“Πείνα, διαδηλώσεις και μόνο άσχημα νέα για την πετρελαϊκή βιομηχανία της Βενεζουέλας”.

Ενώ η Βενεζουέλα βυθίζεται στο ανθρωπιστικό και οικονομικό χάος, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στη βιομηχανία στην οποία στηρίχθηκαν τα καθεστώτα Chavez και Maduro για να φέρουν πλούτο στη σοσιαλιστική χώρα τους.

 Της Ellen R. Wald

Ενώ η Βενεζουέλα βυθίζεται στο ανθρωπιστικό και οικονομικό χάος, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στη βιομηχανία στην οποία στηρίχθηκαν τα καθεστώτα Chavez και Maduro για να φέρουν πλούτο στη σοσιαλιστική χώρα τους. Αγνοώντας πλήρως υπάρχοντες ιδιωτικούς κλάδους, όπως η γεωργία, και ανακατανέμοντας τους πόρους και τον πλούτο μέσω κεντρικού σχεδιασμού, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατάφερε να οδηγήσει το λαό της στη λιμοκτονία. Η Βενεζουέλα απέκτησε εξάρτηση από το πετρέλαιο όταν δεν χρειαζόταν να το κάνει. Τώρα, δεν έχει καν αρκετά χρήματα για να αντλήσει αποτελεσματικά το πετρέλαιο αυτό.

Ως μέλος του OPEC, η Βενεζουέλα έχει δεσμευτεί απέναντι στις τρέχουσες ποσοστώσεις παραγωγής του OPEC και από τις αρχές του 2017 περιορίστηκε στο να παράγει κατά μέσο όρο 1,972 εκατ. βαρέλια πετρελαίου την ημέρα (ο αριθμός κατανομής). Στις αρχές του έτους, η Βενεζουέλα ήταν ικανή να παράγει πάνω από αυτό το όριο και το έπραξε για τους δύο πρώτους μήνες. Ωστόσο, φαίνεται ότι από τον Μάρτιο η Βενεζουέλα δεν μπορούσε να παράγει ούτε καν το όριο που της επέτρεπε ο OPEC. Η παραγωγή πετρελαίου της Βενεζουέλας βρίσκεται σε χαμηλό 27 ετών.

Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, αλλά η πρόσβαση σε μεγάλο μέρος αυτού του πετρελαίου είναι δύσκολη. Επιπλέον, η χώρα δεν κατόρθωσε να διατηρήσει τις εγκαταστάσεις της σε καλή κατάσταση, ενώ τα οικονομικά της κυβέρνησης αλλά και της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας PDVSA είναι τόσο άσχημα που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο επίπεδο πλήρους παραγωγικής δυναμικότητας. Μια χώρα πλούσια σε ενεργειακούς πόρους έχει πρόβλημα να τροφοδοτήσει τις ίδιες της τις υποδομές.

Οι χώρες μέλη του OPEC υποτίθεται ότι θα συμμορφώνονταν με τις ποσοστώσεις παραγωγής βάσει του μέσου όρου που υπολογίστηκε από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο. (Μια δεύτερη ψηφοφορία επέκτεινε αυτές τις ποσοστώσεις από τον Ιούλιο έως τον Μάρτιο του 2018). Τους πρώτους έξι μήνες του 2017, η παραγωγή πετρελαίου της Βενεζουέλας μειώθηκε κατά 4,98%, και τον Ιούνιο η παραγωγή ήταν 3,14% κάτω από την επιτρεπόμενη ποσότητα. Η Βενεζουέλα είχε τη δυνατότητα να αντλεί 62.000 βαρέλια ημερησίως περισσότερο από ό, τι αντλούσε τους πρώτους έξι μήνες του 2017. Εάν η μέση τιμή του πετρελαίου υπολογιστεί στα 45 δολ. εκείνη την περίοδο, η Βενεζουέλα έχασε περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια σε έσοδα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως είναι καλύτερο να τηρείται αναμονή στην άντληση πετρελαίου εάν η παραγωγή πετρελαίου είναι ακριβότερη από την τιμή στην αγορά, αλλά η Βενεζουέλα είχε λόγους να παράγει. Για παράδειγμα, θα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πετρέλαιο για να τροφοδοτήσει τα δίκτυα ηλεκτρισμού της. Επιπλέον, τόσο το καθεστώς όσο και ο λαός της Βενεζουέλας χρειάζονται άμεσα μετρητά και δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι να αυξηθούν οι τιμές. Αυτό δείχνει ότι η πετρελαϊκή βιομηχανία της Βενεζουέλας έχει αποτύχει εντελώς.

*H Ellen R. Wald είναι συνεργάτιδα του Forbes και οι απόψεις που εκφράζονται είναι προσωπικές.