύει τη σχέση μας με μεγάλους επιχειρηματικούς εταίρους”, σχολίασε η Marie Djordjian, Διευθύνων Σύμβουλος του Συνολικού Μεξικού, όπως ανέφερε ο La Jornada. “Η εμπιστοσύνη τους στην εμπειρία της Total μας κάνει να αισθανόμαστε περήφανοι και ακόμη πιο αφοσιωμένοι στη συνέχιση της παροχής των καλύτερων εγγυήσεων ποιότητας και υπηρεσιών”.

Σήμερα, η Total έχει 7.000 υπαλλήλους και περισσότερους από 230 σταθμούς στο Μεξικό. 37 χρόνια μετά την εγκατάστασή της στη Λατινική Αμερική, η Total σκοπεύει να ενοποιήσει με 460 πρατήρια βενζίνης σε όλη την εθνική επικράτεια μέχρι το 2021.

Η Total είναι η τέταρτη μεγαλύτερη εταιρεία πετρελαίου παγκοσμίως, με περισσότερους από 17.000 πρατήρια καυσίμων παγκοσμίως.

Του Noah Smith

Το Σάββατο, οι Χούθι, οργάνωση ανταρτών της Υεμένης που μάχεται εναντίον ενός πολυεθνικού συνασπισμού του οποίου ηγείται η Σαουδική Αραβία, ανέλαβαν την ευθύνη για ένα πλήγμα που κατέστρεψε δύο κομβικής σημασίας σαουδαραβικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας πετρελαίου.

Με ένα και μόνο χτύπημα, η παραγωγή πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας μειώθηκε από τα 9,8 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως στα 4,1 εκατομμύρια, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των τιμών. Αυτό σημαίνει ότι περίπου το 5% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου βγήκε ξαφνικά εκτός “κάδρου”. Πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου διαταραχή στην αγορά – μεγαλύτερη σε απόλυτους αριθμούς από οποιαδήποτε από τις διάσημες πετρελαϊκές κρίσεις των προηγούμενων δεκαετιών.

Φυσικά, οι Σαουδάραβες παλεύουν να αποκαταστήσουν την παραγωγή, ενώ τα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου της χώρας λογικά θα πρέπει να μετριάσουν το πλήγμα για τους πελάτες της. Ωστόσο, παρόλο που οι Σαουδάραβες δηλώνουν ότι έχουν αποκαταστήσει μέρος των απωλειών από το χτύπημα στην πετρελαϊκή τους παραγωγή, η παγκόσμια προσφορά ενδεχόμενα θα περιοριστεί, καθώς οι υπόλοιπες χώρες – εξαγωγείς πετρελαίου απλώς δεν έχουν την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα για να καλύψουν το κενό.

Ακόμη πιο σημαντικό, εάν κρίσιμες υποδομές της Σαουδικής Αραβίας μπορούν να βγουν εκτός λειτουργίας από ένα χτύπημα με όπλα όχι ιδιαίτερα υψηλής τεχνολογίας, τότε τα πράγματα δεν μοιάζουν ακριβώς καλά. Ο πόλεμος στην Υεμένη πιθανότατα θα συνεχιστεί και οι Χούθι, ενθαρρυμένοι από την τεράστια επιτυχία του πλήγματός τους, πιθανότατα θα συνεχίσουν με περισσότερες παρόμοιες επιθέσεις. Ένας ευρύτερος πόλεμος, ειδικά εάν τραβούσε στη δίνη του το Ιράν και τις ΗΠΑ, θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερη διεθνή αποδιοργάνωση.

Έτσι, ο κόσμος θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπος με μια σημαντική αύξηση των τιμών του πετρελαίου.

Η συσσωρευμένη ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι τα μεγάλα άλματα στην τιμή του πετρελαίου οδηγούν συνήθως σε ύφεση στις ΗΠΑ. Ο οικονομολόγος James Hamilton έχει επιχειρηματολογήσει υπέρ της θέσης ότι κάθε πετρελαϊκό σοκ από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έστρεψε αρνητικά το “βέλος” των δεικτών ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας. Πιο πρόσφατα, η τιμή του πετρελαίου υπερδιπλασιάστηκε τη χρονιά ακτιβώς πριν από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008. Έτσι, οι αντάρτες Χούθι απειλούν να οδηγήσουν τις ΗΠΑ σε ένα αρνητικό οικονομικό σπιράλ ακριβώς πριν από μια κρίσιμη προεδρική εκλογή.

