Συντάκτης: Notaka

Περίληψη πράξης επιβολής προστίμου σύμφωνα με το άρθρο 24, παρ.2 του Ν.4177/2013 (ΦΕΚ 173/Α΄/8-8-2013).

Με την υπ’ αριθμ. 16/Γ/ΕΞ/1828-1/12-03-2018 Απόφαση της Προϊσταμένης της Δ/νσης Ανάπτυξης & Περιβάλλοντος Μ.Ε.Θ., επιβάλλουμε στην επιχείρηση ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ που βρίσκεται στο 6ο χλμ Θεσ/νίκης Καλοχωρίου- εντός των εγκαταστάσεων ΕΛΠΕ,πρόστιμοεπτακοσίων ευρώ (700,00 €), σύμφωνα μετα άρθρα 22, 24, 25 και 26 τουΝ.4177/2013 και του άρθρου 101,παραγρ. 4Β της αριθμ. 91354/2017 Υ.Α. (ΦΕΚ 2983/Β/30-08-2017) «Κωδικοποίηση Κανόνων Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (Κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ.)», κατά παράβασητης παρ. 2Η του άρθρου 101 της ως άνω Υπουργικής Απόφασης διότι κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι στην ετικέτα-πινακίδα του σχηματιζόμενου δείγματος βυτιοφόρου πετρελαίου κίνησης δεν αναγραφόταν ο αριθμός της σφραγίδας του διαμερίσματος του βυτιοφόρου.

Του Γιώργου  Αλεξάκη,

Καμπανάκι για την κατάσταση στην αγορά καυσίμων κρούουν στελέχη του κλάδου, που, μιλώντας στο Reporter.gr, τονίζουν ότι τα φαινόμενα παραβατικότητας δίνουν και παίρνουν, ενώ ο κατήφορος στην κατανάλωση δεν έχει τελειωμό.

Επισημαίνουν, μάλιστα, ότι η αγορά ασθμαίνει στη μέγγενη μεταξύ φαινομένων λαθρεμπορίας και μειωμένης ζήτησης. «Βλέπετε στις εθνικές να κυκλοφορεί κόσμος. Εκεί είναι οι καταναλώσεις όχι στα μποτιλιαρίσματα στα αστικά κέντρα» αναφέρουν και τονίζουν ότι παρά το ότι το σύστημα εισροών εκροών έχει ολοκληρωθεί δεν αξιοποιούνται τα διαθέσιμα δεδομένα.

«Καλό είναι το σύστημα αλλά κάποιος θα πρέπει να βλέπει και τα στοιχεία και να τα αξιοποιεί.» Αυτό σημειώνει χαρακτηριστικά στέλεχος μιας από τις μεγάλες εταιρίες εμπορίας καυσίμων, που αναφέρει ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός είναι ελλειμματικός αφήνοντας περιθώριο σε όσους θέλουν να «παίξουν» με την αγορά.

Στο μεταξύ μετά από μια καλή εκκίνηση τον Ιανουάριο φέτος η αγορά περιμένει τους καλοκαιρινούς μήνες σε σχέση με τα καύσιμα κίνησης, για να τονωθεί, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο αντίρροπα κινείται το πετρέλαιο θέρμανσης λόγω και της παρατεταμένης χειμερινής καλοκαιρίας, των οικονομικών δυσχερειών, της υπερφορλόγησης αλλά και του «κουτσουρέματος» στο σχετικό επίδομα. Ούτως ή άλλως ο μεγάλος «αιμοδότης» της αγοράς έχει πάψει να την τροφοδοτεί, καθώς ο κόσμος έχει, λόγω της αύξησης των τιμών λόγω φόρων, πάει σε άλλες λύσεις για τη θέρμανσή του.

