“Τραμπ εναντίον ΟΠΕΚ, ικανοποίηση από Μόσχα και στο βάθος πετρέλαιο προς τα 60 δολάρια”.

Δύο αντίρροπες δυνάμεις λειτουργούν αυτή την στιγμή πάνω στην παγκόσμια αγορά πετρέλαιου εξουδετερώνοντας η μία την άλλη και διατηρώντας τις τιμές σταθερά πάνω από τα 52 δολάρια.

 Του Γιώργου Φυντικάκη,

Δύο αντίρροπες δυνάμεις λειτουργούν αυτή την στιγμή πάνω στην παγκόσμια αγορά πετρέλαιου εξουδετερώνοντας η μία την άλλη και διατηρώντας τις τιμές σταθερά πάνω από τα 52 δολάρια.

Στη μία πλευρά είναι η συμφωνία του ΟΠΕΚ για συγκράτηση της παραγωγής των χωρών-μελών του, που σύμφωνα με ανάλυση της Goldman Sachs, εφαρμόζεται με επιτυχία καθώς έχουν ήδη αποσυρθεί από την αγορά 1,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως έναντι στόχου μείωσης της παραγωγής κατά 1,8 εκατ. βαρέλια. Αν μάλιστα η συμφωνία εφαρμοσθεί πλήρως, εκτιμάται πως θα μειώσει την παγκόσμια παραγωγή κατά 2% περίπου.

Στην άλλη πλευρά, βρίσκεται η νέα πολιτική Τραμπ για αύξηση της αμερικανικής παραγωγής από σχιστολιθικό πετρέλαιο, με απότερο στόχο την ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ από τον ΟΠΕΚ.

Διαβάζοντας το φαραωνικό και πρόσφατα δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου σχέδιο “An America First Energy Plan”, ο Τραμπ υπόσχεται να προωθήσει μια επανάσταση σε σχιστολιθικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, προκειμένου να ενισχύσει την απασχόληση. Το πλάνο κάνει λόγο για εκμετάλλευση ενός τεραστίου αποθέματος πετρελαίου και αερίου από σχιστόλιθο, ύψους 50 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, πάνω στο οποίο “κάθονται” οι ΗΠΑ.

Τις τελευταίες μάλιστα εβδομάδες η αμερικανική παραγωγή έχει αυξηθεί κατά 40.000 βαρέλια την ημέρα, και αν συνεχίσει με αυτόν τον ρυθμό, τότε δεν θα έχει πλέον λόγο ύπαρξης η πολιτική περικοπών του ΟΠΕΚ, αφού οι τιμές θα αρχίσουν και πάλι να πέφτουν.

Στις αγορές, αυτές ακριβώς οι ανησυχίες για σημαντική αύξηση της παραγωγής των ΗΠΑ αντισταθμίζουν την πολιτική περιορισμού της παραγωγής από τις χώρες του καρτέλ. Σαν αποτέλεσμα στο μεν WTI η τιμή στα συμβόλαια Μαρτίου αυξήθηκε οριακά στα 52,88 δολάρια, στο δε, μπρέντ έπεσε οριακά στα 55,23 δολάρια το βαρέλι.

Πάμε σε νέο πόλεμο τιμών ;

Δύο διαφορετικές πολιτικές, μπορεί να σημαίνουν την απαρχή ενός νέου πολέμου μεριδίων στο πετρέλαιο; Αν και μένει να φανεί, τα τελευταία 24ωρα οι πρώτες ενδείξεις για αύξηση της παραγωγής στις ΗΠΑ είχαν σαν αποτέλεσμα οι τιμές να γυρίσουν. Είχε προηγηθεί το Σαββατοκύριακο η άνοδος των τιμών, στον απόηχο των δηλώσεων του Σαουάραβα υπ. Ενέργειας Khalid al-Falih ότι η συμφωνία του ΟΠΕΚ για μείωση της παραγωγής εφαρμόζεται με εξαιρετική επιτυχία.

Αν ωστόσο επανέλθουν σε λειτουργία οι αδρανείς προς το παρόν εξέδρες πετρελαίου, τότε η αμερικανική παραγωγή θα καταγράψει αύξηση κατά 265.000 βαρέλια ημερησίως για το τρέχον έτος, όπως εκτιμά η Goldman Sachs.

