«Δεν πρέπει να χάσουμε δεύτερη ευκαιρία ανάδειξης κοιτασμάτων της ελληνικής ΑΟΖ».

Από το 2010 αμέσως μόλις η τιμή του Πετρελαίου άρχιζε να ανακάμπτει πάνω από το επίπεδο των $80/βαρέλι, είχαμε επανειλημμένα δημόσια συστήσει στην Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει πρωτοβουλίες το συντομότερο δυνατόν για την ανάδειξη και τον εντοπισμό των πιθανών ελληνικών κοιτασμάτων της ελληνικής ΑΟΖ.

Από το 2010 αμέσως μόλις η τιμή του Πετρελαίου άρχιζε να ανακάμπτει πάνω από το επίπεδο των $80/βαρέλι, είχαμε επανειλημμένα δημόσια συστήσει στην Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει πρωτοβουλίες το συντομότερο δυνατόν για την ανάδειξη και τον εντοπισμό των πιθανών ελληνικών κοιτασμάτων της ελληνικής ΑΟΖ. 

Σήμερα οι τιμές του πετρελαίου επέστρεψαν στο επίπεδο των τιμών του 2009, δηλαδή $40 δολαρίων το βαρέλι και κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα αυτό το γεγονός για πόσο διάστημα θα κρατήσει. 

Μέχρι και σήμερα η ελληνική γραφειοκρατία παραχώρησης ερευνητικών δικαιωμάτων εντοπισμού κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ δεν έλαβε ποτέ υπ’ όψη τον παράγοντα “Χρόνο”, το λεγόμενο timing, στην λήψη των σχετικών αποφάσεων έναρξης της διαδικασίας προσέλκυσης επενδύσεων ανάδειξης του ορυκτού μας πλούτου.

Απoτέλεσμα αυτής της έλλειψης υψηλής στρατηγικής ήταν να χαθεί στο πρόσφατο παρελθόν ένα πολύτιμο επενδυτικό παράθυρο τιμών που κυμαίνονταν μεταξύ $80 & $110, ενώ παράλληλα στον πρόσφατο διαγωνισμό παραχώρησης 20 θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο Πέλαγος και Νότια της Κρήτης με τιμές της τάξης των $50/βαρέλι ανταποκρίθηκαν μόλις 3 Εταιρείες,μία ανεξάρτητη και τρεις σε μία κοινοπραξία (απόδοση 10%) σε τρία θαλάσσια οικόπεδα (απόδοση 15%).

Αντίθετα στον δεύτερο γύρο παραχωρήσεων της Κύπρου που έγινε σε σωστό χρόνο με τιμές πετρελαίου της τάξης των $100/βαρέλι ανταποκρίθηκαν με προσφορές 33 Εταιρείες σε 15 κοινοπραξίες (απόδοση 125%) σε 9 από τα 12 διαθέσιμα προς παραχώρηση θαλάσσια οικόπεδα (απόδοση 75%). 

Με βάση τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι το αρμόδιο Υπουργείο ενεργεί πάντα με πολύ γρήγορες διαδικασίες όταν πρόκειται για περιπτώσεις εισαγωγών υδρογονανθράκων στη χώρα μας και αδιαφορεί για την ταχύτητα και τον χρόνο μέσα στον οποίο θα έπρεπε να αναδειχθούν οι δυνατότητες αξιοποίησης των πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της ελληνικής ΑΟΖ.

Επειδή θεωρούμε ότι ποτέ δεν είναι αργά και λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι όλα τα διεθνή σενάρια δείχνουν ότι κάποια στιγμή θα ξαναδούμε μία νέα ανάκαμψη των τιμών του πετρελαίου, θεωρούμε ότι θα πρέπει επιτέλους είτε σε διακομματικό επίπεδο είτε σε υπερκομματικό επίπεδο είτε σε επίπεδο Πρωθυπουργού να διαμορφωθεί μία πάγια στρατηγική ανάδειξης και αξιοποίησης του ορυκτού μας υποθαλάσσιου πλούτου υδρογονανθράκων της ελληνικής ΑΟΖ σε συνδυασμό με τον υπό ανάδειξη ορυκτό πλούτο της Κύπρου, της Αιγύπτου και της Ιταλίας, έτσι ώστε να λειτουργήσουμε και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο αλλά και στο πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου. Και το βλέπουμε από τις εκτιμήσεις ότι θα υπάρξει δεύτερο επενδυτικό παράθυρο κοντά στο 2020, άρα θα ήταν καλό να είμαστε έτοιμοι από πριν αυτή τη φορά, αφού αυτό είναι εφικτό.

(των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερού, Α. Φώσκολου)