Θετική εκκίνηση στα καύσιμα για μεταφορές

Έτσι τον Ιανουάριο στις βενζίνες οι πωλήσεις, σύμφωνα με πληροφορίες και με βάση τα στοιχεία του ΥΠΕΝ (δεν συμπεριλαμβάνονται οι ποσότητες των υπόχρεων ΔΕΗ, Τιτάν κ.α.) ανήλθαν 230.214 από 207.527 κυβικά τον αντίστοιχο μήνα το 2017 καταγράφοντας άνοδο 11%. Στο ντήζελ κίνησης από 179.174 τον Ιανουάριο του 2017 η κατανάλωση ανήλθε στα 219.537 με άνοδο 23%. Στο ντήζελ θέρμανσης από 369.108 η κατανάλωση έπεσε κατά 37% στα 233.939 κυβικά φέτος τον Γενάρη λόγω και του ήπιου χειμώνα. Στο σύνολό της η αγορά είναι πτωτική κατά 10% με τις ποσότητες σε σχέση με πέρυσι τον Ιανουάριο να ανέρχονται στα 683.690 κυβικά από 755.809

Παράλληλα, ο τελευταίος μήνας του 2017 εξελίχθηκε αρνητικά ως προ το σύνολο των τύπων καυσίμων. Έτσι η κατανάλωση το Δεκέμβρη του 2017 έφτασε τα 832.361 κυβικά από 995.115 καταγράφοντας πτώση -16,4%.

Πιο συγκεκριμένα οι βενζίνες κατέγραψαν υποχώρηση της τάξης του -6,1% φτάνοντας τα 274.963 από 292.765 τον Δεκέμβρη του 2016. Τα ντήζελ κίνησης έπεσε κατά -7,6% στα 260.994 από 282.348 κυβικά το Δεκέμβρη του 2016.

Το πετρέλαιο θέρμανσης η εικόνα ήταν έντονα πτωτική με την κατανάλωση να είναι το Δεκέμβρη του 2017 στα 296.405 κυβικά από 420.002. Η πτώση δηλαδή ανήλθε στο -29,4%.

Ανάχωμα στην πτώση από το ντίζελ κίνησης

Για το σύνολο του 2017, οι πωλήσεις σε όλα τα καύσιμα κινήθηκαν οριακά αρνητικά. Από τα 7.751.975 κυβικά το 12μηνο του 2016 η κατανάλωση έπεσε κατά -1,7% στα 7.622.832 το 12μηνο του 2017. Εκτός από το πετρέλαιο κίνησης που η κατανάλωση ανέβηκε κατά 0,4% (από 3.061.096 το 2016 κυβικά στα 3.074.828 κυβικά το 2017) όλοι οι όλοι τύποι καυσίμων κινήθηκαν σε αρνητικό έδαφος. Ακόμη και το πετρέλαιο θέρμανσης παρά τον κρύο και χιονισμένο χειμώνα του 2017 δεν ανέβηκε σε σχέση με το 2016. Πιο συγκεκριμένα η κατανάλωση στο ντήζελ θέρμανσης έπεσε κατά -2,3%, από τα 1.428.060 κυβικά το 2016 στα 1.395.357 το 2017. Στις βενζίνες η πτώση ήταν -3,4%. Από 3.262.819 κυβικά το 12μηνο του 2016 η κατανάλωση του 2017 ήταν στα 3.152.646 κυβικά.

(Πηγή: reporter.gr)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ TOY ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΗ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΜΕΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Ο ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ Διενεργεί Ηλεκτρονικό Διεθνή Ανοικτό Δημόσιο Μειοδοτικό Διαγωνισμό, με χρήση της πλατφόρμας του Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρονικών Δημόσιων Συμβάσεων (ΕΣΗΔΗΣ), για την προμήθεια υγρών καυσίμων για τις ανάγκες του Δήμου Πατρέων, (CPV: 09134100-8, 09135100-5, 09132100-4), με κριτήριο ανάθεσης την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά, μόνο βάσει τιμής (χαμηλότερη τιμή) για το σύνολο της προμήθειας, και συγκεκριμένα το μεγαλύτερο ποσοστό (%) παρεχόμενης έκπτωσης επί της νόμιμα διαμορφούμενης τιμής λιανικής πώλησης του Παρατηρητηρίου Υγρών Καυσίμων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (Νομός Αχαΐας / Δήμος Πατρέων).

