Δικαίωση πρατηριούχου μετά απο 18χρονο δικαστικό αγώνα!

Με απόφαση του Εφετείου Αθηνών (289/2011) συνάδελφος δικαιώθηκε στη διαμάχη με εταιρία πετρελαιοειδών (την πρώην Texaco) για διαφυγόντα κέρδη εξαιτίας της προμήθειας νοθευμένων καυσίμων. Το δικαστήριο απέρριψε εξάλλου αγωγή της εταιρίας κατά του πρατηριούχου.

Σύμφωνα με την περίληψη της υπόθεσης, που χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Μάνος Καρπαθάκης (τηλ. 210-8815728 και 210-8813749): “Η νοθεία πετρελαίου κίνησης με πετρέλαιο θέρμανσης από μέρους της εταιρείας πετρελαιοειδών στο συνεργαζόμενο με την εταιρεία πρατήριο μεταπώλησης καυσίμων, συνιστά πλημμελή εκτέλεση της παρεπόμενης από τη σύμβαση εμπορικής συνεργασίας και επιβαλλόμενης από την καλή πίστη υποχρέωσής της μη δυσφήμισης των προϊόντων που αποτελούσαν το αντικείμενο της παροχής της και μη διάψευσης της εμπιστοσύνης της πρατηριούχου εταιρείας, η οποία υπέστη ζημία, από τη μείωση των πωλήσεων υγρών καυσίμων από το πρατήριό της. Η αγωγή της εταιρίας πετρελαιοειδών, ως προς το ποσό των διαφυγόντων κερδών της είναι απορριπτέα ως αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, καθόσον επισυνάπτεται στην αγωγή κατάσταση, με αριθμητική αναγραφή του εν λόγω κέρδους της, ανά χρονική περίοδο και είδος καυσίμων, χωρίς να προσδιορίζει τον τρόπο υπολογισμού του κέρδους της, ανά είδος καυσίμων και ορυκτελαίων, κατά την αντίστοιχη χρονική περίοδο, ξεχωριστά. Η έλλειψη των παραπάνω στοιχείων στερεί από τους εναγόμενους τη δυνατότητα να αμυνθούν ελέγχοντας την αλήθεια των αγωγικών ισχυρισμών και από το Δικαστήριο τη δυνατότητα να κρίνει το βάσιμο ή μη της αγωγής, αναφορικά με την αιτούμενο αποζημίωση, προσδιορίζοντας και το ύψος αυτής. Η αοριστία του δικόγραφου της αγωγής δεν μπορεί να θεραπευθεί με παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης, ούτε με την εκτίμηση των αποδείξεων.

Η αγωγή του πρατηρίου κατατέθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1993 και ανέφερε μεταξύ άλλων ότι: “… στις 4-12-1992 διαπιστώθηκε ότι η εναγόμενη (εταιρία) κατείχε προς διάθεση στην αγορά καυσίμων, από τα πρατήριά της, πετρέλαιο κίνησης νοθευμένο με πετρέλαιο θέρμανσης, γεγονός που πήρε ευρεία δημοσιότητα… Εξαιτίας δε της πλημμελούς αυτής εκπλήρωσης της συμβατικής υποχρέωσής της… μειώθηκαν κατά τα αναφερόμενα ποσά οι πωλήσεις της από το πιο πάνω πρατήριο, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί αυτή κατά το επίδικο χρονικό διάστημα με το συνολικό ποσό των 7.407.034 δραχμών, το οποίο με πιθανότητα και κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων θα κέρδιζε από την πραγματοποίηση των πωλήσεων αυτών αν η εναγόμενη δεν είχε παραβεί την παραπάνω συμβατική της υποχρέωση. Με βάση το ιστορικό αυτό η ένα γούστα ζήτησε να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλει, ως αποζημίωση, το παραπάνω χρηματικό ποσό, με το νόμιμο τόκο από τη επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.”

Η εταιρία με την αγωγή της (που απορρίφθηκε από το Εφετείο) διεκδικούσε αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη επειδή, όπως υποστήριζε, το πρατήριο μετά την απελευθέρωση του ωραρίου δεν έμενε ανοιχτό όλες τις επιτρεπόμενες ημέρες και ώρες ενώ οι τιμές πώλησης ήταν 5-6 δρχ. υψηλότερες σε σχέση με τα άλλα πρατήρια με αποτέλεσμα τη μείωση των πωλήσεων και τη μη επίτευξη των στόχων που είχαν τεθεί.