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα, φυσικά, δεν είναι νομοτελειακό. Οι οικονομολόγοι Lutz Kilian και Robert Vigfusson υποστηρίζουν ότι οι υποθέσεις του Hamilton είναι λανθασμένες και ότι οι τιμές του πετρελαίου διαδραματίζουν μάλλον περιορισμένο ρόλο όσον αφορά στην πρόκληση ύφεσης. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση των ΗΠΑ έχει αλλάξει πολύ την τελευταία δεκαετία. Χάρη στην πρόοδο και την όλο και πιο εκτεταμένη χρήση της μεθόδου της υδραυλικής ρωγμάτωσης, οι ΗΠΑ βρίσκονται κοντά στο σημείο του να καταστούν καθαρός εξαγωγέας πετρελαίου.

Μια αύξηση στις τιμές του πετρελαίου θα καταστήσει πολλά projects υδραυλικής ρωγμάτωσης βιώσιμα και κερδοφόρα, τη στιγμή που, σε άλλη περίπτωση, αυτά θα αντιμετώπιζαν το φάσμα της πτώχευσης. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια αύξηση της παραγωγής που να μπορεί να αντισταθμίσει την πτώση σε άλλους τομείς της οικονομίας.

Οι περισσότερες εκ των υπόλοιπων βιομηχανικών χωρών δεν θα είναι τόσο τυχερές. Τα προηγμένα έθνη στην Ευρώπη και την Ασία, καθώς και η Κίνα και η Ινδία, θα δουν το κόστος των καυσίμων να αυξάνεται, γεγονός που θα μπορούσε να επιβραδύνει τις οικονομίες τους και να βλάψει έμμεσα τις ΗΠΑ μέσω του περιορισμού του διεθνούς εμπορίου. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι οι τιμές του πετρελαίου αποτελούν δευτερεύοντα παράγοντα όσον αφορά την πρόκληση ύφεσης, το σημερινό σοκ έρχεται να συσσωρευτεί επάνω ​σε έναν επιζήμιο εμπορικό πόλεμο και σε μια εντεινόμενη πτωτική τάση στην καταναλωτική εμπιστοσύνη.

Η επίθεση των Χούθι μπορεί να χρησιμεύσει ως υπενθύμιση του πόσο εξαρτημένος εξακολουθεί να είναι ο πλανήτης από το φθηνό πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής και τα δυσλειτουργικά καθεστώτα που κρατούν στα χέρια τους την παραγωγή και τη ροή του. Παρά την προσπάθεια που έχουν καταβάλει οι ΗΠΑ για να επιτύχουν την ενεργειακή τους ανεξαρτησία και παρά τις φιλότιμες κινήσεις άλλων χωρών ως προς τη διαφοροποίηση του ενεργειακού τους μείγματος, η παγκόσμια οικονομία βασίζεται ακόμη σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτό το εμπόρευμα.

Αυτή η κατάσταση έχει τραβήξει ήδη για υπερβολικά πολύ καιρό. Ο πλανήτης πρέπει να στραφεί σε μη πετρελαϊκές πηγές ενέργειας για τις μεταφορές όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ο πιο ελπιδοφόρος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να μετακινηθεί προς τα οχήματα που λειτουργούν με τη δύναμη της μπαταρίας. Όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, με το κόστος των μπαταριών να έχει πάρει την κατιούσα, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα προβλέπεται να έχουν ξεπεράσει τα παραδοσιακά οχήματα που λειτουργούν με υγρά καύσιμα στις ΗΠΑ σε περίπου 20 χρόνια.

Αυτό σημαίνει μια πρόοδο ταχύτερη της αναμενόμενης, αλλά – και πάλι – πιο αργή του αναγκαίου. Οι ΗΠΑ και οι υπόλοιπες εύρωστες χώρες πρέπει να επιχειρήσουν να επιτύχουν την μεταστροφή όχι σε δύο δεκαετίες, αλλά σε μία.