Η  Διακήρυξη   ΕΔΩ,

https://diavgeia.gov.gr/doc/%CE%A966%CE%97%CE%A9%CE%9E%CE%99-%CE%A6%CE%A36?inline=true

Royal Dutch Shell (μέτοχος στο οικόπεδο Αφροδίτη) και η ιταλική ENI, πρόκειται να πάνε σε δίκη στην Ιταλία σχετικά με τέλη δωροδοκίας που φτάνουν το 1.1 δις δολάρια, που αφορούν πετρέλαιο στη Νιγηρία. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg, οι Ιταλοί εισαγγελείς στοχεύουν σε 13 εμπλεκόμενα άτομα και τις εταιρείες. Μέσα σε αυτά, περιλαμβάνονται πέντε στελέχη της ΕΝΙ, μεταξύ των οποίων, ο Διευθύνων Σύμβουλος Claudio Descalzi και ο Paolo Scaroni, πρώην CEO της εταιρείας, ο οποίος είναι σήμερα αντιπρόεδρος της NM Rothschild & Sons.

Τέσσερεις υπάλληλοι της Shell, όπως ο πρώην επικεφαλής έρευνας και παραγωγής Malcolm Brinded, υπάλληλοι της Νιγηρίας, συμπεριλαμβανομένου του Etete, και διάφοροι άλλοι που ενήργησαν ως ενδιάμεσοι, εντοπίζονται επίσης στα έγγραφα του δικαστηρίου. Η δίκη ξεκίνησε τη  προηγούμενη Δευτέρα, ενώ η επόμενη ακρόαση θα διεξαχθεί στις 14 Μαΐου.

Η Royal Dutch Shell κατέβαλε τον περασμένο Ιανουάριο την τελευταία δόση δανείου για αγορά του εργοστασίου της για υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) στο Idku της Αιγύπτου. Υπενθυμίζεται πως η Shell έκανε λόγο για μια μακροπρόθεσμη συμφωνία για την αγορά φυσικού αερίου από δύο μεγάλα πεδία αερίου στα ανατολικά της Μεσογείου. Αυτό ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg. Συγκεκριμένα, αναφέρεται για το αέριο Leviathan στα ύδατα του Ισραήλ και το θαλάσσιο τεμάχιο Αφροδίτη στην Κυπριακή ΑΟΖ. Η Shell μιλά για μια δεκαετή σύμβαση αξίας 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η συγκεκριμένη είδηση έτυχε αναπαραγωγής από πολλά τουρκικά και ισραηλινά ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες.

sigmalive.com

Του  Γιώργου  Φυντικάκη,

Διαφορετικές επιδιώξεις συνεχίζουν να υπάρχουν γύρω από τη μεγαλύτερη ενεργειακή ιδιωτικοποίηση, και μια από τις μεγαλύτερες του ελληνικού προγράμματος, αυτή των ΕΛΠΕ, παρ’ ότι έχει “κλειδώσει” το σχέδιο για διάθεση του 51%.

Αν και το τελικό μοντέλο, που εγκρίθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου από τους δανειστές, μιλά για είσοδο στρατηγικού επενδυτή στα ΕΛΠΕ μέσω ταυτόχρονης πώλησης μεριδίων από το Δημόσιο και τον Ομιλο Λάτση, εντούτοις κάποιοι συνεχίζουν να εγείρουν ενστάσεις. Και επιμένουν να προωθούν τα δικά τους σενάρια (με διαφορετικά τιμήματα, και χρονοδιαγράμματα), δίχως αυτό να σημαίνει και ότι θα ευοδωθούν.

Στην πραγματικότητα τρία “κέντρα” έχουν διαμορφωθεί γύρω από την αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ. Το πρώτο εκφράζεται από το υπουργείο Οικονομικών. Στόχος του είναι ως το Eurogroup της 21ης Ιουνίου, να έχουν κλείσει όλες οι μνημονιακές εκρεμμοτητες, ενώ γνωρίζει ότι η πορεία των ιδιωτικοποιήσεων θα ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν στις εκθέσεις του ESM και ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους, εν όψει και της συζήτησης για τα μέτρα ελάφρυνσης.

Το δεύτερο “κέντρο” αφορά το υπουργείο ΠΕΝ. Τελευταίως, ο αρμόδιος υπουργός Γ.Σταθάκης, δείχνει να έχει εγκαταλείψει τις αρχικές σκέψεις για εναλλακτικά σενάρια, και να συμφωνεί τουλάχιστον “επί της αρχής” με το σχέδιο του 51%. Στην πραγματικότητα όμως ο κ. Σταθάκης δεν έχει πάψει να θεωρεί ότι το Δημόσιο πρέπει να διατηρήσει κάποιον έλεγχο των ΕΛΠΕ, πολλώ δε μάλλον όταν αυτά διάγουν σήμερα μια από τις καλύτερες περιόδους της ιστορίας τους.