Αν όμως ανέβει κι άλλο η αμερικανική παραγωγή, τότε μπορεί και ο ΟΠΕΚ να αναθεωρήσει την συμφωνία για συγκράτηση της παραγωγής του, η οποία και θα αρχίσει ξανά να αυξάνεται. Το γεγονός θα οδηγήσει σε άνοδο της παγκόσμιας παραγωγής, και άρα σε μείωση των τιμών. 

Εύρος μεταξύ 50-60 δολαρίων

Στην αγορά ωστόσο αυτό που βλέπουν σαν το επικρατέστερο σενάριο είναι η σταθεροποίησή τους ανάμεσα στα 50 και 60 δολάρια. Τέτοια ήταν η εκτίμηση για τις τιμές μετά την απόφαση του ΟΠΕΚ τον Νοέμβριο, και έκτοτε δεν έχει αναθεωρηθεί.

Την ίδια εκτίμηση επανέλαβε χθες και ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Αλεξάντερ Νόβακ που σε συνέντευξή του στο δίκτυο CNBC χαιρέτισε την νέα πολιτική Τράμπ, μεταφέροντας την ικανοποίηση της Μόσχας που η ενέργεια καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην ατζέντα της Ουάσινγκτον, και εκφράζοντας την ελπίδα οι δύο χώρες θα επανέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου. Δεν παρέλειψε μάλιστα να ευλογήσει τα γένια της Μόσχας, λέγοντας ότι “επί πολλά χρόνια η Ρωσία είναι ένας αξιόπιστος παραγωγός φυσικού αερίου, που έδρασε ως εγγυημένος προμηθευτής, όταν υπήρξε διακοπή του εφοδιασμού προς την Ευρώπη από άλλες χώρες (σσ: Ουκρανία)”.

Βέβαια το σχέδιο Τραμπ για ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ θεωρείται υπερβολικά φιλόδοξο καθώς θα πρέπει να καλυφθούν 3 εκατομμύρια βαρέλια εισαγωγών ημερησίως. Στην πράξη, θα πρέπει να αυξηθεί τόσο πολύ η αμερικανική παραγωγή ώστε να υποκαταστήσει τις εισαγωγές από Σαουδική Αραβία και Βενεζουέλα που καλύπτουν περισσότερο από το 50% των εισαγωγών των ΗΠΑ από τις χώρες του ΟΠΕΚ. Τέτοια πολιτική θα προκαλούσε τεράστιο ρήγμα στις σχέσεις των ΗΠΑ με το καρτέλ των χωρών του ΟΠΕΚ, και πρώτα απ’ όλα με ένα παραδοσιακό τους σύμμαχο, την Σαουδική Αραβία.

Στον αντίποδα, πολλοί θεωρούν τόσο απρόβλεπτο τον Τραμπ, ώστε δεν αποκλείουν τίποτα. Θυμίζουν δε, τι συνέβη το 2015, όταν με άρση των περιορισμών εξαγωγών σε χώρες εκτός του Καναδά στα τέλη του 2015, οι εξαγωγές του αμερικανικού αργού αυξήθηκαν κατά 700.00 βαρέλια ημερησίως.

Το σχέδιο του Τραμπ δεν είναι καινούργιο. Το είχε επιχειρήσει παλαιότερα ένας άλλος πλανητάρχης, ο Τζόρτζ Μπούς προαναγγέλοντας ότι θα επιχειρείσει να μειώσει έως 75% τις εισαγωγές πετρελαίου από την Μέση Ανατολή μέχρι το 2025.

Το καρτέλ αντέδρασε, κρίσιμες γεωπολιτικές ισορροπίες απειλήθηκαν, και το σχέδιο δεν περπάτησε. Το διαζύγιο με τον ΟΠΕΚ ούτε τότε ήταν εύκολο, ούτε και σήμερα, εκτιμούν αρκετοί αναλυτές, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση διακυβεύονται πολλά περισσότερα θέματα, όπως η συμπόρευση στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. 

ΠΗΓΗ: Energy Press