Θα χρειαστεί βέβαια σειρά μέτρων. Πρώτον, η κυβέρνηση θα πρέπει να αυξήσει τις επιδοτήσεις για μπαταρίες οχημάτων, καθώς η παραγωγή σε μεγαλύτερη κλίμακα επιτρέπει στις εταιρείες να αναζητούν και τελικώς να βρίσκουν τρόπους για να παράγουν πιο φθηνά. Δεύτερον, η κυβέρνηση πρέπει να δημιουργήσει τέτοιο ρυθμιστικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει ότι όλοι οι σταθμοί φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων θα είναι διαλειτουργικοί, έτσι ώστε κάθε ηλεκτρικό όχημα να μπορεί να φορτιστεί σε οποιονδήποτε σταθμό. Κάτι τέτοιο θα διασφαλίσει ότι οι οδηγοί των ηλεκτροκίνητων θα βρίσκουν πάντα ένα σημείο προκειμένου να επαναφορτίζουν τα αυτοκίνητά τους. Τρίτον, η κυβέρνηση θα πρέπει να αυξήσει εκθετικά την χρηματοδότηση της έρευνας στον τομέα των τεχνολογιών αποθήκευσης ενέργειας και φόρτισης της επόμενης γενιάς, καθώς και για προηγμένα βιοκαύσιμα ή άλλες εναλλακτικές πηγές ενέργειας, οι οποίες θα επιτρέψουν στα αεροπλάνα να πετούν χωρίς την ανάγκη του πετρελαίου.

Η “αποπετρελαιοποίηση” όσο το δυνατόν γρηγορότερα επιλύει πολλά προβλήματα ταυτόχρονα. Εκτός από το προφανές όφελος από την επιβράδυνση του ρυθμού της κλιματικής αλλαγής, θα καταστήσει τις προηγμένες οικονομίες λιγότερο ευάλωτες σε πλήγματα από drones που εξαπολύουν αντάρτες – παρίες στην άλλη άκρη του πλανήτη. Αν οι επιθέσεις των Χούθι χρησιμεύσουν ως ώθηση για την επίσπευση του τέλους της πετρελαϊκής εποχής, τότε η καταστροφή του Σαββάτου στη Σαουδική Αραβία μπορεί μακροπρόθεσμα να έχει θετικό αποτέλεσμα.

capital.

Το αποτέλεσμα οποιουδήποτε στρατιωτικού πλήγματος από τις ΗΠΑ ή την Σαουδική Αραβία κατά του Ιράν θα είχε ως αποτέλεσμα έναν “γενικευμένο πόλεμο”, προειδοποίησε σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών της Τεχεράνης, Τζαβάντ Ζαρίφ, σε συνέντευξή του στο CNN.

“Κάνω μια πολύ σοβαρή δήλωση, λέγοντας ότι εμείς δεν θέλουμε πόλεμο, δεν θέλουμε να εμπλακούμε σε μια στρατιωτική αντιπαράθεση (…) Αλλά δεν θα διστάσουμε να υπερασπιστούμε το έδαφός μας”, συνέχισε ο Ζαρίφ.

Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών σημείωσε επίσης σήμερα ότι ο ομόλογός του των ΗΠΑ, ο Μάικ Πομπέο, προσπαθεί να καθυστερήσει την έκδοση των θεωρήσεων εισόδου (βίζες) για την ιρανική αντιπροσωπεία που σχεδιάζει να μετάσχει στην προσεχή Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Ο “@SecPompeo προσπαθεί να αποφύγει να τηρήσει την υποχρέωση των ΗΠΑ να εκδίδουν βίζες για τις αντιπροσωπείες στον ΟΗΕ καταφεύγοντας σε αυθαίρετους χαρακτηρισμούς”, αναφέρει ο Ζαρίφ σε μήνυμά του στο Twitter, στο οποίο δεν διευκρινίζει αν η καθυστέρηση αυτή μπορεί να συνδέεται με το γεγονός ότι οι ΗΠΑ τον ενέταξαν στην μαύρη λίστα τους στα τέλη του Ιουλίου.

“Να ίσως ένα μάθημα ιστορίας για τον άπειρο ομόλογό μου: ο Νέλσον Μαντέλα ήταν στη Μαύρη Λίστα των ΗΠΑ για την Τρομοκρατία ως το 2008, 15 χρόνια αφότου είχε πάρει το Νόμπελ Ειρήνης”, προσθέτει ο Ζαρίφ στο μήνυμά του στο Twitter.