Την ίδια άποψη συμμερίζεται και η διοίκηση των ΕΛΠΕ. Το σκεπτικό της είναι ότι η πραγματική αξία των ΕΛΠΕ, καθιστά απαγορευτική τη πώληση, αφού για να αποτιμηθεί μια εταιρεία, υπολογίζονται συνήθως πέντε ή έξι φορές τα λειτουργικά της κέρδη (EBITDA). Σύμφωνα με αυτή την ανάγνωση, με βάση τα περυσινά αποτελέσματα, η αξία των ΕΛΠΕ κυμαίνεται μεταξύ 5 και 6 δισ. ευρώ, άρα το 51% μεταφράζεται σε 2,5-3 δισ. ευρώ, ποσό που, με βάση πάντα την ίδια ανάλυση, δύσκολα θα βρεθεί να δώσει σήμερα, ένας στρατηγικός επενδυτής.

Δεν το βλέπουν όμως όλοι έτσι. Αν και ουδείς αμφισβητεί τα συνεχή ρεκόρ κερδών των ΕΛΠΕ, εντούτοις- όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές- τα περιθώρια κέρδους, ειδικά στον κλάδο της διύλισης, παρουσιάζουν αυξομειώσεις, και εμπάσει περιπτώσει την “λύση” θα τη δώσει ο διεθνής οίκος, στον οποίο και θα ανατεθεί η αποτίμηση. Αυτός θα επιλύσει και την όποια “διένεξη” υπάρχει γύρω από το τίμημα. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μπορεί η σημερινή κεφαλαιοποίηση των ΕΛΠΕ, ύψους 2,42 δισ (κλείσιμο Παρασκευής), να μην αντανακλά την αξία της εταιρείας, λόγω του υποτιμημένου χρηματιστηρίου, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν θα ληφθεί υπόψιν όταν θα έρθει η ώρα, όπως εξηγούν στο “Energypress” οι γνωρίζοντες.

Το τρίτο “κέντρο” είναι φυσικά η πλευρά Λάτση, δηλαδή η Paneuropean, η οποία ελέγχει το 45,47% των ΕΛΠΕ. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο μέτοχος των ΕΛΠΕ, φαίνεται να έχει βρει κοινό τόπο με το Δημόσιο, και αρκετά “κομμάτια” της επικείμενης συμφωνίας για τη διάθεση του 51% να έχουν ήδη κλείσει.

Ολα τα παραπάνω θα ξεδιπλωθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Προς ώρα, και δεκαπέντε περίπου ημέρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία προκήρυξης του διαγωνισμού, όπως ορίζει το μνημόνιο, κάποιοι εμπλεκόμενοι, επιμένουν στη δική τους διαφορετική προσέγγιση για την αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ.

Αντιμετώπιση, που θα αποδειχθεί και στην πράξη αν έχει “μακριά” ή “κοντά ποδάρια”, καθώς η ώρα των αποφάσεων πλησιάζει, και στόχος του ΤΑΙΠΕΔ είναι επίτευξη συμφωνίας με τη Paneuropean ως τα τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου, προκειμένου αμέσως μετά να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός. Υπενθυμίζουμε ότι στον προυπολογισμό είχαν εγγραφεί για την πώληση του ποσοστού του Δημοσίου, δηλαδή του 35% των ΕΛΠΕ (όχι του 51%), έσοδα 500 εκατ. ευρώ. Νούμερο προφανώς που είχε υποεκτιμήσει σημαντικά την αξία των ΕΛΠΕ, αφού μόνο στο χρηματιστήριο, το 51% της εταιρείας αποτιμάται προς 1,2 δισ ευρώ.

Οι τιμές του πετρελαίου αυξήθηκαν σήμερα στις ασιατικές αγορές, μετά την πρώτη μείωση για χρονικό διάστημα περίπου δύο μηνών του αριθμού των ενεργών πετρελαϊκών γεωτρήσεων στις ΗΠΑ κατά τέσσερις, στις 796.

Παράλληλα, αυξάνεται ο αριθμός των θέσεων εργασίας στην αμερικανική οικονομία, καλλιεργώντας τις ελπίδες των επενδυτών για αύξηση της ζήτησης καυσίμων.

