08:20 “Κόλαφος η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την Ελλάδα”.

“Η Ελληνικη Δημοκρατια, θεσπιζοντας και διατηρωντας σε ισχυ νομοθεσια που επιτρεπει την πωληση αφορολογητων πετρελαιοειδων προϊοντων απο τα πρατηρια της «Καταστηματα Αφορολογητων Ειδων AE» τα οποια βρισκονται στους μεθοριακους σταθμους Κηπων Εβρου (Ελλαδα), Κακαβιας (Ελλαδα) και Ευζωνων (Ελλαδα), ητοι σε περιοχες που συνορευουν με τριτες χωρες –συγκεκριμενα, με τη Δημοκρατια της Τουρκιας, τη Δημοκρατια της Αλβανιας και την Πρωην Γιουγκοσλαβικη Δημοκρατια της Μακεδονιας, αντιστοιχως–, παρεβη τις υποχρεωσεις τις οποιες υπεχει απο το αρθρο 7, παραγραφος 1, της οδηγιας 2008/118/ΕΚ του Συμβουλιου, της 16ης Δεκεμβριου 2008, σχετικα με το γενικο καθεστως των ειδικων φορων καταναλωσης και για την καταργηση της οδηγιας 92/12/ΕΟΚ.”

Μία καταδίκη για τις αντιανταγωνιστικές πρακτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα. οι οποίες ευνοούσαν  την παράνομη διακίνηση καυσίμων, σε  βάρος των νόμιμων πρατηρίων υγρών καυσίμων, των τριών ευρύτερων γεωγραφικών περιοχών, πολλά εκ των οποίων αναγκάσθηκαν να κλείσουν. 

Να σημειωθεί ότι η πώληση αφορολογήτου πετρελαίου στα χερσαία σύνορα της χώρας, μόνο για τα φορτηγά τρίτων χωρών και όχι για τα ελληνικά, έχει θεσπιστεί από το 2010, χωρίς ποτέ κανένας αρμόδιος να δώσει μία αιτιολογημένη γνώμη για την σκοπιμότητα λήψης της απόφασης αυτής.

Παρά την απόφαση της ΕΕ με ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 2014 και σύμφωνα με την οποία ζητούσε «από την Ελλάδα επισήμως να τροποποιήσει την νομοθεσία, η οποία επιτρέπει στα πρατήρια υγρών καυσίμων στα χερσαία σύνορά της με τους Κήπους (Τουρκία), την Κακκαβιά (Αλβανία) και τους Ευζώνους (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) να πωλούν καύσιμα χωρίς ειδικούς φόρους κατανάλωσης. Η Επιτροπή θεωρεί ότι, όταν ένα όχημα εφοδιάζεται με καύσιμα, το καύσιμο θα πρέπει να θεωρείται ότι έχει πωληθεί για κατανάλωση και, ως κε τούτου, δεν μπορεί να παραμείνει υπό καθεστώς αναστολής φόρων. Ως εκ τούτου, στην πώληση του εν λόγω καυσίμου θα πρέπει να χρεώνονται ειδικοί φόροι κατανάλωσης, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης. Το αίτημα λαμβάνει τη μορφή αιτιολογημένης γνώμης. Εάν η Ελλάδα δεν λάβει τα απαραίτητα μέτρα για συμμόρφωσή της, εντός δύο μηνών, η Επιτροπή μπορεί να την παραπέμψει στο Δικαστήριο της ΕΕ», και παρά τις συνεχείς επισημάνσεις από πλευράς της ΟΦΑΕ στα αρμόδια Υπουργεία, η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έλαβε κανένα απολύτως μέτρο προκειμένου να συμμορφωθεί με την απόφαση της Ε.Ε. και τελικά να αποφύγει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Σήμερα είναι αντιμέτωπη με την οριστική καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ενώ καλείται να καλύψει και τα δικαστικά έξοδα της υπόθεσης.