Οι ΗΠΑ συζητούν αυτήν την περίοδο με την Σαουδική Αραβία και άλλους συμμάχους τους στον Κόλπο πιθανές απαντήσεις στην επίθεση του Σαββάτου σε σαουδαραβικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, για την οποία κατηγορούν το Ιράν και την οποία ο Πομπέο περιέγραψε ως “πράξη πολέμου” κατά του βασιλείου.

Ο Ζαρίφ είχε νωρίτερα προειδοποιήσει με μήνυμά του στο Twitter ότι η, όπως την ονομάζει, ομάδα Β –στην οποία περιλαμβάνεται ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο πρίγκιπας διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν– εξαπατούν τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για να τον σύρουν σε έναν πόλεμο κατά του Ιράν.

Ο Τραμπ υιοθέτησε επιφυλακτικό τόνο χθες, λέγοντας ότι υπάρχουν πολλές επιλογές εκτός του πολέμου για να απαντήσουν στο Ιράν -το οποίο αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη στην επίθεση στη Σαουδική Αραβία- και έδωσε εντολή για την σκλήρυνση των κυρώσεων που επιβάλλει η Ουάσινγκτον στην Τεχεράνη.

Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το πετρέλαιο ως “όπλο”, αντέδρασε σήμερα ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίου, Μπιζάν Ζανγκενέχ, και σημείωσε ότι η ισορροπία στην αγορά πετρελαίου θα αποκατασταθεί σύντομα.

“Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τώρα το πετρέλαιο ως όπλο, το πετρέλαιο δεν είναι όπλο”, δήλωσε ο Ιρανός υπουργός, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων SHANA του ιρανικού υπουργείου Πετρελαίου.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΜΕΣΕΣ ΤΙΜΕΣ ΛΙΑΝΙΚΗΣ

                               Κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

16/09/2019

 «Η Πολιτεία είναι εδώ, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για αυξήσεις στις τιμές της βενζίνης», επανέλαβε ο κ. Παπαθανάσης τονίζοντας ότι η μικρή αύξηση απορροφήθηκε από τα πρατήρια, ενώ δεν απέκλεισε τις επόμενες ημέρες περαιτέρω άνοδο ως και για δυο ακόμη λεπτά.

 Σε απαντητική επιστολή του προς τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών ο Διοικητής του ΕΦΚΑ Χρήστος Χάλαρης, σχετικά με το ζήτημα που έθεσε ο ΙΣΑ για αποκλεισμό των ιατρών από την υπαγωγή τους στην ρύθμιση των 120 δόσεων, αναφέρει τα εξής:

Όπως γνωρίζετε το πρώην ΤΣΑΥ δεν είχε προχωρήσει επαρκώς στην υιοθέτηση τεχνολογικών λύσεων με αποτέλεσμα, η πληροφορία για τις οφειλές των ασφαλισμένων του μέχρι την 31.12.2Ο16 να μην είναι διαθέσιμη ή ορθά ψηφιακά αποτυπωμένη και να απαιτείται συχνά η αναζήτηση στο φυσικό αρχείο.
Η νέα διοίκηση του ΕΦΚΑ, η οποία ανέλαβε μόλις στις 19.8.2019, αντέδρασε άμεσα μόλις ενημερώθηκε για το πρόβλημα.
Σε συνεργασία και με την άμεση ανταπόκριση του εποπτεύοντος Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κατατέθηκε νομοθετική ρύθμιση (άρθρο 64 του Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου) με την οποία ορίζεται ότι η καταληκτική ημερομηνία της 30.9.2019, αφορά μόνο το πρώτο βήμα του αιτήματος προσδιορισμού των οφειλών και ότι η υποβολή της αίτησης ένταξης της ρύθμισης θα μπορεί να ολοκληρωθεί μέχρι 31.12.2019.
Με το τρόπο αυτό μπορούν όλοι οι ασφαλισμένοι του ΕΦΚΑ ανεμπόδιστα να κατοχυρώσουν την ένταξή τους στη ρύθμιση των 120 δόσεων μέχρι 30.9.2019 και στη συνέχεια ο ΕΦΚΑ θα προχωρήσει στον ορθό υπολογισμό των οφειλών.