Οι τιμές του αμερικανικού αργού πετρελαίου καταγράφηκαν στα 62,10 δολάρια το βαρέλι, αυξημένες κατά 6 σεντς ή 0,1%.

Οι τιμές του πετρελαίου τύπου Brent αυξήθηκαν κατά 9 σεντς ή 0,1% στα 65,58 δολάρια το βαρέλι, από το προηγούμενο κλείσιμο.

Του Γιώργου  Καρελιά, 

Εντάξει, «σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει», αλλά το αξίωμα αυτό δεν έχει καθολική ισχύ. Ειδικά αν ο «σκύλος» αισθάνεται ότι απειλείται ή γνωρίζει ότι τα «αφεντικά» τον έχουν απόλυτη ανάγκη και δεν θα του ρίξουν κανένα μπερντάχι ό,τι κι αν κάνει.

Στην περίπτωσή μας, την Τουρκία του Ερντογάν, οποιαδήποτε «πρόβλεψη» για το ένα ή το άλλο, που ενδέχεται να συμβεί, είναι σχεδόν αδύνατη και παρακινδυνευμένη. Οταν δεν διστάζει να στείλει πολεμικά πλοία για να εμποδίσει τις έρευνες εταιρειών μεγάλων χωρών και όταν ωρύεται εναντίον Οίκων Αξιολόγησης, που υποβαθμίζουν την τουρκική οικονομία, ποια πρόβλεψη να κάνεις;

Είναι κοινή διαπίστωση ότι, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, η Τουρκία του Ερντογάν δεν τα πάει καλά με αυτό που αποκαλούμε γενικά Δύση, Ευρώπη και ΗΠΑ. Όμως, αυτό δεν πρέπει να μας παρασύρει σε λάθος συμπεράσματα και, ενδεχομένως, σε ένα είδος εφησυχασμού. Ας δούμε γιατί.

1. Για την Ευρώπη, η Τουρκία είναι πολύ μεγάλη αγορά, παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που έχει. Επιπλέον αποτελεί ένα παραδοσιακά μεγάλο πελάτη στα εξοπλιστικά. Γι’ αυτό δεν είδαμε καμιά ουσιαστική αντίδραση της Ιταλίας στην πρόσφατη πρόκληση στην ΑΟΖ της Κύπρου, όταν τα τουρκικά πολεμικά πλοία υποχρέωσαν την ΕΝΙ να αποσύρει το γεωτρύπανό της. Γι’ αυτό είδαμε την Μέρκελ να τα βρίσκει με τον Γκιλντιρίμ, παρά τον εκατέρωθεν πόλεμο δηλώσεων που είχε προηγηθεί και οι Τούρκοι να απελευθερώνουν τον γερμανό δημοσιογράφο. Και αφήνουμε κατά μέρος το προσφυγικό-μεταναστευτικό, για το οποίο η Τουρκία αποτελεί τον σημαντικότερο κρίκο. Η υποστήριξη των Ευρωπαίων προς την Ελλάδα είναι δεδομένη (με θερμότερη αυτήν του Γιούνκερ), αλλά μπορεί να μην έχει πρακτικό αντίκρυσμα, αν οδηγηθούμε σε θερμό επεισόδιο.

2. Για τις ΗΠΑ, η Τουρκία αποτελεί αναμφισβήτητα την σημαντικότερη χώρα στην περιοχή. Γι’ αυτό, παρά την-πρωτοφανή για τα δεδομένα μιας συμμαχίας- στάση του Ερντογάν (εισβολή στη Συρία κόντρα στις αμερικανικές προειδοποιήσεις, αγορά των πυραύλων S-400 από την Ρωσία, υπόθεση Φετουλάχ Γκιουλέν), δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι Αμερικανοί, στο ενδεχόμενο μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, θα πάρουν ανοιχτά το μέρος της Ελλάδας. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει προηγουμένως οι σχέσεις τους με την Τουρκία να έχουν φτάσει σε οριστική ρήξη, αλλά κάτι τέτοιο μοιάζει απίθανο. Θα κάνουν το παν για «να μη χαθεί η Τουρκία» και γι’ αυτό εμείς δεν πρέπει να παραμυθιαζόμαστε με ό,τι φαίνεται πώς μας ευνοεί. Οι βεβαιότητες δεν είναι καλός σύμβουλος. Για παράδειγμα, τις τελευταίες μέρες πολλά ελληνικά και κυπριακά μέσα ενημέρωσης σχεδόν πανηγύρισαν που πλοία του Εκτου Στόλου εμφανίστηκαν να συνοδεύουν το ερευνητικό σκάφος της Exxon Mobil στην ΑΟΖ της Κύπρου. Οι κύπριοι πολιτικοί, που διαβάζουν καλύτερα τα γεγονότα, δεν υιοθέτησαν τους πανηγυρισμούς (εδώ). Δυο μέρες μετά ήρθε η προσγείωση από την αμερικανική πλευρά. Η οποία ναι μεν «αναγνωρίζει» το δικαίωμα της Κύπρου να κάνει έρευνες στην ΑΟΖ της, αλλά προσθέτει με πολύ νόημα ότι τα οφέλη πρέπει να απολαύσουν και οι δύο Κοινότητες, δηλαδή και οι Τουρκοκύπριοι. Κάτι που εν μέρει ταυτίζεται με την τουρκική θέση και παραπέμπει σε λύση του Κυπριακού, κάτι που αποσιωπάται στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Αυτή είναι η δήλωση του εκπροσώπου του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών:

«Η πολιτική των ΗΠΑ στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι μακρά και δεν έχει αλλάξει, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αξιοποιήσει τους πόρους της στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να μοιράζονται δίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης. Αποθαρρύνουμε κάθε ενέργεια ή ρητορική που αυξάνει τις εντάσεις στην περιοχή».

Πού καταλήγουμε; Στο κλισέ «ψυχραιμία και αποφασιστικότητα». Αν προσθέσουμε και την καλή ανάγνωση των δεδομένων, χωρίς βεβαιότητες και ψευδαισθήσεις, τόσο το καλύτερο.

Ψυχραιμία σημαίνει ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να τσιμπάμε στις εξ ανατολών προκλήσεις είτε με αχρείαστους λεκτικούς «τσαμπουκάδες» τύπου Καμμένου είτε με προγονόπληκτες «υπενθυμίσεις» του Προέδρου της Δημοκρατίας (εδώ).

Αποφασιστικότητα σημαίνει ότι υπάρχει καλή προετοιμασία και αποτρεπτική ετοιμότητα, αν χρειαστεί, ώστε οι απέναντι να σκεφθούν διπλά αν θα ανοίξουν την πόρτα του φρενοκομείου.

Οσο για τα υπόλοιπα, περί «εθνικής συνεννόησης» και τα παρόμοια, δεν έχουν ιδιαίτερη αξία. Αλλωστε, σ’ αυτά τα θέματα υπάρχει στην πράξη. Η τελευταία συζήτηση στη Βουλή ήταν θετική. Ο Τσίπρας αποδέχεται την πρόταση της αντιπολίτευσης (Μητσοτάκη και Θεοδωράκη) για σύσταση «Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας», αν και δεν (θα) έχει πρακτική αξία. Ο Μητσοτάκης είναι προσεκτικός στην κριτική του, αν εξαιρέσουμε τη φράση «φοβάμαι ότι ο κ. Τσίπρας δεν νοιάζεται για την άμεση επιστροφή των δύο στρατιωτικών μας», που λέει στον «Ελεύθερο Τύπο». Δεν χρειαζόταν. Δεν υπάρχει πρωθυπουργός ή οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός που «δεν ενδιαφέρεται» για τέτοιο θέμα. Αντιπολίτευση αυτού του τύπου δεν προσφέρει τίποτα.

Εν κατακλείδι, αν τα γεγονότα αναγνωσθούν χωρίς αχρείαστες βεβαιότητες και με παραμερισμό κάποιων μυθολογιών, η χώρα και το πολιτικό προσωπικό της θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν καλύτερα οποιαδήποτε ανεπιθύμητη εξέλιξη, αν έρθει. Χωρίς περιττά λόγια, αλλά με σχέδιο και πράξη.

Για να μη συμβεί αυτό που έχει πει ο Ναπολέων Βοναπάρτης: «Το να ηττηθείς είναι συγχωρητέο, το να αιφνιδιαστείς ποτέ».

ΠΗΓΗ; protagon.gr